Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słyszałam wiele opinii, że opowiadanie Gretkowskiej jest ok, a Pietuchy prostackie i banalne.
Czytając byłam na to nastawiona... ale mam całkowicie odmienną opinię.

Gretkowska mnie rozczarowała, opowiadanie pisane zawiłym językiem z ciągle przeplatającymi się wulgaryzmami. Klasztor buddyjski, życie duchowe i odrażające określenie ludzkich narządów...jakoś mi to nie współgrało ze sobą.

Pietucha... historia może i lekko banalna, ale nieprzewidywalna. Czytałam ze ciekawością...jak zakończy się ta historia.

Słyszałam wiele opinii, że opowiadanie Gretkowskiej jest ok, a Pietuchy prostackie i banalne.
Czytając byłam na to nastawiona... ale mam całkowicie odmienną opinię.

Gretkowska mnie rozczarowała, opowiadanie pisane zawiłym językiem z ciągle przeplatającymi się wulgaryzmami. Klasztor buddyjski, życie duchowe i odrażające określenie ludzkich narządów...jakoś mi to nie...

Szczerze książka mnie nie powaliła, czytałam ze względu na pozytywne opinie w internecie. Historia tragedii rodziny ginącej w wypadku sama w sobie przejmująca. Przeraża ogrom tragedii jaka spadła na tą rodzinę. Natomiast część o rozprawach sądowych najzwyczajniej mnie nudziła. Książka zdecydowanie nie dla mnie.

Szczerze książka mnie nie powaliła, czytałam ze względu na pozytywne opinie w internecie. Historia tragedii rodziny ginącej w wypadku sama w sobie przejmująca. Przeraża ogrom tragedii jaka spadła na tą rodzinę. Natomiast część o rozprawach sądowych najzwyczajniej mnie nudziła. Książka zdecydowanie nie dla mnie.

Moja opinia dotyczy "Bezpiecznej przystani" z tego zbioru, gdyż tylko to miałam okazję przeczytać. Przeczytałam dla zasady- skoro już zaczęłam. Straszny gniot. Przypomniało mi się jak w okresie nastoletnim postanowiłam napisać książkę i myślę, że wyszło by coś podobnego. Takie właśnie miałam odczucie czytając "Bezpieczną przystań", że napisał to ktoś zupełnie niedoświadczony. Byle jakie romansidło.

Moja opinia dotyczy "Bezpiecznej przystani" z tego zbioru, gdyż tylko to miałam okazję przeczytać. Przeczytałam dla zasady- skoro już zaczęłam. Straszny gniot. Przypomniało mi się jak w okresie nastoletnim postanowiłam napisać książkę i myślę, że wyszło by coś podobnego. Takie właśnie miałam odczucie czytając "Bezpieczną przystań", że napisał to ktoś zupełnie...

Mieszane odczucia, tematyka może i fajna, ale jakoś nie powaliła mnie ta książka. Przeczytałam, choć nie z zapartym tchem, czegoś brakowało mi w lekturze. Tajemnice przeszłości, morderstwo- a jednak nie ciągnęło mnie do tego żeby razem z bohaterką po latach rozwikłać zagadkę śmierci jej chłopaka.
Książka ok.
Widzę, że innym bardziej się podobała więc może warto przeczytać i przekonać się czy przypadnie nam do gustu. :)

Mieszane odczucia, tematyka może i fajna, ale jakoś nie powaliła mnie ta książka. Przeczytałam, choć nie z zapartym tchem, czegoś brakowało mi w lekturze. Tajemnice przeszłości, morderstwo- a jednak nie ciągnęło mnie do tego żeby razem z bohaterką po latach rozwikłać zagadkę śmierci jej chłopaka.
Książka ok.
Widzę, że innym bardziej się podobała więc może warto przeczytać...

Jedna z moich ulubionych książek. Czytałam dawno, ale pamiętam jak żyłam losami bohaterów, śmiałam się i bałam razem z nimi. Poruszająca historia o wojnie i miłości ponad wszystko.
Szczerze tęsknię za bohaterami tej książki i chyba do niej wrócę.

Jedna z moich ulubionych książek. Czytałam dawno, ale pamiętam jak żyłam losami bohaterów, śmiałam się i bałam razem z nimi. Poruszająca historia o wojnie i miłości ponad wszystko.
Szczerze tęsknię za bohaterami tej książki i chyba do niej wrócę.

200 pierwszych stron przeczytałam ponad pół roku temu i bardzo się nad nimi męczyłam. Odłożyłam, bo wydawało mi się, że to nudna, nieciekawa książka...wróciłam do niej kilka dni temu (z braku innego czytadła) i mogę śmiało stwierdzić, że kolejne strony książki czyta się świetnie. Zaczyna się akcja (właściwa - że tak powiem). Książka okazała się wciągająca, autor potrafi zaskakiwać. Za każdym razem gdy zdawało mi się, że już nic takiego się nie wydarzy, następował zwrot akcji. Więc jeśli komuś początek wydaje się (jak mnie) nieciekawy i nudny, zapewniam, że warto go przebrnąć.
Kilka pikantnych opisów aktów seksualnych, według mnie nadaje książce charakteru (to w końcu książka o prostytutce). No ale nie każdy lubi pikantne szczególiki.
Książka wciąga w życie Londynu z tamtych lat.
Podsumowując...po przeczytaniu ogarnia mnie współczucie dla żyjących w tamtych czasach kobiet, lekka nienawiść do tamtejszych facetów i przerażenie jak niewiedza i nieświadomość może zniszczyć życie. Lekarz przepisujący lek, który w naszych czasach uznawany jest za narkotyk. Lek wywołujący halucynacje. I ten sam lekarz diagnozujący tą samą pacjentkę jako obłąkaną. I to nie do końca fikcja literacka - tak było w tamtych czasach.
Książkę polecam.

200 pierwszych stron przeczytałam ponad pół roku temu i bardzo się nad nimi męczyłam. Odłożyłam, bo wydawało mi się, że to nudna, nieciekawa książka...wróciłam do niej kilka dni temu (z braku innego czytadła) i mogę śmiało stwierdzić, że kolejne strony książki czyta się świetnie. Zaczyna się akcja (właściwa - że tak powiem). Książka okazała się wciągająca, autor potrafi...