Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z dóbr duchowych bardzo silnie na nas działa pożądanie własnego wywyższenia, uznania i pochwał ze strony innych ludzi; stąd powstaje wada próżności, która sprawia, że wciąż ulegamy zachciankom zwrócenia na siebie uwagi, mówimy o sobie, wysuwamy siebie na pierwszy plan i nierzadko w celu dopięcia naszego celu dopuszczamy się wielu innych wykroczeń, że wymienimy tylko kłamstwo, zawiść, obmowę, kłótliwość, upór i inne.

Z dóbr duchowych bardzo silnie na nas działa pożądanie własnego wywyższenia, uznania i pochwał ze strony innych ludzi; stąd powstaje wada próżności, która sprawia, że wciąż ulegamy zachciankom zwrócenia na siebie uwagi, mówimy o sobie, wysuwamy siebie na pierwszy plan i nierzadko w celu dopięcia naszego celu dopuszczamy się wielu innych wykroczeń, że wymienimy tylko kłamstwo, z...

Z miłości i czci dla rodziców i rodziny wyrasta miłość do społeczeństwa, w którym się wyrosło, zwana miłością ojczyzny lub patriotyzmem.

Z miłości i czci dla rodziców i rodziny wyrasta miłość do społeczeństwa, w którym się wyrosło, zwana miłością ojczyzny lub patriotyzmem.

Wielu dorosłych, nie okiełznawszy należycie swojej wyobraźni, całe życie ulega ułudom i opiera się w swej działalności nie na realnych danych otaczającego ich świata, ale na nierealnych płodach fantazji, na które ich uczuciowość wywiera najczęściej najsilniejszy wpływ. Roztropność takich ludzi jest jakby sparaliżowana, i cokolwiek przedsięwezmą, kończy się niepowodzeniem, bo nie miało realnych podstaw. Cele, które sobie zakładają, są nierealne, nierealne również są środki, których się chwytają. A wszystko to dlatego, że brakło im tego zmysłu rzeczywistości, który by im pozwolił łatwo rozróżniać, co się dzieje na świecie, od tego, co się dzieje w ich umysłach.

Wielu dorosłych, nie okiełznawszy należycie swojej wyobraźni, całe życie ulega ułudom i opiera się w swej działalności nie na realnych danych otaczającego ich świata, ale na nierealnych płodach fantazji, na które ich uczuciowość wywiera najczęściej najsilniejszy wpływ. Roztropność takich ludzi jest jakby sparaliżowana, i cokolwiek przedsięwezmą, kończy się niepowodzeniem, bo ni...

Nigdy bowiem nie będzie dobrze rządzić innymi, kto nie umie dobrze rządzić sobą.

Nigdy bowiem nie będzie dobrze rządzić innymi, kto nie umie dobrze rządzić sobą.

W lenistwie jest zawsze umiłowanie czegoś, co się sprzeciwia wysiłkom woli, a mianowicie spokoju, używania pewnych zadowoleń zmysłowych czy umysłowych, którym życie oddane pracy przeszkadza.

W lenistwie jest zawsze umiłowanie czegoś, co się sprzeciwia wysiłkom woli, a mianowicie spokoju, używania pewnych zadowoleń zmysłowych czy umysłowych, którym życie oddane pracy przeszkadza.

Od młodości już należy się zaprawić do tego, aby panować nad swymi wewnętrznymi stanami, nie tylko uczuciami, ale i wyobrażeniami i myślami, z których one powstają. Opanowanie smutku i zniechęcenia i utrzymywanie się w stanie pogody ducha i radości zależy właśnie od tego panowania nad myślą i w tej dziedzinie można zajść dalej niż niejeden mniema. Trzeba umieć się zdobyć na wysiłek woli, aby sobie zakazać myśleć o czymś, co gryzie i rozgorycza, a przenieść myśl na przedmioty kojące i podnoszące na duchu.

