Jesteśmy społecznością, która kocha książki

👉"Patrzysz na życie w bardzo naiwny sposób. I bez względu na to, ile razy się sparzysz, zawsze widzisz w ludziach to, co najlepsze."

Penny nie może się pogodzić z rozstaniem z James'em. Najbardziej jednak boli ją to, że profesor zachowuje się jakby nigdy nic między nimi nie było. Czy Hunter naprawdę tak szybko zapomniał o swojej studentce? I czy Penny stanie wreszcie na nogi i pójdzie do przodu?

Czytaliście kiedyś książkę, która w sumie nie bardzo Wam się podobała, ale miała w sobie coś, przez co musieliście ją przeczytać do końca i w dodatku poznać dalsze losy bohaterów?

Tak mam właśnie z serią "The Hunted"...

W pierwszej części główna bohaterka mnie tak irytowała swoją infantylnością i niezdecydowaniem, że tylko przewracałam oczy podczas czytania. Liczyłam na to, że w drugiej będzie lepiej… Myliłam się. Penny wciąż nie wie, czego… a właściwie kogo chce, choć w drugiej połowie książki już bardziej te swoje chęci precyzuje. Stanowczo tą drugą połowę czytało mi się znacznie lepiej, choć wciąż pozostawiała wiele do życzenia.

Wprowadzenie nowych bohaterów, którzy tylko bardziej pokazali dziecinność i niezdecydowanie dziewczyny było wg mnie złym zabiegiem.

James był tą perełką, dzięki której przez tę książkę przeszłam. Jego obawy i wątpliwości były chyba najlepiej odzwierciedlone. W ogóle w książce bardzo rzuca się w oczy różnica wieku między głównymi bohaterami. I choć ona wynosi 7 lat raptem, to czytając mamy wrażenie, że jest to dwa razy tyle 🙈

Nie zmienia to faktu, że właśnie dla Huntera przeczytam trzeci tom, bo jestem bardzo ciekawa, co on takiego jeszcze ukrywa 😈

👉"Patrzysz na życie w bardzo naiwny sposób. I bez względu na to, ile razy się sparzysz, zawsze widzisz w ludziach to, co najlepsze."

Penny nie może się pogodzić z rozstaniem z James'em. Najbardziej jednak boli ją to, że profesor zachowuje się jakby nigdy nic między nimi nie było. Czy Hunt...

Rozwiń

Zwiń

👉”Życie jest skomplikowane, Tori. Wszystkie decyzje, jakie podejmujemy, mają swoje konsekwencje.”

Gdy życie Victorii rujnuje napad, w którym to obcy mężczyzna ją ratuje, a nie narzeczony, postanawia przeprowadzić się do małego miasteczka i tam uporać z demonami. Jednak zaczynają ją spotykać coraz dziwniejsze sytuacje, a do jej życia wkracza sąsiad - Jude. Czy mężczyzna pomoże Victorii uporać się z przeszłością? I czy ich znajomość ma szanse na jakąś przyszłość?

👉”Nigdy nie wstydź się swoich blizn. One świadczą o tym, że byłaś silniejsza od tego, co miało cię zmiażdżyć.”

Zmiażdżyła to mnie ta książka… Mówię szczerze…

Pierwsze 150 str. mnie tak zmęczyło, że miałam ochotę ją wyrzucić. I zaraz włożę kij w mrowisku mówiąc, że nienawidzę Slow Burn, a podchody Jude’a do Victorii mnie drażniły niemiłosiernie. I te dziwne rzeczy, które się działy wokół kobiety… tylko trzymały mnie w ryzach, aby książkę przeczytać do końca (choć spodziewałam się, co one mogą oznaczać - i się nie pomyliłam). Nie spodziewałam się jednak aż tak rozwiniętej akcji. Gdy Jude wyjawia Tori całą prawdę, wszystko rusza z kopyta i już nie byłam w stanie się od książki oderwać.
Ostatnim razem tak beczałam podczas zakończenia pierwszego tomu “Czarnych Żagli”.

