Jesteśmy społecznością, która kocha książki

O tej książce słyszałam już od dawna, ale nigdy nie miałam okazji po nią sięgnąć. Więc kiedy w końcu pojawiła się w moich zasobach, od razu się na nią rzuciłam.

Byłam zaskoczona że tak bardzo pragnęłam przeczytać książkę, która wydawała się opowiadać o zwyczajnym życiu. Nie zdajecie sobie sprawy jak się myliłam.

Utwór opowiada historię Naomi, która spadając ze schodów zapomniała o wszystkim co działo się po jej dwunastych urodzinach. Nie pamiętała o rozwodzie rodziców, swojej siostrze, chłopaku ani o najlepszym przyjacielu. Tym bardzie dezorientujące było to że po upadku pomógł jej chłopak, którego nikt nie znał. Zakochali się w sobie, ale amnezja Naomi zaczęła komplikować jej życie Po pewnym czasie zdała sobie sprawę z błędów jakie popełniła w przeszłości.

Cała książka skupia się na nastoletniej dziewczynie która na nowo poznaje swoje życie. W pewnym sensie przypomina to trochę twórczość Charles Dickens którą poznałam w gimnazjum, a mianowicie „Opowieść wigilijną”. Oboje z bohaterów dostrzega swoje błędy, kiedy na nowo poznają swoje życie. Zdają sobie sprawę że nie zawsze zachowywali się właściwie i zmieniają się. Uczą się dokonywać właściwych wyborów.

Książka pt. „Zapomniałam, że Cię kocham” jest bardzo refleksyjna i przemawia do nastolatków. Sprawia że człowiek zaczyna zastanawiać się, co by zrobił gdyby nagle stracił pamięć i musiał żyć swoim poprzednim życie, które nie wydawało się już właściwe.

Bardzo polecam tę książkę.

Moja ocena: 8/10




„I tak wszystko zapominamy. Najpierw to, czego się nauczyliśmy - datę podpisania traktatu Hay-Herran i twierdzenie Pitagorasa. A szczególnie szybko wylatują nam z głowy te rzeczy, których tak naprawdę się nie nauczyliśmy, tylko zapamiętaliśmy w noc przed klasówką. Zapominamy nazwiska wszystkich nauczycieli poza jednym czy dwoma, które jednak w końcu i tak zapominamy. Zapominamy rozkład zajęć z pierwszej klasy i to, w której ławce siedzieliśmy, i numer telefonu do swojego najlepszego przyjaciela, i słowa piosenki, której słuchaliśmy pewnie z milion razy. (...) I wreszcie, po bardzo, bardzo długim czasie, zaczynamy zapominać o naszych upokorzeniach - nawet te, które wydają się niezatarte, z czasem po prostu blakną. Zapominasz kto był fajny, a kto nie, kto był piękny, mądry, wysportowany, a kto wręcz przeciwnie. Kto poszedł do dobrego college'u. Kto wyprawiał najlepsze przyjęcia. Kto mógł załatwić trawkę. Zapominamy o wszystkich. Nawet o tych, których wydawało ci się, że kochasz, a także tych, których naprawdę kochałaś. O nich zapominamy najpóźniej. A kiedy już dostatecznie dużo zapomnimy, zakochujemy się w kimś innym.”

O tej książce słyszałam już od dawna, ale nigdy nie miałam okazji po nią sięgnąć. Więc kiedy w końcu pojawiła się w moich zasobach, od razu się na nią rzuciłam.

Byłam zaskoczona że tak bardzo pragnęłam przeczytać książkę, która wydawała się opowiadać o zwyczajnym życiu. Nie zdajecie sobie sprawy jak się myliłam.

Utwór opowiada historię Naomi, która spadając ze schodów...

