Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiem czego się spodziewałam po wszystkich poleceniach i zachwytach polskiego booktuba, ale na pewno czegoś lepszego. Jestem rozczarowana całą historią. Książka przeciętna, miejscami dłużąca się widać, że aktorka ma za dużo pomysłów i nie potrafi z części zrezygnować, poza tym jest to debiut i to widać. Bohaterka niby jest twarda i harda, stawia przeciwności wszystkiemu, ale bywa męcząca i nie wzbudza sympatii. Nie mogę jej polecić nikomu.

Nie wiem czego się spodziewałam po wszystkich poleceniach i zachwytach polskiego booktuba, ale na pewno czegoś lepszego. Jestem rozczarowana całą historią. Książka przeciętna, miejscami dłużąca się widać, że aktorka ma za dużo pomysłów i nie potrafi z części zrezygnować, poza tym jest to debiut i to widać. Bohaterka niby jest twarda i harda, stawia przeciwności wszystkiemu,...

Przyjemny dodatek do serii, ale Ci którzy go nie przeczytają i tak nie tracą za wiele. Widać, że autorka napisała go po paru latach od zakończenia trylogii o ile na pewno przyjemnie jest wrócić do bohaterów to ta historia nic nowego nie ukazuje. Bohaterka choć fabularnie minęło 10 lat to nic się nie zmieniła, nie dojrzała można po części wytłumaczyć to tym że jest potępiona to i tak bywa czasem irytujące.

Przyjemny dodatek do serii, ale Ci którzy go nie przeczytają i tak nie tracą za wiele. Widać, że autorka napisała go po paru latach od zakończenia trylogii o ile na pewno przyjemnie jest wrócić do bohaterów to ta historia nic nowego nie ukazuje. Bohaterka choć fabularnie minęło 10 lat to nic się nie zmieniła, nie dojrzała można po części wytłumaczyć to tym że jest potępiona...

Nie polecam, rozczarowująca.

Nie polecam, rozczarowująca.

Trudno jest ocenić tę książkę. Z jednej strony ciekawy pomysł na książkę, z drugiej trochę brak pomysłu jak ma wyglądać historia Adrianny. Trochę taki miszmasz z niej trochę fantasy, trochę sci-fi, romansu, kryminału retellingu baśni ale wszystkiego za mało żeby miało to sens. W książce dużo jest wątków bez większego sensu. Ale pomimo swoich wad łatwa do przeczytania opowieść o Adriannie, Nie Adriannie i Kocie.

Trudno jest ocenić tę książkę. Z jednej strony ciekawy pomysł na książkę, z drugiej trochę brak pomysłu jak ma wyglądać historia Adrianny. Trochę taki miszmasz z niej trochę fantasy, trochę sci-fi, romansu, kryminału retellingu baśni ale wszystkiego za mało żeby miało to sens. W książce dużo jest wątków bez większego sensu. Ale pomimo swoich wad łatwa do przeczytania...

Jakuba nikomu nie trzeba przedstawiać, każdy zna wioskowego egzorcystę. Wędrowycz z wiekiem trochę spokorniał to już łagodniejsza wersja niż w pierwszych tomach. Pomimo wszystko i tak czyta się książkę lekko, jedne opowiadania są trochę lepsze, drugie trochę gorszę. To i tak cała książka jest dobrą kontynuacją cyklu.

Jakuba nikomu nie trzeba przedstawiać, każdy zna wioskowego egzorcystę. Wędrowycz z wiekiem trochę spokorniał to już łagodniejsza wersja niż w pierwszych tomach. Pomimo wszystko i tak czyta się książkę lekko, jedne opowiadania są trochę lepsze, drugie trochę gorszę. To i tak cała książka jest dobrą kontynuacją cyklu.

Książka wciągająca, super się czyta. Lepsza nawet od pierwszego tomu. Nie byłam wstanie odgadnąć kto jest zabójcą. Polecam na jesienne wieczory.

Książka wciągająca, super się czyta. Lepsza nawet od pierwszego tomu. Nie byłam wstanie odgadnąć kto jest zabójcą. Polecam na jesienne wieczory.

Mam bardzo mieszane uczucia do tej książki. Z jednej strony główna bohaterka którą trudno polubić, dużo nie poprzedniego przeklinania, problemów bez sensu. A z drugiej coś ciągle się dzieje więc nie jest aż tak trudno dokończyć książkę. W ogólnym rozrachunku średnia pozycja.

Mam bardzo mieszane uczucia do tej książki. Z jednej strony główna bohaterka którą trudno polubić, dużo nie poprzedniego przeklinania, problemów bez sensu. A z drugiej coś ciągle się dzieje więc nie jest aż tak trudno dokończyć książkę. W ogólnym rozrachunku średnia pozycja.