Jude i to, co go spotkało… Kocham motyw he loves first, a tu jest przedstawiony w tak cudowny sposób, że po prostu sama zakochałam się w tym mężczyźnie. Kurczę, nie chce wam spojlerować za bardzo, ale myślę, że gdy tylko poznacie Jeżyka i jego historię to zrozumiecie, o co mi chodzi. Nie będę wam opisywała Victorii, bo to po prostu zagubiona dusza, które przeszła przez piekło. Przynajmniej tak jej się wydaje…

I moje pytanie teraz… Gdzie jest, do diabła, dalsza część książki?!
Mamy bowiem w zakończeniu coś, czego ja nienawidzę bardziej niż sad endów, czy cliffangerów bez kolejnej części… Cliffanger w stylu dopowiedz sobie sam (przed chwilą wymyśliłam tę nazwę 😂). Czyli można śmiało zakładać, że żadna dalsza część tej historii nie powstanie, a książka kończy się tak, że czytelnik potrzebuje dalszego ciągu. Ja go potrzebuję!!! Mam tyle pytań do tego, co wydarzyło się później, że aż mi mózg eksploduje od ich nadmiaru. No jak można to było tak zostawić?!

👉”Moje serce bije dla ciebie… tylko dla ciebie. Przywracasz mnie do życia, Tori. Zawsze tak było.”

Jeśli jeszcze nie czytaliście tej książki, to śmiało wam ją polecam. Czasami warto przemęczyć się przez pierwsze kilkadziesiąt stron, by później przeżyć coś niesamowitego.

👉”Życie jest skomplikowane, Tori. Wszystkie decyzje, jakie podejmujemy, mają swoje konsekwencje.”

Gdy życie Victorii rujnuje napad, w którym to obcy mężczyzna ją ratuje, a nie narzeczony, postanawia przeprowadzić się do małego miasteczka i tam uporać z demonami. Jednak zaczynają ją spotyk...

Rozwiń

Zwiń

👉"W końcu byłam niezależną bizneswomen, której ambicją życiową jest wkurzanie ludzi. Szybciej bym roztrzaskała słoik ogórków o podłogę, niż poprosiła faceta, by mi go otworzył."

Przyszła kolej na ostatniego kawalera "Boston Belles".

Devon Whitehall poza byciem świetnym prawnikiem i drygiem do interesów, posiada także brytyjski tytuł królewski. Nie ma tylko jednego. Dziedzica. Dlatego gdy dowiaduje się, że Emmabelle Penrose postanawia poszukać dawcy nasienia, od razu proponuje jej… siebie. Tylko czy Belle zgodzi się na ten czysto biznesowy układ? I co na to wszystko rodzica Devona, która ma dla spadkobiercy swój plan na życie?

👉"Miłość to nie musical (...). Nie musi mieć idealnie skonstruowanego początku, środka i zakończenia. Czasami jej historia zaczyna się właśnie od środka, a nawet końca."

Choć "Rake" nie przebił poprzednich tomów, przynajmniej w mojej opinii, spędziłam z tą książką naprawdę dobrze czas. Zostało w niej poruszone kilka ważnych tematów, jak choroby typowo kobiece, które mogą powodować problemy z bezpłodnością, klaustrofobię wywołaną traumą i problemy w tzw. "szanowanych rodzinach".

Pięknie została tu opisana droga kobiety do macierzyństwa. Ile ona jest w stanie poświęcić, aby mieć upragnione dziecko i jak wygląda to w opozycji do "poświęcenia" mężczyzny.

Dodatkowo mamy tu wątek trochę kryminalno-sensacyjny, który wprowadził ciekawy smaczek. Kto zagraża Emmabelle? Nie da się ukryć, że była to dość interesująca zagadka, choć mimo wszystko bardzo przewidywalna.

