Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytanie było moją ucieczką i pociechą, moim pokrzepieniem, moją używką: czytanie dla czystej przyjemności czytania, dla swego pięknego bezruchu, który cię otacza, gdy w twojej głowie rozbrzmiewają słowa autora

Czytanie było moją ucieczką i pociechą, moim pokrzepieniem, moją używką: czytanie dla czystej przyjemności czytania, dla swego pięknego bezruchu, który cię otacza, gdy w twojej głowie rozbrzmiewają słowa autora

Wznoszę oczy do nieba, żeby się nagle nie rozpłakać. W tym momencie muszę jej przekazać najważniejszą rzecz. Całego siebie. Siebie, którym jestem od dłuższego czasu i nie potrafię od niego uciec. Zaciskam powieki i otwieram usta z wielkim poczuciem winy, czającym się w moim gardle. To podobne do dynamicznego uczucia mdłości. Nic przyjemnego, naprawdę. Przed wypowiedzeniem pierwszego słowa czuję atak mrowienia i drżenia w okolicach ramion. Mamo, przepraszam...

Wznoszę oczy do nieba, żeby się nagle nie rozpłakać. W tym momencie muszę jej przekazać najważniejszą rzecz. Całego siebie. Siebie, którym jestem od dłuższego czasu i nie potrafię od niego uciec. Zaciskam powieki i otwieram usta z wielkim poczuciem winy, czającym się w moim gardle. To podobne do dynamicznego uczucia mdłości. Nic przyjemnego, naprawdę. Przed wypowiedzeniem pierw...

Siedzimy obok siebie w głębokim milczeniu. Nie wkładam słuchawek z powrotem. Spoglądam na nią. Ma ciemne, dość długie włosy i zaszklone oczy, patrzące przed siebie, na pewno gdzieś daleko. Głęboko oddycha, jakby delektowała się powietrzem albo bała się, że zaraz je utraci. Trochę jak ja. Nogi w czarnych spodniach wieńczą trampki ze sznurowadłami w gwiazdki. Ręce, które lekko drżą, położone ma na kolanach. Pomalowane na czarno krótkie paznokcie.

Siedzimy obok siebie w głębokim milczeniu. Nie wkładam słuchawek z powrotem. Spoglądam na nią. Ma ciemne, dość długie włosy i zaszklone oczy, patrzące przed siebie, na pewno gdzieś daleko. Głęboko oddycha, jakby delektowała się powietrzem albo bała się, że zaraz je utraci. Trochę jak ja. Nogi w czarnych spodniach wieńczą trampki ze sznurowadłami w gwiazdki. Ręce, które lekko dr...

Naprawdę czuję się, jakbym latał, jakby kończyny przestawały dawać o sobie znać, a ciało powoli mnie opuszczało. Ziemia mnie nie dotyczy. Ziemia mnie nie dotyczy. Ziemia mnie nie...

Naprawdę czuję się, jakbym latał, jakby kończyny przestawały dawać o sobie znać, a ciało powoli mnie opuszczało. Ziemia mnie nie dotyczy. Ziemia mnie nie dotyczy. Ziemia mnie nie...

Wybierzcie to co sprawia że wasze serce śpiewa, ale wybierzcie to z miłością, jej światło was uniesie, oczyści i ocali...

Wybierzcie to co sprawia że wasze serce śpiewa, ale wybierzcie to z miłością, jej światło was uniesie, oczyści i ocali...

Kiedy jesteś kochany, stajesz się silny; kiedy ty sam kochasz, stajesz się odważny...

Kiedy jesteś kochany, stajesz się silny; kiedy ty sam kochasz, stajesz się odważny...

W każdym momencie scenicznej teraźniejszości znajduje się cała przeszłość i cała przyszłość, wyznaczająca granicę dzieła...

W każdym momencie scenicznej teraźniejszości znajduje się cała przeszłość i cała przyszłość, wyznaczająca granicę dzieła...

Sex między starzejącymi się ludźmi ma czasem swe żenujące i komicznie momenty, lecz jest w nim czułość, która często umyka mlodym.Piersi mogą obwisnąć, penis może opaść, lecz skóra pozostaje skórą i jeśli ktoś, na kim nam zależy, wyciąga rękę i cię dotyka lub trzyma w ramionach albo całuje w usta, wciąż możesz się rozpłynąć jak wtedy, gdy ci się wydawało, że będziesz żyć wiecznie...