Dość długo czatowałam na tą książkę, więc kiedy w końcu wpadła mi w ręce byłam bardzo szczęśliwa. Ale zanim ocenie czy warto było na nią czekać, napiszę coś o fabule:
Pewnej nocy, tuż po wyjściu z imprezy, Jacqueline zostaje zaatakowana przez Bucka, przyjaciela jej eks-chłopaka. Ocalona przez nieznajomego, który wydaje się być przypadkiem we właściwym miejscu i o właściwym czasie, dziewczyna chce tylko zapomnieć o koszmarnym wydarzeniu. Jednak Lucas, jej wybawca, nie spuszcza z niej oka. Jacqueline nie wie, czego może się spodziewać po skrytym mężczyźnie, który całe zajęcia spędza gapiąc się na jej plecy i szkicując w notatniku.
Powiem szczerze że to jedna z moich ulubionych książek Dzięki niej mam zamiar zapisać się na kurs samoobrony.
Co do okładki, to powiem że mnie nie zachwyca, ale to co czeka w środku wynagradza brak stylu wydawnictwa ;)
Naprawdę przecudowna książka którą polecam wszystkim młodym dziewczyną i kobietą. Można się z niej wiele nauczyć :)
Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani, a główna bohaterka to nie słodka idiotka jak w większości romansów, co też daje na plus. Czytając tą książkę można zauważyć że autorka jest bardzo inteligentną kobietą, a nie jakąś kurą domową znudzoną swoim życiem (tak drogie panie, nawiązuje tu do autorki Greya).
Moja ocena: 8/10


„Miłość nie jest brakiem logiki. Jest logiką sprawdzoną i udowodnioną. Podgrzaną i wygiętą tak, by wpasowała się w kontury serca.”

Dość długo czatowałam na tą książkę, więc kiedy w końcu wpadła mi w ręce byłam bardzo szczęśliwa. Ale zanim ocenie czy warto było na nią czekać, napiszę coś o fabule:
Pewnej nocy, tuż po wyjściu z imprezy, Jacqueline zostaje zaatakowana przez Bucka, przyjaciela jej eks-chłopaka. Ocalona przez nieznajomego, który wydaje się być przypadkiem we właściwym miejscu i o właściwym...

Po pierwszą cześć sięgnęłam dwa lata temu i powiem szczerze, że wcale nie ciągnęło mnie do kolejnej, ale niespodziewanie znalazła się w moich rękach więc musiałam ją przeczytać, choćby z samej ciekawości. Nie napiszę raczej o czym opowiada druga część, bo odbiorę nutkę zaskoczenia ludziom którzy nie przeczytali jeszcze pierwszej. Postanowiła więc przejść od razu do oceny.

Nie często się tak zdarza, ale druga cześć jest według mnie lepsza od pierwszej. Wciąż irytuje mnie postawa Menny (głównej bohaterki), ale już trochę mniej. Pozytywne w tej książce jest to że autorka postanowiła opisać bohaterów jako dorosłych ludzi, co nie często się dzieje w opowieściach o wampirach. Drugi plus postanowiłam dać za okładkę która jest zdecydowanie ładniejsza niż pierwsza. Kolejny plus to niesamowici męscy bohaterowie tego utworu. Zdecydowanie jestem nimi zauroczona. Co do kobiet to podoba mi się tylko postać Mary Lu, która jest moją ulubienicą od pierwszej części. Tak naprawdę to najlepiej wykreowana postać w tych książkach.

Nie wiem co jeszcze mogła bym napisać więc wystawię ocenę: 6/10


„Podobno pesymiści żyją dłużej niż optymiści. - Bo rzeczywistość(...)nigdy nie jest tak zła jak to, co zdołamy sobie wyobrazić.”

Po pierwszą cześć sięgnęłam dwa lata temu i powiem szczerze, że wcale nie ciągnęło mnie do kolejnej, ale niespodziewanie znalazła się w moich rękach więc musiałam ją przeczytać, choćby z samej ciekawości. Nie napiszę raczej o czym opowiada druga część, bo odbiorę nutkę zaskoczenia ludziom którzy nie przeczytali jeszcze pierwszej. Postanowiła więc przejść od razu do...