Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdy dwa dni temu zdecydowałem się obejrzeć film nie spodziewałem się, że w dobę później przeczytam także pierwowzór. Przez całą lekturę towarzyszył mi filmowy soundtrack, jednak jako całość bardziej podobała mi się ekranizacja.

Była chyba bardziej zmysłowa, subtelna. Wyczułem więcej emocji widząc płaczącego Elio, niż czytając potok jego myśli. Jednak zaskoczyło mnie jak bardzo film odzwierciedla książkę, niektóre dialogi są wręcz wyjęte 1:1. Nie umniejsza to jednak tej historii, bo w obu wersjach jest ona przejmująca, wciągająca i prawdziwa. Czułem tu autentyczność, bo niektóre momenty były wręcz odzwierciedleniem moich myśli z przeszłości. Jest tu wiele trafnych porównań i metafor, dzięki czemu romantyczność przenika się z namiętnością. Podoba mi się również sposób opowiedzenia tej historii z perspektywy zauroczonego nastolatka.

Był to mój pierwszy raz z literaturą tego typu, więc nie wszystko mi zagrało, ale może po prostu ten gatunek tak ma. Zakończenie filmowe bardziej mi się podobało z takim niedopowiedzeniem. Tutaj nie do końca to czuję i tym bardziej nie rozumiem idei kontynuacji. Póki co żyję jeszcze tą historią, więc idę popłakać w poduszkę.

Gdy dwa dni temu zdecydowałem się obejrzeć film nie spodziewałem się, że w dobę później przeczytam także pierwowzór. Przez całą lekturę towarzyszył mi filmowy soundtrack, jednak jako całość bardziej podobała mi się ekranizacja.

Była chyba bardziej zmysłowa, subtelna. Wyczułem więcej emocji widząc płaczącego Elio, niż czytając potok jego myśli. Jednak zaskoczyło mnie jak...

Jeśli chodzi o książki Pauliny Hendel, to jestem jednak #teamżniwiarz

"Łowca", czyli dotychczas ostatnia wydana część "Zapomnianej księgi" jest dobra, jednak bardzo podobna do poprzednich części. Nie chodzi o to, że dzieje się to samo, lub, że brakło pomysłu. Nadal czyta się to bardzo dobrze, szybko i z zaciekawieniem. Nie mogę przestać porównywać tych książek ze "Żniwiarzem", którego poznałem najpierw. I głównym problemem jest dla mnie brak jakiegoś punktu kulminacyjnego do którego zmierzamy przez całą powieść, nie ma już takiego zaskoczenia jak było w przypadku "Strażnika".

Niemniej nie można i tej serii nie polecić. Ze względu na tematykę, "wiarygodność" i naturalność. Na pewno nie jest to post-apo do jakiego jesteśmy przyzwyczajeni. Zapowiedziane są kolejne tomy, z jednej strony fajnie, bo wg mnie zakończenie "Łowcy" było za bardzo otwarte, z drugiej boję się, żeby nie były wtórne.

Jeśli chodzi o książki Pauliny Hendel, to jestem jednak #teamżniwiarz

"Łowca", czyli dotychczas ostatnia wydana część "Zapomnianej księgi" jest dobra, jednak bardzo podobna do poprzednich części. Nie chodzi o to, że dzieje się to samo, lub, że brakło pomysłu. Nadal czyta się to bardzo dobrze, szybko i z zaciekawieniem. Nie mogę przestać porównywać tych książek ze...

Mam bardzo mieszane uczucia... Z jednej strony poszczególne wątki i akcje są dobrze napisane, z drugiej aż do końca ciężko połączyć mi je w całość. Z jednej strony czytało mi się dobrze i szybko, z drugiej nie dostałem prawie żadnych odpowiedzi. Nie poczułem przywiązania do żadnego z bohaterów. A mimo to bardzo intryguje mnie wątek kradzieży Szczerbca, bo ta jedyna [sic!] scena z nim związana, opowiadana dodatkowo z drugiej ręki ma potencjał na coś epickiego.

Uważam, że autorzy powinni dać czytelnikom coś więcej w tym tomie, bo aktualnie jest on jedynie długim wstępem do historii, na którą nie wiem czy czekać...

Mam bardzo mieszane uczucia... Z jednej strony poszczególne wątki i akcje są dobrze napisane, z drugiej aż do końca ciężko połączyć mi je w całość. Z jednej strony czytało mi się dobrze i szybko, z drugiej nie dostałem prawie żadnych odpowiedzi. Nie poczułem przywiązania do żadnego z bohaterów. A mimo to bardzo intryguje mnie wątek kradzieży Szczerbca, bo ta jedyna [sic!]...