Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Do brzegu nie dotarłem. Zaczyna się bardzo ciekawie ale w połowie już traci substancję. Jest to zbiór wywiadów ale zbyt zbliżonych do siebie moim zdaniem. Mnóstwo anegdot, ale wskazujących wciąż na to samo. Przeplatane nawiązaniami do różnych afer i zachowań polityków PiS, relacjonowanych z perspektywy dziennikarzy, którzy jakoś brali w tym udział. Szczypta krytyki rządu PO-PSL. Niestety przez objętość mocno cierpi u mnie ta książka bo wszystko co w niej ciekawe jest przeplatane tymi samymi stwierdzeniami i anegdotami. Możnaby to skrócić o połowę ale wtedy nie nadawałoby się na książkę. U mnie 5 czyli przeciętniak. Nawet z tych lepszych - perspektywa reporterów oraz kilka ciekawych relacji wydarzeń jednak jakoś mnie wzbogaciło - ale jednak w drugiej połowie kartkowałem.

Do brzegu nie dotarłem. Zaczyna się bardzo ciekawie ale w połowie już traci substancję. Jest to zbiór wywiadów ale zbyt zbliżonych do siebie moim zdaniem. Mnóstwo anegdot, ale wskazujących wciąż na to samo. Przeplatane nawiązaniami do różnych afer i zachowań polityków PiS, relacjonowanych z perspektywy dziennikarzy, którzy jakoś brali w tym udział. Szczypta krytyki rządu...

Nie jest to książka łatwa. Podchodziłem do niej trzy razy, a od momentu zakupu minęło dobre 10 lat. Nawet przy ostatnim (udanym) podejściu zdarzały mi się dłuższe przerwy. Nie chodzi nawet o trudną i skomplikowaną treść bo fabuła jest dosyć prosta. Mimo wszystko, po przeczytaniu odczuwam... zachwyt? Wiem, że odwiedziłem świat wykreowany, który był czymś wyjątkowym i niespotykanym. Zbudowany na spuściźnie starożytnych Greków. Jest to świat formy, którą można narzucać innym, a także ziemi która stanowi centrum świata zbudowanego z czterech podstawowych pierwiastków. Pytanie jak daleko różni się ów świat form i Kratistosów (osób których forma jest tak silna, że narzucają je nawet całym narodom) od naszej ery mass mediów i globalnych trendów. Potężni i wpływowi ludzie bądź korporacje narzucają swoją formę masom. Na ile jesteśmy sobą i panujemy nad własną formą, esencją naszej osobowości, a na ile jesteśmy produktem kratistosów naszych czasów. Każdy z nas zna w swoim życiu prywatnym ludzi, którzy otoczeni są pewną aurą, oddziływujących na innych, wpływowych w ten czy inny sposób. Czujemy w naszych relacjach towarzyskich starcia tych form i nieme próby narzucania takiej lub innej. Choć od przebywania w czyjejś formie nie staniemy się bezmyślnie posłuszni niczym słudzy Maksyma Roga, (którego forma powodowała że nawet pająki tkały swe sieci w określone wzory kiedy znajdował się w pobliżu), nie wyrosną nam dodatkowe palce niczym sługom kratistosa Siedmiopalcego, to jednak fascynujące jest jak niedaleko od, chcialoby się rzec fantastycznego, świata Innych Pieśni znajdujemy się my i jaka moc tkwi w silnej formie człowieka, który umie z niej korzystać. Marzy mi się rozwinięcie tego uniwersum, również poza medium książkowym. To mógłby być nowy hit na miarę Wiedźmina bo świat wykreowany jest absolutnie fantastyczny i inspirujący.

Nie jest to książka łatwa. Podchodziłem do niej trzy razy, a od momentu zakupu minęło dobre 10 lat. Nawet przy ostatnim (udanym) podejściu zdarzały mi się dłuższe przerwy. Nie chodzi nawet o trudną i skomplikowaną treść bo fabuła jest dosyć prosta. Mimo wszystko, po przeczytaniu odczuwam... zachwyt? Wiem, że odwiedziłem świat wykreowany, który był czymś wyjątkowym i...

To byłby bardzo dobry artykuł albo wpis na blogu, mający ciekawe pomysły i podejście do problemu kreatywności i wytrwałości w swym artystycznym rzemiośle. Niestety zrobiono z tego książkę. Udało się to osiągnąć po części dzięki licznym powtórzeniom oraz formatowaniu książki. Przypomina to pracę magisterską, w której liczne nagłówki rozmyślnie zajmują ogromną część pracy zaś same rozdziały najlepiej jeśli ledwo przechodząc na następną stronę. Wtedy pozostawiana jest cała pozostała przestrzeń i następny rozdział rozpoczyna się na następnej stronie. O ile dany rozdział jest w stanie dojść do połowy strony. To tak jakby ktoś poszatkował paragrafy jakiegoś artykułu i przed każdym wstawiał jakiś nagłówek a następny rozpoczynał na kolejnej stronie. Czasami jakiś rozdział urywał się aby na następnej stronie zostać kontynuowanym z dopiskiem "part two"! Ta i tak krótka książka w rzeczywistości zajmuje może połowę swojej objętości. Zamiast tracić pieniądze i czas na tę książkę polecam obejrzenie lub przeczytanie jakiegoś streszczenia tej książki i zawartej w niej tez. Wielka szkoda bo autor ma na prawdę ciekawą wizję problemu, która nie polega tylko na suchej produktywności ale łączy się z głębszymi rejonami ludzkiej psychiki i duszy. Szkoda tylko, że po lekturze czuję się przede wszystkim naciągnięty na kupno artykułu w cenie książki.

To byłby bardzo dobry artykuł albo wpis na blogu, mający ciekawe pomysły i podejście do problemu kreatywności i wytrwałości w swym artystycznym rzemiośle. Niestety zrobiono z tego książkę. Udało się to osiągnąć po części dzięki licznym powtórzeniom oraz formatowaniu książki. Przypomina to pracę magisterską, w której liczne nagłówki rozmyślnie zajmują ogromną część pracy zaś...