Sex między starzejącymi się ludźmi ma czasem swe żenujące i komicznie momenty, lecz jest w nim czułość, która często umyka mlodym.Piersi mogą obwisnąć, penis może opaść, lecz skóra pozostaje skórą i jeśli ktoś, na kim nam zależy, wyciąga rękę i cię dotyka lub trzyma w ramionach albo całuje w usta, wciąż możesz się rozpłynąć jak wtedy, gdy ci się wydawało, że będziesz żyć wieczn...

Wnętrza kamienicy były żywym muzeum kobiecych artefaktów, gdzie poszczególne galerie poświęcone były stanikom i majtkom, suszarkom i tamponom, słoiczkom z kosmetykami i tubkom szminek, lalkom i skakankom, koszulom nocnym i spinkom do włosów..... ..... znalezienie się tam przypominało wizytę w obcym kraju, lecz ponieważ kochałem każdą mieszkankę tego domu, właśnie w tym miejscu na ziemi chciałem przebywać, nigdzie indziej.

Wnętrza kamienicy były żywym muzeum kobiecych artefaktów, gdzie poszczególne galerie poświęcone były stanikom i majtkom, suszarkom i tamponom, słoiczkom z kosmetykami i tubkom szminek, lalkom i skakankom, koszulom nocnym i spinkom do włosów..... ..... znalezienie się tam przypominało wizytę w obcym kraju, lecz ponieważ kochałem każdą mieszkankę tego domu, właśnie w tym miejscu ...

Mój pomysł był następujący: założyć firmę, która będzie wydawać książki o ludziach zapomnianych, żeby ratować historie, zdarzenia i dokumenty, nim przepadną na zawsze...i ukształtować z nich nieprzerwaną opowieść, opowieść o życiu.

Mój pomysł był następujący: założyć firmę, która będzie wydawać książki o ludziach zapomnianych, żeby ratować historie, zdarzenia i dokumenty, nim przepadną na zawsze...i ukształtować z nich nieprzerwaną opowieść, opowieść o życiu.

Czasami można było odnieść wrażenie, że Tommy naprawdę chciał być wampirem. Może bycie wampirem tworzyło, jego zdaniem, pomost między byciem obiektywnie nieatrakcyjnym a subiektywnie atrakcyjnym. Ostatnim, czego pragnął Tommy, było bycie przeciętnym.

Czasami można było odnieść wrażenie, że Tommy naprawdę chciał być wampirem. Może bycie wampirem tworzyło, jego zdaniem, pomost między byciem obiektywnie nieatrakcyjnym a subiektywnie atrakcyjnym. Ostatnim, czego pragnął Tommy, było bycie przeciętnym.

Dziadek wtrącił się do rozmowy: -Wie pan, ona ma takie swoje...dziwactwa. -Dziadku... -Nic złego nie mówię, chcę tylko powiedzieć, że patrzysz na świat poprzez swoje klocki.

Dziadek wtrącił się do rozmowy: -Wie pan, ona ma takie swoje...dziwactwa. -Dziadku... -Nic złego nie mówię, chcę tylko powiedzieć, że patrzysz na świat poprzez swoje klocki.

W mieście za plątaniną szyn, zostawiłam popsutą miłość, jak zabawkę. Lalkę z włosami powyrywanymi, z urwaną nogą, bez oka.

W mieście za plątaniną szyn, zostawiłam popsutą miłość, jak zabawkę. Lalkę z włosami powyrywanymi, z urwaną nogą, bez oka.

Słowa były dźwiękiem, zapisem muzycznym, barwnym obrazem. Czasem tylko barwą. Czasami jakby cieniem czegoś nierealnego. Czasami sens ginął, zostawały dźwięki, obrazy, szmery.

Słowa były dźwiękiem, zapisem muzycznym, barwnym obrazem. Czasem tylko barwą. Czasami jakby cieniem czegoś nierealnego. Czasami sens ginął, zostawały dźwięki, obrazy, szmery.