Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka zawiera najważniejsze informacje na temat okoliczności powstania i pierwszych lat działalności Towarzystwa Polsko-Austriackiego, organizacji społecznej mającej na celu promocję kultury austriackiej w Polsce. Praca powstała w oparciu o materiały archiwalne. Na jej wartość niewątpliwie wpływa fakt, że jej autor był współzałożycielem organizacji i uczestnikiem opisywanych wydarzeń.

Książka zawiera najważniejsze informacje na temat okoliczności powstania i pierwszych lat działalności Towarzystwa Polsko-Austriackiego, organizacji społecznej mającej na celu promocję kultury austriackiej w Polsce. Praca powstała w oparciu o materiały archiwalne. Na jej wartość niewątpliwie wpływa fakt, że jej autor był współzałożycielem organizacji i uczestnikiem...

W swojej książce Józef Wittlin pragnął przedstawić świętego Franciszka w sposób odmienny od wielu hagiograficznych biografii. Chciał uczynić z niego przekonujący wzorzec moralny, który byłby bliski ludziom XX wieku. Pisarz jednak nigdy nie dokończył swojego dzieła, poprzestając na opisie życia Franciszka do momentu jego nawrócenia. Paradoksalnie jednak w ten sposób osiągnął swój cel, ponieważ w takim kształcie książka akcentuje przede wszystkim proces nawrócenia przyszłego świętego, niejednokrotnie pomijany w innych pracach. Pozwala to na dostrzeżenie we Franciszku przede wszystkim człowieka, który również musiał przejść odpowiednią drogę ku świętości. Praca zachwyca znakomitym językiem Wittlina.

W swojej książce Józef Wittlin pragnął przedstawić świętego Franciszka w sposób odmienny od wielu hagiograficznych biografii. Chciał uczynić z niego przekonujący wzorzec moralny, który byłby bliski ludziom XX wieku. Pisarz jednak nigdy nie dokończył swojego dzieła, poprzestając na opisie życia Franciszka do momentu jego nawrócenia. Paradoksalnie jednak w ten sposób osiągnął...

Zbiór listów Józefa Wittlina i Tymona Terleckiego dostarcza nieocenionej wiedzy na temat tych dwóch wybitnych polskich intelektualistów. Śledząc kolejne listy, poznajemy ich sytuację życiową, poglądy, zainteresowania literackie, kulisty warsztatu pisarskiego, aktualne problemy polskiej emigracji itp. Warto przy tym pamiętać, że korespondencja dawała Wittlinowi pole do swobodnego dzielenia się swoimi spostrzeżeniami na temat Stanów Zjednoczonych, w których znalazł schronienie w czasie II wojny światowej. Publikację wzbogaca erudycyjny aparat naukowy opracowany przez Ninę Taylor-Terlecką, w obszernych przypisach tłumaczy ona wszelkie niezbędne konteksty, tworząc niemal równoległą, momentami wręcz obszerniejszą narrację od tej zawartej w listach.

Zbiór listów Józefa Wittlina i Tymona Terleckiego dostarcza nieocenionej wiedzy na temat tych dwóch wybitnych polskich intelektualistów. Śledząc kolejne listy, poznajemy ich sytuację życiową, poglądy, zainteresowania literackie, kulisty warsztatu pisarskiego, aktualne problemy polskiej emigracji itp. Warto przy tym pamiętać, że korespondencja dawała Wittlinowi pole do...

Tytuł pracy jest w pewnym sensie mylący, bowiem nie stanowi ona wyczerpującej monografii na temat obecnej dzielnicy Krakowa, dawnych przedmieść, lecz stanowi wybór obrazów ukazujących dawny wygląd i życie Zwierzyńca. Mimo tego zastrzeżenia dobór przedrukowanych prac (obrazów, fotografii) pozwala nam na spojrzenie w przeszłość i przekonanie się, jak wyglądało życie na terenie Zwierzyńca, jak zmieniała się przestrzeń przedmieść, wygląd mieszkańców, ich zajęcia itp. W pracy przedrukowano bardzo wiele ilustracji, książka jest bardzo starannie i estetycznie złożona.