👉"Smakowała jak grzech śmiertelny, a ja, osławiony grzesznik, nigdy nie umiałem się oprzeć pukającej do drzwi pokusie."

Podsumowując całą serię, muszę powiedzieć, że właśnie dzięki "Boston Belles" autorka znalazła sobie miejsce w moim top5 zagranicznych autorek i mam nadzieję, że jej kolejne książki zatrzymają ją na tej liście ❤️

👉"W końcu byłam niezależną bizneswomen, której ambicją życiową jest wkurzanie ludzi. Szybciej bym roztrzaskała słoik ogórków o podłogę, niż poprosiła faceta, by mi go otworzył."

Przyszła kolej na ostatniego kawalera "Boston Belles".

Devon Whitehall poza byciem świetnym prawnikiem i drygi...

Rozwiń

Zwiń

👉”Życie już takie jest. Jak okręt. Czasem pozwala ci być kapitanem, a innym razem przeciąga pod klinem.”

Po zakończeniu pierwszego tomu, czekałam z niecierpliwością na tę książkę. Z nadzieję, że moje zszargane nerwy i pogruchotane serce zostaną choć trochę uleczone. Autorka jednak za nim ma spokój swoich czytelników i po raz kolejny pokazała, jak świetnie oscyluje na granicach sprzecznych emocji.

👉”Mam hulaszczą i rozpustną duszę. Nie zwykłem odmawiać ni trunków, ni swawoli.”

Cruz, to bawidamek, erotoman i wesołek. Żaden bohater nigdy nie wywoływał we mnie aż tak sprzecznych emocji. W jednej chwili mnie rozpalał do tego stopnia, że zazdrościłam pewnej markizie, a kilka stron później wylewał mi na głowę kubeł zimnej wody, dodatkowo waląc mnie tym kubłem prosto w czaszkę. W jednej chwili miałam ochotę go rozszarpać, a w drugiej ukoić jego pożądanie i go po prostu postarać się naprawić.

👉”Kto para się korsarstwem, nie zasługuje na miano pirata.”

W opozycji do niego była Nya. Dziewczyna mająca wielkie marzenie. Kobieta, która musiała się odnaleźć w męskim świecie i nie zagubić swojej dziewczęcej strony. Piratka skrywająca sekret, który ciążył jej, a jednocześnie był wykorzystywany przez jej ojca.
Ta dwójka stworzyła tak wybuchową i ognistą parę, że momentami robiło mi się gorąco, gdy o nich czytałam.

👉”To nie w liczbie ludzi tkwi siła, a w harcie ducha (...).

Ale nie tylko romans jest istotną kwestią tego tomu. W ogóle całej serii, ale jakoś w tej części ze względu na pewne wydarzenia najbardziej rzuciło mi się w oczy.
Lojalność…
Kapitan jest nikim bez swojej załogi. Można by powiedzieć, że od złego kapitana załoga ucieknie, gdy tylko natrafi się taka okazja. To jak zachowały się załogi Cruza i Nyi, pozwoliło mi spojrzeć na słowo “lojalność” zupełnie z innej perspektywy.

👉”Pirat sam jest sobie królem. Królem morza i życia.”

“Czarne Żagle. Żądza” wciąga bez reszty. Próba odłożenia tej książki przez przeczytaniem epilogu jest tak samo niemożliwa, jak wyjście bez szwanku ze sztormu lub starcia z korsarzami. Po prostu jak zaczniesz, musisz przeczytać do ostatniej kropki.

Z niecierpliwością czekam na ostatni tom, który mam nadzieję, że odkryje już wszystkie karty tej serii i chociaż trochę ukoi moje serce.

👉”Życie już takie jest. Jak okręt. Czasem pozwala ci być kapitanem, a innym razem przeciąga pod klinem.”

Po zakończeniu pierwszego tomu, czekałam z niecierpliwością na tę książkę. Z nadzieję, że moje zszargane nerwy i pogruchotane serce zostaną choć trochę uleczone. Autorka jednak za nim ...