Od młodości już należy się zaprawić do tego, aby panować nad swymi wewnętrznymi stanami, nie tylko uczuciami, ale i wyobrażeniami i myślami, z których one powstają. Opanowanie smutku i zniechęcenia i utrzymywanie się w stanie pogody ducha i radości zależy właśnie od tego panowania nad myślą i w tej dziedzinie można zajść dalej niż niejeden mniema. Trzeba umieć się zdobyć na wys...

Kto nie wypełni dnia dobrem, ten się nie uchroni od zła, bo ono samo wciśnie się tam, gdzie zabraknie dobra. Tak jest i z miłością bliźniego: kto nie przeniknie nią swego obcowania z otoczeniem i nie zaprawi się do tego, aby mieć zawsze oczy otwarte na dobro, choćby najmniejsze, które może w danej chwili wyświadczyć bliźniemu, ten się nie uchroni od tego, aby dać się porwać jakimś odruchom niedostatecznie opanowanych wad i nie wykroczyć przeciw miłości.

Kto nie wypełni dnia dobrem, ten się nie uchroni od zła, bo ono samo wciśnie się tam, gdzie zabraknie dobra. Tak jest i z miłością bliźniego: kto nie przeniknie nią swego obcowania z otoczeniem i nie zaprawi się do tego, aby mieć zawsze oczy otwarte na dobro, choćby najmniejsze, które może w danej chwili wyświadczyć bliźniemu, ten się nie uchroni od tego, aby dać się porwać jak...

Sumienne płacenie podatków jest zatem dla ogółu obywateli najważniejszą szkołą a zarazem i próbą sprawiedliwości współdzielczej – tej chęci przyczyniania się do dobrobytu swojego kraju i współdziałania w utrzymaniu w nim ładu i porządku, będącego wspólnym dobrem wszystkich. Jest ona pierwszym i najważniejszym składnikiem patriotyzmu, czyli miłości ojczyzny, będącej zespołem kilku cnót...

Sumienne płacenie podatków jest zatem dla ogółu obywateli najważniejszą szkołą a zarazem i próbą sprawiedliwości współdzielczej – tej chęci przyczyniania się do dobrobytu swojego kraju i współdziałania w utrzymaniu w nim ładu i porządku, będącego wspólnym dobrem wszystkich. Jest ona pierwszym i najważniejszym składnikiem patriotyzmu, czyli miłości ojczyzny, będącej zespołem kil...

Człowiek grzeszy językiem przeciw bliźniemu o tyle, o ile źle o nim myśli i źle go sądzi. Dlatego opanowanie języka wymaga opanowania myśli, czyli pewnej dyscypliny wewnętrznej, która nie pozwalałaby sądzić bliźniego bez potrzeby, albo zgoła bezpodstawnie i lekkomyślnie.

Człowiek grzeszy językiem przeciw bliźniemu o tyle, o ile źle o nim myśli i źle go sądzi. Dlatego opanowanie języka wymaga opanowania myśli, czyli pewnej dyscypliny wewnętrznej, która nie pozwalałaby sądzić bliźniego bez potrzeby, albo zgoła bezpodstawnie i lekkomyślnie.

Nie wolno się lękać, że człowiek przerośnie o głowę rodzinę, naród i państwo. Wiemy, że na tę wielkość człowieka czeka rodzina, chlubiąc się swoimi synami. Na tę wielkość czeka naród i dumny jest ze swoich sławnych synów... Naród czeka na wielkich ludzi, którzy by wielkością swoją wybili się ponad całą społeczność narodową. Od tego bowiem zależy postęp narodu i dalszy jego rozwój. Co więcej, również społeczność polityczna, państwo, nie może lękać się człowieka, aby przypadkiem człowiek nie przerósł wielkością swoją tych, którzy są u władzy. I państwo potrzebuje wielkich ludzi i musi na nich czekać. Wszyscy bowiem - i rodzina, i naród, i państwo - mają obowiązek wychowywać człowieka, obywatela do wielkości.