Tytuł pracy jest w pewnym sensie mylący, bowiem nie stanowi ona wyczerpującej monografii na temat obecnej dzielnicy Krakowa, dawnych przedmieść, lecz stanowi wybór obrazów ukazujących dawny wygląd i życie Zwierzyńca. Mimo tego zastrzeżenia dobór przedrukowanych prac (obrazów, fotografii) pozwala nam na spojrzenie w przeszłość i przekonanie się, jak wyglądało życie na...

Książka zawiera wybór listów Józefa Wittlina do różnych adresatów. Dostarczają one wielu ważnych informacji na temat życia pisarza, jego poglądów, gustów literackich itp., ale jednocześnie trzeba mieć świadomość, że to tylko niewielki wybór z jego bogatej spuścizny archiwalnej.

Książka zawiera wybór listów Józefa Wittlina do różnych adresatów. Dostarczają one wielu ważnych informacji na temat życia pisarza, jego poglądów, gustów literackich itp., ale jednocześnie trzeba mieć świadomość, że to tylko niewielki wybór z jego bogatej spuścizny archiwalnej.

Esej Józefa Wittlina to pozycja wyjątkowa z wielu względów. Zaliczany do nurtu eseju wspomnieniowego, jest w istocie autobiografią poety, rekonstrukcją jego młodzieńczych lat spędzonych w ukochanym mieście. Książka stanowi opis miasta wspominanego z perspektywy emigracji w Stanach Zjednoczonych, w chwili, gdy miasto przestało już należeć do Polski. Książka Wittlina zajmuje wyjątkowe miejsce wśród emigracyjnych utworów wspomnieniowych, bowiem jako jedna z niewielu nie popada w tendencyjne i bezrefleksyjne wspominkarstwo. Pisarz jest świadomy mechanizmów pamięci, prowadzących do idealizacji przeszłości, niemniej jednak Lwów, jaki wyłania się z tej narracji, jest niezwykle konkretny i drobiazgowy. Wittlin rekonstruuje go przy pomocy dźwięków, nazw, nazwisk, a nawet zapachów. Oddaje ducha miasta, podkreślając jego wielokulturowy charakter. Opisuje osobliwości miasta, nie tylko jego charakterystyczne miejsca, ale również ludzi, którzy zapisali się w jego pamięci. Wszystkie te elementy tworzyły niepowtarzalny koloryt Lwowa. Mimo upływu lat, pamięć pisarza tworzy niezwykle urzekający i drobiazgowy obraz, w którym odnajdujemy wiele cennych informacji i spostrzeżeń.

Narracja pełna jest szczegółów historycznych, topograficznych, kulturowych, biograficznych, ale podanych w przystępny sposób, opowiedzianych, zapisanych perfekcyjną Wittlinową polszczyzną, oddającą również egzotykę lwowskich nazw, nazwisk. Jest to zatem opowieść o mieście, jego mieszkańcach, ale i o samym autorze – Wittlin dzieli się z czytelnikami licznymi anegdotami i wspomnieniami ze swojego rodzinnego miasta. Jego pogodny opis dotyczy jednak swego rodzaju miasta utraconego, bowiem zasadnicza większość jego wspomnień dotyczy okresu, gdy Lwów był stolicą Galicji. Autor nie chce koncentrować się na traumatycznych doświadczeniach wojny polsko-ukraińskiej, której wybuch bardzo mocno przeżył (efektem tych przeżyć są jego „Hymny”), stara się bardziej skupiać uwagę czytelnika na wysiłku wielowiekowego współistnienia wielu narodów i kultur, których efektem było niezwykłe miasto ze wszystkimi jego osobliwościami.

Esej Józefa Wittlina to pozycja wyjątkowa z wielu względów. Zaliczany do nurtu eseju wspomnieniowego, jest w istocie autobiografią poety, rekonstrukcją jego młodzieńczych lat spędzonych w ukochanym mieście. Książka stanowi opis miasta wspominanego z perspektywy emigracji w Stanach Zjednoczonych, w chwili, gdy miasto przestało już należeć do Polski. Książka Wittlina zajmuje...