Rozwiń

Zwiń

👉"Takie jest życie. Trzeba pokonać ciemności, by móc w pełni docenić piękno tkwiące w świetle."

Cav zrobi wszystko, aby odnaleźć Greer, którą ukrył przed nim jej brat. A gdy już ja odzyska, nie da jej zrobić krzywdy. Tylko czy dziewczyna jest w stanie wybaczyć mężczyźnie to, że ją oszukiwał przez cały czas? Czy związek syna mafiosa i siostry miliardera ma szansę przetrwać?

👉"Duma to niebezpieczna rzecz, ale kiedy masz tylko ją, to jest dla ciebie wszystkim."

Drugi tom był znacznie ciekawszy niż pierwszy, więcej w nim akcji, perwersji, miłości ❤️ I trochę dłuższy, ale mimo to czytało się go równie szybko jak pierwszy.

Greer zaczyna zastanawiać się nad tym, kim chciałaby być. Jej rozterki są świetne oddane i w pewnym momencie naprawdę zrobiło mi się dziewczyny żal. Super, że pojawiła się Holly, szkoda tylko, że na krótko.

Bardzo podobał mi się pomysł Cava na odzyskanie Greer 😁 Nie przewidziałam takie zwrotu akcji. Mężczyzna udowodnił, że zrobi wszystko by ją chronić 🥺 I żeby odnalazła się w jego świecie.

Świetnie bawiłam się czytając tę dylogię 😍 Co ciekawe...
W podziękowaniach autorka wspomina, że ciężko jej się rozstać z tymi bohaterami, więc może jest szansa na jeszcze jakąś książkę , rodzeństwem Karas ❤️ Na pewno chętnie ją przeczytam ❤️

👉"Takie jest życie. Trzeba pokonać ciemności, by móc w pełni docenić piękno tkwiące w świetle."

Cav zrobi wszystko, aby odnaleźć Greer, którą ukrył przed nim jej brat. A gdy już ja odzyska, nie da jej zrobić krzywdy. Tylko czy dziewczyna jest w stanie wybaczyć mężczyźnie to, że ją oszukiw...

Rozwiń

Zwiń

👉"Czasami warto zaryzykować i ryzyko zostaje nagrodzone. Najwyraźniej odwaga i odkrycie przed drugim człowiekiem swoich pragnień nie są takie głupie."

Greer Karas poznaliśmy w serii "Grzeszne igraszki, jako siostrę milionera Creigthona Karasa. Teraz doczekała się opowiedzenia własnej historii. Kobieta nigdy tak naprawdę nie poczuła wolności. Żyjąca pod dyktando brata, buntowała się wiele razy, przez co zawsze obrywała rykoszetem. A gdy wreszcie znalazła kogoś, z kim mogłaby sobie ułożyć życie, ten mężczyzna złamał jej serce i po prostu zniknął. Kilka lat później Cavanagh Weston nie jest już konserwatorem, jakiego znała Greer, tylko odnoszącym sukcesy w Hollywood aktorem. I właśnie postanowił odzyskać dziewczynę, którą niegdyś zostawił w momencie, gdy najbardziej go potrzebowała.

👉"(...) życie jest krótkie i nigdy nie wiadomo, czy dostaniemy drugą szansę."

Bardzo podobała mi się historia Creya i Holly, dlatego nie mogłam przejść obojętnie obok książek o Greer. Nie zawiodłam się, choć akcja dzieje się z zawrotną szybkością.

W pierwszym tynie dylogii zostajemy wprowadzeni w akcję. Dowiadujemy się co kiedyś łączyło Greer i Cava i poznajemy ich aktualne zawody. Podobała mi się pewność siebie Westona. Jak bardzo był zdeterminowany, aby odzyskać Greer. Trochę mnie wkurzało to, jak Karas się miotała. Niby chciała wrócić do Cava, ale go odrzucała, bawiła się nim.

