Cytaty
Drugi rodzaj demonów to te, które mają się nie tylko zjawiać, ale i powodować materialne konsekwencje. Istoty takie mogą nawet kogoś dotknąć- czasem na tyle skutecznie, że np. spowodują ciążę... Takie demony mają za sobą nie tylko autorytet wiejskich dziwek, ale także autorytet Platona, dlatego- wbrew oczekiwaniom- Witelo traktuje ich problem dość poważnie. Odwołuje się do Tima...
RozwińTeraz czytam artykuł pewnej literatki, jak opisując zebranie angielskie, zżymając się, ale miała cierpliwość wysłuchać litanii prosowieckich frazesów, a - wyszła dopiero wtedy, ze słowami "Nic tu po nas!", gdy rozpoczęła się zbiórka na głodne dzieci niemieckie. - Kobieta obdarzona przez naturę gruczołami mlecznymi, jest w ten sposób przez samą naturę predestynowana do sycenia d...
RozwińSprawę tę badał Stanisław Szpilczyński- niestety: praca zbiorowa o Witelonie, w której wnioski swoje zamieścił [...], ze względu na mikry nakład nie dotarła nawet do środowiska uczonych, cóż mówić o zwykłych polskich inteligentach, którzy są przekonani, że Witelo, to nazwa agencji towarzyskiej we Wrocławiu i- co gorsza- mają rację.
Nigdy nie miałem zaufania do przymiotnika "realna", stawianego przed rzeczownikiem "polityka". Co on właściwie znaczy? Podejrzewam, że obejmuje sobą tyle znaczeń i wartości politycznych na raz, iż w gruncie rzeczy nie znaczy- nic. W praktyce natomiast sprowadza się najczęściej do typu człowieka, któremu się nie chce wychodzić na deszcz, gdy trzeba, bo się leni włożyć kalosze. W...
RozwińRewolucja miała miejsce, była ona ciemną i krwawą reakcją przeciwko złu epoki przedrewolucyjnej, złu dawnego życia; była ona złą reakcją na reakcję zła. Otóż wszystkie siły powinny być skierowane ku pozytywnemu dobru. Przywrócenie dawnego przedrewolucyjnego życia- jest niemożliwe.
Spróbujcie zastosować do historii wszechświatowej wasze kryteria reakcyjności lub rewolucjonizmu, prawicowości lub lewicowości. Absurdalność takiego rozróżnienia wraz z całym prowincjonalizmem myśli, objawiającym się w tych kategoriach- od razu rzuci się w oczy.
Rosjanie lubią dyskutować nad tem, czy dana rzecz jest "reakcyjna" czy też nie. Mniemają, że to główne zadanie każdej krytyki. Jest to standardowy zwyczaj intelektualistów rosyjskich; można było mieć nadzieję, że rewolucja odzwyczai ich od tego niemądrego przyzwyczajenia. Ale nie, dziś jeszcze utrzymują się u nas nieskończone i nudne dyskusje na ten temat, co jest reakcyjne, a ...
Rozwiń