Książka Profesora Stanisława Jaworskiego stanowi niezwykle erudycyjny, a jednocześnie przystępny przewodnik po najważniejszych teoriach i koncepcjach związanych z procesem tekstotwórczym – badacza interesuje to, jak powstaje tekst literacki i co wpływa na jego kształt, jakie procesy zachodzą w umyśle pisarza, a następnie w jaki sposób przenosi on swoje myśli na „scenę tekstu”, czyli stopniowo zapisywaną kartkę papieru. Przesuwa to uwagę z gotowego tekstu literackiego do wszystkich tych czynności i decyzji, które doprowadziły pisarza do jego powstania. Czerpiąc z licznych nurtów i koncepcji współczesnej humanistyki (choć nie tylko), badacz zwraca uwagę na zagadnienia związane z podmiotowością twórcy, interesujące staje się przede wszystkim to, co i jak zawiera on w swoim tekście (w sposób planowany bądź też nie), na ile i w jaki sposób kreowany przez niego świat i występujący w nim bohaterowie są odbiciem jego samego. Na ile dany utwór literacki jest o czymś, a na ile odsłania on psychikę swojego własnego autora, jakie relacje zachodzą między dziełem a jego twórcą.

Niewątpliwie jest to istotna i ważna pozycja dla tych osób, które interesują się kulisami warsztatu pisarskiego i filozofią bądź psychologią twórczości.

Książka Profesora Stanisława Jaworskiego stanowi niezwykle erudycyjny, a jednocześnie przystępny przewodnik po najważniejszych teoriach i koncepcjach związanych z procesem tekstotwórczym – badacza interesuje to, jak powstaje tekst literacki i co wpływa na jego kształt, jakie procesy zachodzą w umyśle pisarza, a następnie w jaki sposób przenosi on swoje myśli na „scenę...

Książka stanowi przystępne źródło wiedzy o historii Krakowa. Można więc dzięki niej prześledzić w kolejności chronologicznej dzieje miasta, jednak nie jest to suche wyliczenie dat, narrację prowadzi autor w sposób bardzo przystępny i interesujący. Praca oczywiście ogranicza się do najważniejszych wydarzeń, ale tym sposobem w obrębie jednej, niewielkich rozmiarów publikacji obejmuje ogół dziejów miasta. Tym samym stanowi dobrego rodzaju popularną syntezę, pozwalającą na poznanie bądź utrwalenie najważniejszych informacji o historii Krakowa, a jednocześnie zachęca do dalszego pogłębiania wiedzy na temat wybranych okresów i wydarzeń.

Książka stanowi przystępne źródło wiedzy o historii Krakowa. Można więc dzięki niej prześledzić w kolejności chronologicznej dzieje miasta, jednak nie jest to suche wyliczenie dat, narrację prowadzi autor w sposób bardzo przystępny i interesujący. Praca oczywiście ogranicza się do najważniejszych wydarzeń, ale tym sposobem w obrębie jednej, niewielkich rozmiarów publikacji...

Jak wskazuje sam tytuł - głównym zamierzeniem autorów było ukazanie nieznanego, mniej oczywistego portretu miasta. Kompozycja pracy jest dość przejrzysta i funkcjonalna - składa się na nią powtarzalny schemat w postaci reprodukcji zdjęcia oraz dołączonego do niego opisu, który dotyczy konkretnego obiektu bądź sytuacji przedstawionej na fotografii. Jednak opis niejednokrotnie poza tę fotografię wykracza, przedstawiając szersze tło danego zjawiska, kontekst powstania danego obiektu itp. Czasem zdjęcie stanowi jedynie pretekst do pewnych rozważań, anegdoty. Przedstawiając "nieznany portret Krakowa", książka jednocześnie skłania nas do refleksji na temat tego, w jaki sposób dany obiekt uległ zmianie na przestrzeni czasu, czy nadal istnieje w prezentowanym kształcie, jaką funkcję obecnie spełnia itp. Nie jest to więc syntetyczny, całościowy przewodnik po mieście, książka prezentuje raczej subiektywnie dobrane wycinki Krakowa, ale tym samym stanowi interesującą publikację dla wszystkich, którzy dociekliwie przyglądają się historii miasta.