Mimo to książkę czyta się naprawdę szybko (mam tylko 200 str.). Jest bardzo wciągająca, a często pojawiające się sceny seksu są opisane ze smakiem i czyta się je bardzo przyjemnie.

👉"Czasami warto zaryzykować i ryzyko zostaje nagrodzone. Najwyraźniej odwaga i odkrycie przed drugim człowiekiem swoich pragnień nie są takie głupie."

Greer Karas poznaliśmy w serii "Grzeszne igraszki, jako siostrę milionera Creigthona Karasa. Teraz doczekała się opowiedzenia własnej hist...

Rozwiń

Zwiń

👉”Jeśli nikt nie nauczył cię miłości, łapiesz pierwsze lepsze uczucia, którym ktoś cię obdarzy i trzymasz się go kurczowo, nawet jeśli wcale nie jest zdrowe.”

Sutton przyłapała swojego faceta na zdradzie i wreszcie odważyła się od niego odejść. Chcąc zacząć wreszcie żyć po swojemu, idzie do łóżka z dopiero co poznanym w klubie mężczyzną. To była niesamowita noc, ale oboje pogodzili się z tym, że więcej się nie zobaczą. Aż do momentu, gdy Sutton nie została poproszona o poprowadzenie nowego klienta. Gdy staje w sali konferencyjnej następnego dnia, jest pewna, że oczy płatają jej figla. Ich jest trzech… Trzech mężczyzn wyglądających jak ten, z którym spędziła noc. Czy Sutton da radę doprowadzić zadanie do końca?

👉”Myślałam, że miłość oznacza dawanie mu tego, czego potrzebuje, ale… on zabierał mi samą siebie, cząstka po cząstce. Nawet nie miałam świadomości, że to robi, aż w końcu było za późno.”

K. Bromberg to autorka, którą biorę w ciemno, po tym jak seria Driven i Colton Donovan skradli moje serce. Dlatego musiałam też przeczytać jej nową serię S.I.N. opowiadającą o braciach Sharpe. Nie da się ukryć, że trojaczki to novum na rynku wydawniczym, przynajmniej jak jeszcze nigdy się nie spotkałam z “takimi” bohaterami.

Sama fabuła książki, choć bardzo przewidywalna, jest naprawdę bardzo interesująca i ciekawa. Bohaterowie są świetnie wykreowani. Callahan stara się trzymać jak najdalej od Sutton, ale wychodzi mu to tak opornie, że jest to wręcz urocze. A jego problemy rodzinne i prawda, którą skrywa, w którą bracia nie chcieli mu uwierzyć, chwyta za serce. Sutton natomiast miota się w sobie, czy trafiła na wyspę z “właściwym” bratem i kilkukrotnie jej rozmowy z przyjaciółką doprowadziły mnie do śmiechu.

“Last resort” czyta się naprawdę bardzo szybko. Jest to lekka i bardzo przyjemna lektura, w sam raz na lato, dzięki wakacyjnemu klimatowi, który daje miejsce, gdzie dzieje się akcja, czyli Wyspy Dziewicze. Polecam ogromnie każdemu, kto lubi właśnie takie lekkie lektury.

👉”Jeśli nikt nie nauczył cię miłości, łapiesz pierwsze lepsze uczucia, którym ktoś cię obdarzy i trzymasz się go kurczowo, nawet jeśli wcale nie jest zdrowe.”

Sutton przyłapała swojego faceta na zdradzie i wreszcie odważyła się od niego odejść. Chcąc zacząć wreszcie żyć po swojemu, idzie ...

Rozwiń

Zwiń

👉”Jestem głęboko przekonany, że nie należy wątpić w prawdziwość opisanych tu wydarzeń, jakkolwiek niewiarygodne i niepojęte mogłyby się one z początku wydać.”