Bardzo mnie zawiodła ta pozycja. Książka byłaby o wile lepsza gdyby autorzy nie skupili się na tak dłużej ilości bohaterek, a zamiast tego opisali faktycznie tylko parę najokrutniejsze kobiety dwudziestolecia międzywojennego. Czytając tą pozycję imiona i nazwiska bohaterek wylatują z głowy, bo jest czeto poświęcany tylko akapit. Tą książkę można potraktować jak streszczenie kobiet popełniających przestępstwa i opisanych przez to w gazetach.

Bardzo mnie zawiodła ta pozycja. Książka byłaby o wile lepsza gdyby autorzy nie skupili się na tak dłużej ilości bohaterek, a zamiast tego opisali faktycznie tylko parę najokrutniejsze kobiety dwudziestolecia międzywojennego. Czytając tą pozycję imiona i nazwiska bohaterek wylatują z głowy, bo jest czeto poświęcany tylko akapit. Tą książkę można potraktować jak streszczenie...

Bardzo mi się podobała ta książka, cała opowieść swoim stylem i akcją przypominała tragedie antyczną w której nie ma szczęśliwego zakończenia. Czasami bohaterów chce się zdzielić po głowie za głupie decyzje jakie podejmują pomimo tego że wiem iż w tej książce to los w tym przypadku przekleństwo kieruje losem Túrina i Niënor jako że są potomkami Hurina.

Bardzo mi się podobała ta książka, cała opowieść swoim stylem i akcją przypominała tragedie antyczną w której nie ma szczęśliwego zakończenia. Czasami bohaterów chce się zdzielić po głowie za głupie decyzje jakie podejmują pomimo tego że wiem iż w tej książce to los w tym przypadku przekleństwo kieruje losem Túrina i Niënor jako że są potomkami Hurina.

Niedoskonali to dodatek do trylogii czasu. Książkę czyta się lekko, tak samo jak całą serie. Dowiadujemy się trochę więcej o Marcu i o tym jak stracił miłość swojego życia. Miejscami trochę się dłużyła historia i miejscami bohaterzy irytują, ale pomimo to Mrac jest dalej jedną z moich ulubionych postaci całej serii.

Niedoskonali to dodatek do trylogii czasu. Książkę czyta się lekko, tak samo jak całą serie. Dowiadujemy się trochę więcej o Marcu i o tym jak stracił miłość swojego życia. Miejscami trochę się dłużyła historia i miejscami bohaterzy irytują, ale pomimo to Mrac jest dalej jedną z moich ulubionych postaci całej serii.

Szczerze powiedziawszy trochę się zawiodłam tą pozycją w serii o inkwizytorze. Cała książka składa się z zaledwie dwóch opowiadań, o ile pierwsze mi się podobało i wciągnęło o tyle drugie już nie koniecznie. Pierwsze opowiadanie jest o śledztwie ma parę zwrotów akcji czyta się je lekko, natomiast drugie jest przede wszystkim opisem życia seksualnego z pewną Dorotką i tego jak bardzo nasz inkwizytor jest dobry w łóżku chociaż, na koniec trochę narozrabia.

Szczerze powiedziawszy trochę się zawiodłam tą pozycją w serii o inkwizytorze. Cała książka składa się z zaledwie dwóch opowiadań, o ile pierwsze mi się podobało i wciągnęło o tyle drugie już nie koniecznie. Pierwsze opowiadanie jest o śledztwie ma parę zwrotów akcji czyta się je lekko, natomiast drugie jest przede wszystkim opisem życia seksualnego z pewną Dorotką i tego...

Trudno określić tę książkę w paru słowach. Bardzo specyficzne styl pisania dużo porównań, na pewno nie każdemu przypadnie do gustu. Mi osobiście się książka podobała, szybko się ją czyta. Ciekawe podejście do cudów jako takich.

Trudno określić tę książkę w paru słowach. Bardzo specyficzne styl pisania dużo porównań, na pewno nie każdemu przypadnie do gustu. Mi osobiście się książka podobała, szybko się ją czyta. Ciekawe podejście do cudów jako takich.

Jestem szczerze zaskoczona tą pozycją. Nigdy nie sądziłam, że książka która nie jest z działu fantasy, aż tak mi się spodoba. Fangirl wciągnęła mnie od pierwszej strony i nie puściła aż do ostatniej. Cudowni bohaterzy, którzy wywołuj w nas przeróżne emocje, przez co wydają się jeszcze bardziej prawdziwi. Mają swoje wady, aż czasem chce się do nich podejść i nimi potrząsnąć, ale czasem aż chciałoby się ich przytulić i powiedzieć, że będzie dobrze. Sama należałam kiedyś do fandomu, więc jest to tematyka bliska memu sercu. Gorąco polecam tą pozycje.

Jestem szczerze zaskoczona tą pozycją. Nigdy nie sądziłam, że książka która nie jest z działu fantasy, aż tak mi się spodoba. Fangirl wciągnęła mnie od pierwszej strony i nie puściła aż do ostatniej. Cudowni bohaterzy, którzy wywołuj w nas przeróżne emocje, przez co wydają się jeszcze bardziej prawdziwi. Mają swoje wady, aż czasem chce się do nich podejść i nimi potrząsnąć,...