Jak wskazuje sam tytuł - głównym zamierzeniem autorów było ukazanie nieznanego, mniej oczywistego portretu miasta. Kompozycja pracy jest dość przejrzysta i funkcjonalna - składa się na nią powtarzalny schemat w postaci reprodukcji zdjęcia oraz dołączonego do niego opisu, który dotyczy konkretnego obiektu bądź sytuacji przedstawionej na fotografii. Jednak opis...

Bardzo interesująca praca, która pokazuje różne formy i sposoby pamięci, radzenia sobie z traumą wojny i formami jej upamiętniania w przestrzeni miasta. Każdy z bohaterów książki przedstawia osobistą historię, przez którą w jakiś sposób uwikłany jest w wojenne dzieje miasta. Książka dostarcza wielu informacji o postaciach zapomnianych, mało znanych, jak również o "zwykłych" mieszkańcach, ofiarach wojny. Praca ma jednocześnie solidne podstawy metodologiczne, czerpiące przede wszystkim ze współczesnych badań nad świadkiem i (post)pamięcią. Skłania przy tym do refleksji na temat różnych form upamiętniania ludzi i wydarzeń związanych z wojną, ale także zadaje pytanie, na ile można i należy epatować martyrologią w przestrzeni miasta oraz jakie formy pamięci – poza zinstytucjonalizowanymi – są współcześnie pożądane i skuteczne. Choć opisane historie osób dotyczą bezpośrednio Krakowa, poruszana przez Autorkę problematyka pamięci i świadków jest niewątpliwie uniwersalna.

Bardzo interesująca praca, która pokazuje różne formy i sposoby pamięci, radzenia sobie z traumą wojny i formami jej upamiętniania w przestrzeni miasta. Każdy z bohaterów książki przedstawia osobistą historię, przez którą w jakiś sposób uwikłany jest w wojenne dzieje miasta. Książka dostarcza wielu informacji o postaciach zapomnianych, mało znanych, jak również o...

W swojej książce Elżbieta Wittlin-Lipton, córka wybitnego polskiego pisarza Józefa Wittlina, opisuje dzieje swojej rodziny. Rytm wspomnień jest dygresyjny, wspomnienia młodości przeplatają się z opisami późniejszych powrotów do Ojczyzny oraz innych wydarzeń. Autorka z niebywałą szczegółowością opisała swoje dzieciństwo w przedwojennej Warszawie, pierwsze dni drugiej wojny światowej, ucieczkę z okupowanej Polski wraz z matką, a następnie rodzinną tułaczkę po Europie, zakończoną emigracją w Stanach Zjednoczonych. Książka obfituje w liczne anegdoty i opisy osób ważnych dla kultury polskiego dwudziestolecia, a następnie polskiej emigracji. To jednocześnie autobiografia artystki, której życie rozpięte jest między Polską, USA i Hiszpanią. Praca stanowi świadectwo jej artystycznych inspiracji, przyjaźni, dróg do poznawania twórczości własnego ojca. Elżbieta Wittlin-Lipton pozwala nam także poznać Józefa Wittlina od innej, bardziej prywatnej strony. Podaje także wiele informacji o innych pisarzach, z którymi Wittlin utrzymywał zażyłe stosunki, znajdziemy tu zatem liczne wzmianki o Lechoniu czy Wierzyńskim. Warto też dodać, że publikacja wzbogacona jest o rysunki Autorki.

W swojej książce Elżbieta Wittlin-Lipton, córka wybitnego polskiego pisarza Józefa Wittlina, opisuje dzieje swojej rodziny. Rytm wspomnień jest dygresyjny, wspomnienia młodości przeplatają się z opisami późniejszych powrotów do Ojczyzny oraz innych wydarzeń. Autorka z niebywałą szczegółowością opisała swoje dzieciństwo w przedwojennej Warszawie, pierwsze dni drugiej wojny...