Wszyscy zapewne znacie tę historię. “Dracula” Brama Stokera to w końcu klasyka literatury. Niewiele osób wie jednak, że wersja, która ukazała się drukiem jest bardzo okrojona: brakowało 101 pierwszych stron. Z pozostawionych i znalezionych przez potomków autora notatek udało się stworzyć historię, która powinna być wstępem do “Draculi”.

W ten sposób przechodzimy do “Dracula”.
Akcja książki dzieli się na 3 części.
W pierwszej poznajemy dzieciństwo Brama i dowiadujemy się, że już od samego początku miał styczność z mrokiem, gdy dzięki pewnej kobiecie został ocalony od śmierci. W drugiej Bram jest już dorosły, ale dookoła jego i jego rodziny zaczynają dziać się dziwne rzeczy. W trzeciej części Bram i jego “ekipa” stykają się z Draculem.
Cała ta historia była właśnie inspiracją do napisania “Draculi”.

Książka napisana jest w miarę łatwo zrozumiałym językiem, mimo że jej akcja dzieje się pod koniec XIX wieku. Początek męczy i strasznie się dłuży, jednak jest bardzo istotny do zrozumienia całości, dlatego warto się przemęczyć. Im dalej w las, tym naprawdę szybciej i ciekawiej się czyta. Nie polecam jednak czytania po zmroku, zwłaszcza w samotności, bo niektóre opisane sceny naprawdę oddziałują na psychikę. Uprzedzam, bo jest to dość spory grubasek (540 str.) i nawet mnie nie udało się jej przeczytać w jeden dzień.

Jeśli uwielbiacie takie gotyckie klimaty, dreszczowce i horrory, to koniecznie sięgnijcie po “Dracula”. Jestem pewna, że nie pożałujecie.

👉”Jestem głęboko przekonany, że nie należy wątpić w prawdziwość opisanych tu wydarzeń, jakkolwiek niewiarygodne i niepojęte mogłyby się one z początku wydać.”

Wszyscy zapewne znacie tę historię. “Dracula” Brama Stokera to w końcu klasyka literatury. Niewiele osób wie jednak, że wersja, kt...

Rozwiń

Zwiń

👉”Bunt nigdy nie wychodzi samoistnie. Zawsze ma jakąś podstawę.”

Cesare i Stella po raz kolejny są osobno. Tym razie dziewczyna została umieszczona wbrew sobie w prywatnej szkole dla “niepokornych dziewcząt”. Podczas gdy ona traci nadzieję, że jej ukochany profesor ją ocali, on przetrząsa niebo i ziemię, aby ją odnaleźć. Czy mu się uda? Czy związek Elaclaire’a i jego zdolnej uczennicy ma w ogóle sens?

👉”Mistrz pod każdym względem. Wirtuoz i znawca mojego ciała. Mój kochanek i moja miłość…”

Finał “Symfonii zmysłów” to książka, na którą czekałam z niecierpliwością. Pokochałam Elaclaire’a i jest mi naprawdę przykro, że to już koniec. Autorka jednak nie pozwoliła swoim bohaterom (ani czytelnikom) odetchnąć w ostatnim tomie i grała nimi staccato do ostatniej strony.

Znacie to uczucie, gdy zaczyna się wszystko układać, a do końca zostało ponad 100 str? Tak… Na pewno coś się wtedy sypnie. Gdy tylko udało się na chwilę złapać oddech, na pięciolinie pojawia się accelerando i następuje przyspieszenie tempa

👉”Jesteś perłą w morzu pełnym glonów. Diamentem wśród zwyczajnych kamieni. Gwiazdą na bezgwiezdnym nieboskłonie.”

Chciałabym jednak spojrzeć teraz z góry na całość trylogii. Ogromnie podoba mi się przemiana, jaką przechodzą bohaterowie. Stella nie jest już tak zahukaną córeczką tatusia, którą poznajemy w “Promotorze”, a pewną siebie i swoich zdolności Maestrą. Cesare natomiast porzuca swoje pierwotne oczekiwania i daje się ponieść uczuciu. Daje swojej gwieździe błyszczeć i cierpliwie obserwuje ją zza kulis.

