Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo fajna pozycja dla osób rozpoczynających swoją przygodę z poznawaniem kultury Japonii - z pewnością lektura tej książki nie zanudzi, ani nie zniechęci do dalszego zagłębiania się w temat. Wręcz przeciwnie, w moim przypadku popchnęła mnie do dalszego poszukiwania interesujących mnie pozycji na w/w temat. Jako fanka mangi i anime chcę również poznawać kraj, z którego pochodzi moje hobby. Książka pisana jest lekkim językiem, pełnym anegdot i opisów własnych doświadczeń autora - japonisty. Polecam.

Bardzo fajna pozycja dla osób rozpoczynających swoją przygodę z poznawaniem kultury Japonii - z pewnością lektura tej książki nie zanudzi, ani nie zniechęci do dalszego zagłębiania się w temat. Wręcz przeciwnie, w moim przypadku popchnęła mnie do dalszego poszukiwania interesujących mnie pozycji na w/w temat. Jako fanka mangi i anime chcę również poznawać kraj, z którego...

Głównego bohatera książki niektórzy zapewne znają z uniwersum Dungeons & Dragons - jest on Mrocznym Elfem pochodzącym z jednego ze szlacheckich rodów Menzoberranzan - podziemnej, mrocznej krainy - pełnej szkaradnych i niebezpiecznych potworów, których zapewne należałoby unikać. Mroczne Elfy, niestety z natury również są złe i przebiegłe - nie cofną się wbić sztylet w plecy własnych braci, by zyskać zaszczyty i poważanie w swojej społeczności. Jest jednak wyjątek - Drizzt Do'Urden, młody książę, który brzydzi się niecnymi występkami swoich współplemieńców - co wyniknie z jego poczynań, tak bardzo godzących w utarte przez lata zwyczaje Mrocznych Elfów - koniecznie dowiedzcie się sami, myślę, że warto.

Głównego bohatera książki niektórzy zapewne znają z uniwersum Dungeons & Dragons - jest on Mrocznym Elfem pochodzącym z jednego ze szlacheckich rodów Menzoberranzan - podziemnej, mrocznej krainy - pełnej szkaradnych i niebezpiecznych potworów, których zapewne należałoby unikać. Mroczne Elfy, niestety z natury również są złe i przebiegłe - nie cofną się wbić sztylet w plecy...

Samozwańca czytało mi się bardzo dobrze, polubiłam książkę chyba nawet nie ze względu na fabułę (przynajmniej nie jedynie), ale na rozmowy głównych bohaterów, ich relacje, sposób w jaki się do siebie odnoszą: ich kłótnie, umowy, pożegnania. Jednym słowem: urzekła mnie atmosfera Polski szlacheckiej, pocztów husarskich, tytułów, grzeczności, kanonów dobrego wychowania i zachowania, obyczajów, itp.

Samozwańca czytało mi się bardzo dobrze, polubiłam książkę chyba nawet nie ze względu na fabułę (przynajmniej nie jedynie), ale na rozmowy głównych bohaterów, ich relacje, sposób w jaki się do siebie odnoszą: ich kłótnie, umowy, pożegnania. Jednym słowem: urzekła mnie atmosfera Polski szlacheckiej, pocztów husarskich, tytułów, grzeczności, kanonów dobrego wychowania i...