Zakończenie trylogii Zjadaczki Grzechów zostawia mnie z mieszanymi uczuciami. W ogólnym rozrachunku książka nie jest zła, ale spodziewałam się czegoś lepszego po przeczytaniu tomu drugiego, który bardzo mi się podobał. Długo się z tą książką męczyłam, akcja nie wciągała za mocno. Mało zwrotów akcji, wszystko jet przewidywalne.

Zakończenie trylogii Zjadaczki Grzechów zostawia mnie z mieszanymi uczuciami. W ogólnym rozrachunku książka nie jest zła, ale spodziewałam się czegoś lepszego po przeczytaniu tomu drugiego, który bardzo mi się podobał. Długo się z tą książką męczyłam, akcja nie wciągała za mocno. Mało zwrotów akcji, wszystko jet przewidywalne.

Ta książka bardzo mnie zaskoczyła. Pierwsze strony były dla mnie dziwne i byłam już pewna że mi się nie spodoba, ale jak bardzo się pomyliłam. Styl w jaki jest napisana jest bardzo specyficzny, ale o dziwo bardzo łatwo się go czyta. Na pewno surrealizm, którym ta książka jest przesycona nie jest dla każdego, ciągłe zastanawianie się gdzie zaczyna się wyobraźnia postaci, a gdzie rzeczywistość. Ale to jest właśnie jej czar i urok. Muszę się przyznać, że popłakałam się pod koniec książki. To co wydarzyło się Avie za łatwo można było sobie wyobrazić i to przez co przeszła, może dlatego że napisane było z niezwykłym smakiem.

Ta książka bardzo mnie zaskoczyła. Pierwsze strony były dla mnie dziwne i byłam już pewna że mi się nie spodoba, ale jak bardzo się pomyliłam. Styl w jaki jest napisana jest bardzo specyficzny, ale o dziwo bardzo łatwo się go czyta. Na pewno surrealizm, którym ta książka jest przesycona nie jest dla każdego, ciągłe zastanawianie się gdzie zaczyna się wyobraźnia postaci, a...

Nie jestem wstanie dokończyć tej książki. Nie umywa się do pierwszego tomu. Nuda i ciągnie się niemiłosiernie.

Nie jestem wstanie dokończyć tej książki. Nie umywa się do pierwszego tomu. Nuda i ciągnie się niemiłosiernie.

Jeżeli ktoś oglądał filmy obecność i uznał je za interesujące i mu się podobały, nie będzie zawiedziony tą pozycją. W książce znajdziemy wiele interesujących informacji i historii z dreszczykiem, a zdając sobie sprawę że wydarzyły się naprawdę dają trochę do myślenia, naprawdę gorąco polecam

Jeżeli ktoś oglądał filmy obecność i uznał je za interesujące i mu się podobały, nie będzie zawiedziony tą pozycją. W książce znajdziemy wiele interesujących informacji i historii z dreszczykiem, a zdając sobie sprawę że wydarzyły się naprawdę dają trochę do myślenia, naprawdę gorąco polecam

Muszę przyznać że książka mile mnie zaskoczyła, interesująca historia w trakcie której widzimy rozwój głównej bohaterki. Niestety trzeba przebrnąć przez pierwsze 100 stron później opowieść się rozkręca

Muszę przyznać że książka mile mnie zaskoczyła, interesująca historia w trakcie której widzimy rozwój głównej bohaterki. Niestety trzeba przebrnąć przez pierwsze 100 stron później opowieść się rozkręca

Kocham tą książkę zachwyca już od pierwszych stron, gorąco zachęcam do przeczytania jej, jak się zacznie to trudno ją odłożyć. Akcja goni intrygę i nie wszytko jest takie na jakie wygląda. Cudo

Kocham tą książkę zachwyca już od pierwszych stron, gorąco zachęcam do przeczytania jej, jak się zacznie to trudno ją odłożyć. Akcja goni intrygę i nie wszytko jest takie na jakie wygląda. Cudo

Bardzo zawiodłam się na tej książce, o ile pomysł historii był ciekawy to z wykonaniem autorka miała problem. Język w który napisana jest książka jest prosty wręcz dziecinny nie jedna nastolatka pisząca do szuflady byłaby wstanie napisać w lepszym stylu. Ciągłe zapewnienia o swojej miłości i uwielbieniu z czasem robią się nużące i wręcz denerwujące. Na nerwy działa również nie konsekwencja w czynach i słowach bohaterów.

Bardzo zawiodłam się na tej książce, o ile pomysł historii był ciekawy to z wykonaniem autorka miała problem. Język w który napisana jest książka jest prosty wręcz dziecinny nie jedna nastolatka pisząca do szuflady byłaby wstanie napisać w lepszym stylu. Ciągłe zapewnienia o swojej miłości i uwielbieniu z czasem robią się nużące i wręcz denerwujące. Na nerwy działa również...