Właśnie dlatego ostatecznie sam koniec mnie tak zabolał. Poniosło autorkę, nie da się ukryć. Oj byłam zła.

Jednakże nie da się ukryć, że to według mnie najlepiej napisana seria w tym roku. Każdy tom trzyma poprzeczkę, którą narzucił poprzedni, jak nie ją podnosi. Napięcie rośnie wraz z każdą stroną, a świetnie opisane sceny erotyczne, tylko je bardziej podsycają. Jeśli więc ktoś jeszcze nie zdecydował się na przeczytanie tej serii, to niech żałuję i nadrabia. Bo naprawdę jest warto.

👉”Była niczym anioł. Anioł muzyki, który hipnotyzował rzeczywistość. Hipnotyzował mnie…”

👉”Bunt nigdy nie wychodzi samoistnie. Zawsze ma jakąś podstawę.”

Cesare i Stella po raz kolejny są osobno. Tym razie dziewczyna została umieszczona wbrew sobie w prywatnej szkole dla “niepokornych dziewcząt”. Podczas gdy ona traci nadzieję, że jej ukochany profesor ją ocali, on przetrząsa...

Rozwiń

Zwiń

👉"Nikt nie powinien być zwyczajny. Wszyscy jesteśmy nadzwyczajni."

Riley Thorn zawsze miała pod górkę. Nie dosyć, że urodziła się w dziwnej rodzinie, to jeszcze były mąż ją zdradził i puścił z torbami. Kobieta mieszka teraz w kamienicy pełnej starszych ludzi. Gdy pewnego dnia nachodzi ją przystojny mężczyzna, nie spodziewa się, że te odwiedziny postawią jej życie na głowie. Nick Santiago, bo tak nazywa się mężczyzna, jest detektywem i ma tylko donieść wezwanie do zapłaty sąsiadowi Riley. Gdy jednak owy sąsiad zostaje zamordowany rozpoczyna się śledztwo, w które uwikłana zostaje także kobieta.

👉"Życie jest przygodą, którą należy przeżyć, nie serią takich samych dni, które trzeba wytrzymać."

Powiem wam szczerze, że dawno się aż tak dobrze nie bawiłam przy żadnej książce. Komedia kryminalno-romantyczna z wątkiem parapsychicznymi… Cudo po prostu ❤️

Świetnie wykreowani bohaterowie, wątki podopinane do samego końca, mnóstwo śmiechu i śledztwo, które angażuje czytelnika do samego końca. Tej książki nie da się odłożyć, dopóki nie przeczyta się całej.

Mam słabość do detektywów w ostatnim czasie, a Nick Santiago po prostu rzucił mnie na kolana. Jest to tak niesamowicie pozytywna postać, że nie da się go nie kochać. On zakochuje się pierwszy! Mój ukochany wątek ❤️ Jego przekomarzanie się z Gabe'em - bohaterem drugoplanowym, to po prostu wisienka na torcie.

A Riley i jej komediowe odkrywanie swojego daru - jasnowidztwa, to coś z czym jeszcze nie spotkałam na rynku wydawniczym ❤️

👉"(...) facet nie jest nic wart, jeśli nie ma kobiety, która zmusza go do czynienia dobra."

Z niecierpliwością czekam na kolejny tom przygód tej szalonej pary i zachęcam was do zapoznania się z pierwszym. Na pewno nie pożałujecie ❤️

👉"Nikt nie powinien być zwyczajny. Wszyscy jesteśmy nadzwyczajni."

Riley Thorn zawsze miała pod górkę. Nie dosyć, że urodziła się w dziwnej rodzinie, to jeszcze były mąż ją zdradził i puścił z torbami. Kobieta mieszka teraz w kamienicy pełnej starszych ludzi. Gdy pewnego dnia na...

Rozwiń

Zwiń