Najnowsze artykuły
-
ArtykułyTeatr Telewizji powraca. „Cudzoziemka” Kuncewiczowej już wkrótce w TVPKonrad Wrzesiński2
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać304
-
Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik3
-
Artykuły„Historia sztuki bez mężczyzn”, czyli mikrokosmos świata. Katy Hessel kwestionuje kanonEwa Cieślik14
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Biblioteczka
Filtry
Książki w biblioteczce
[3]
Generuj link
Zmień widok
Sortuj:
Wybrane półki [1]:
Przeczytał:
2012-12-22
2012-12-22
Cykl:
Daria (tom 1)
Średnia ocen:
6,8 / 10
2162 ocen
Ocenił na:
6 / 10
Na półkach:
Zobacz opinię (1 plus)
Czytelnicy: 4274
Opinie: 308
Zobacz opinię (1 plus)
Popieram
1
Średnia ocen:
6,6 / 10
185 ocen
Ocenił na:
4 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 455
Opinie: 7
Średnia ocen:
6,9 / 10
121 ocen
Ocenił na:
5 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 359
Opinie: 10
Motyw więzienia lub raczej różnych jego rodzajów i postaci nie jest niczym nowym. Tutaj ważne jest to, że to więzienie dla kobiet. Kobieta tutaj ma wiele twarzy, stereotypowego więźnia (celowo użyłem rodzaju męskiego), ale i człowieka (to też zamierzone). Z zewnątrz to morderczynie, oszustki, blagierki. Pochodzą z różnych środowisk. To są robotnice, księgowe, jest nawet jedna prawniczka. To co jest wspólne, a przynajmniej dla wielu z nich ,to przyczyna kary. Tą przyczyną jest mężczyzna, facet, "dziad", samiec. Głowna bohaterka, pisarka Daria Tarnowska to najbardziej interesujący, a zarazem skomplikowany przykład. Pełni w więzieniu rolę wyjątkową, jest "kryta", protegowana. To pozwala jej przetrwać czyli zatrzymać dla siebie godność. Nie poprzestaje na tym. Staje się dzięki protekcji, przede wszystkim profesji, powołaniu... konfesjonałem. Jako pisarz, niemalże "literaturą". Poszczególne więźniarki niby niechcący, pod pretekstem, odwiedzają Darie w więziennej bibliotece. Tam opowiadają swoje historie. Od "początku" - winy (a może "winy"), do "końca" czyli kary. Mam nieodparte wrażenie, że proszą, być może nieświadomie, o rozgrzeszenie. Nie tyle Darię, przede wszystkim świat, kiedy ta opisze ich historie. Nie chcą być statystyką, stereotypem, uprzedzeniem. Przecież każda z nich to historia, to suma. Chcą siebie wyjaśnić. Chcą po cichutku, ze spuszczonym wzrokiem odważyć się, podnieść kamień i rzucić w drugą stronę! Ośmielę się na wyczytanie z książki M. Nurowskiej, przynajmniej w części, quasi feminizmu, chociaż nie o etykiety tu chodzi... Od samego początku kobieca intuicja Darii nie myliła się. W dochodzeniu do prawdy kobiecie pomaga kobieta. "Pani wychowawca", psycholog, przewodnik... Iza.
Motyw więzienia lub raczej różnych jego rodzajów i postaci nie jest niczym nowym. Tutaj ważne jest to, że to więzienie dla kobiet. Kobieta tutaj ma wiele twarzy, stereotypowego więźnia (celowo użyłem rodzaju męskiego), ale i człowieka (to też zamierzone). Z zewnątrz to morderczynie, oszustki, blagierki. Pochodzą z różnych środowisk. To są robotnice, księgowe, jest nawet...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to