Nie wolno się lękać, że człowiek przerośnie o głowę rodzinę, naród i państwo. Wiemy, że na tę wielkość człowieka czeka rodzina, chlubiąc się swoimi synami. Na tę wielkość czeka naród i dumny jest ze swoich sławnych synów... Naród czeka na wielkich ludzi, którzy by wielkością swoją wybili się ponad całą społeczność narodową. Od tego bowiem zależy postęp narodu i dalszy jego rozw...

Mamy obowiązek pracować przy pomocy tych talentów, jakie otrzymaliśmy. Stąd osobista odpowiedzialność przed Bogiem za otrzymane dary. Nie możemy sobie powiedzieć: "Wystarczy, gdy dociągnę do jakiejś miary ogólnej, miary tego lub innego człowieka. Czego chcecie ode mnie? Nie jestem gorszy, jestem taki jak inni!" Oto właśnie idzie, abyśmy nie byli "tacy jak inni", ale tacy, jakimi mamy być, na miarę naszych możliwości i otrzymanych talentów.

Mamy obowiązek pracować przy pomocy tych talentów, jakie otrzymaliśmy. Stąd osobista odpowiedzialność przed Bogiem za otrzymane dary. Nie możemy sobie powiedzieć: "Wystarczy, gdy dociągnę do jakiejś miary ogólnej, miary tego lub innego człowieka. Czego chcecie ode mnie? Nie jestem gorszy, jestem taki jak inni!" Oto właśnie idzie, abyśmy nie byli "tacy jak inni", ale tacy, jakim...

Piękny charakter moralny dojrzałego człowieka świadomego swego celu i umiejącego sprawnie rządzić sobą w jego urzeczywistnieniu jest szczytem tego podobieństwa do Boga, do jakiego możemy w tym życiu dojść. Słusznie winien on być uważany za największe doczesne dobro, o które ponad wszystkie inne winniśmy zabiegać.

Piękny charakter moralny dojrzałego człowieka świadomego swego celu i umiejącego sprawnie rządzić sobą w jego urzeczywistnieniu jest szczytem tego podobieństwa do Boga, do jakiego możemy w tym życiu dojść. Słusznie winien on być uważany za największe doczesne dobro, o które ponad wszystkie inne winniśmy zabiegać.

Trzeba spojrzeć prawdzie w oczy. Jeżeli stać nas dzisiaj na tyle ofiar, to musi być stać i na ofiarę skromnego, uczciwego i rozsądnego stylu życia. Pamiętajmy, musimy dziś pracować po ludzku, uczciwie i rozsądnie. Musimy nasze dzieci wychować w trzeźwości, w rzetelnej pracy, według dobrych i szlachetnych wzorów, by utrzymać światłość w rodzinach polskich.

Trzeba spojrzeć prawdzie w oczy. Jeżeli stać nas dzisiaj na tyle ofiar, to musi być stać i na ofiarę skromnego, uczciwego i rozsądnego stylu życia. Pamiętajmy, musimy dziś pracować po ludzku, uczciwie i rozsądnie. Musimy nasze dzieci wychować w trzeźwości, w rzetelnej pracy, według dobrych i szlachetnych wzorów, by utrzymać światłość w rodzinach polskich.

Nie tyle więc dobro lub zło, cnoty i wady, jakie w sobie mamy, świadczą o dobrym lub złym stanie charakteru, ile nasz stosunek do nich i ten wysiłek lub brak wysiłku, aby rozwojem własnych sił moralnych pokierować jak należy, aby je jak najlepiej opanować dobrymi sprawnościami i związać razem w jeden mocny charakter. To jest tym budowaniem życia na mocnej opoce, do którego nas Chrystus wzywa i któremu przeciwstawia budowanie na piasku.

Nie tyle więc dobro lub zło, cnoty i wady, jakie w sobie mamy, świadczą o dobrym lub złym stanie charakteru, ile nasz stosunek do nich i ten wysiłek lub brak wysiłku, aby rozwojem własnych sił moralnych pokierować jak należy, aby je jak najlepiej opanować dobrymi sprawnościami i związać razem w jeden mocny charakter. To jest tym budowaniem życia na mocnej opoce, do którego nas ...