Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest już przestarzała, a niemal połowa treści to tutoriale z obsługi konkretnych programów w wersjach sprzed ponad 10 lat.
Części książki, które się nie przeterminowały są w porządku.

Książka jest już przestarzała, a niemal połowa treści to tutoriale z obsługi konkretnych programów w wersjach sprzed ponad 10 lat.
Części książki, które się nie przeterminowały są w porządku.

Książka napisana bardzo chaotycznie, brakuje tutaj jakiejś ciągłąści narracji. Mam poczucie niedosytu. Rozumiem, że miało być krótko, ale nie wyszło z tego nic dobrego.

Zainteresowanym tematyką polecam raczej Brysona, bo choć dłuższy, to jednak poważniej traktuje opisywane zagadnienia.

Tym którym wolą słuchać polecam natomiast wykłady Wojciecha Sadego na YT.

Książka napisana bardzo chaotycznie, brakuje tutaj jakiejś ciągłąści narracji. Mam poczucie niedosytu. Rozumiem, że miało być krótko, ale nie wyszło z tego nic dobrego.

Zainteresowanym tematyką polecam raczej Brysona, bo choć dłuższy, to jednak poważniej traktuje opisywane zagadnienia.

Tym którym wolą słuchać polecam natomiast wykłady Wojciecha Sadego na YT.

Książka może być ciekawa dla zupełnie niezaznajomionych z tematem, albo przynajmniej niezaznajomionych z obrazem niemonogamii w polskich warunkach, bo w naszym języku i dotyczącym naszego podwórka, literatury na ten temat nie ma praktycznie żadnej. Jest co prawda dr Katarzyna Grunt-Mejer, ale póki co nie napisała żadnej książki.

Pozycja ta jest jednak zaledwie liźnięciem zagadnienia, w dodatku jest stworzona przez kobietę i rozmawiającą tylko z kobietami. Feminocentryzm wylewa się z każdego akapitu, a mężczyźni są tu tylko tłem i służą do zadowalania kobiet. Mężczyzna, którego nie interesują relacje typu cuckold nie ma czego tu szukać, bo męskiej perspektywy na niemonogamię nie ma tu za grosz.

Drugą przyczyną tak niskiej mojej oceny jest bodajże trzecia z rozmówczyń. Rozumiem, że autorka nie chciała łagodzić i eufemizować oryginalnych wypowiedzi, ale mi zupełnie nie odpowiada epatowanie wulgaryzmami i całkowity brak skrupułów przy opisywaniu nieetycznych zachowań jak zdrada. Jeśli celem autorki miała być promocja tudzież normalizowanie niemonogamii w Polsce, to rozpowszechniając tego typu wypowiedzi robi moim zdaniem niedźwiedzią przysługę wszystkim osobom poli i tak narażonym na ostracyzm społeczny.

Książka może być ciekawa dla zupełnie niezaznajomionych z tematem, albo przynajmniej niezaznajomionych z obrazem niemonogamii w polskich warunkach, bo w naszym języku i dotyczącym naszego podwórka, literatury na ten temat nie ma praktycznie żadnej. Jest co prawda dr Katarzyna Grunt-Mejer, ale póki co nie napisała żadnej książki.

Pozycja ta jest jednak zaledwie liźnięciem...