Podjęłam decyzję i z nagrody zrezygnowałam. Nie mam możliwości realizacji nagrody. Ucieszy się osoba biorąca udział w tym konkursie. Przyjemnie jest zrezygnować, gdyż można podarować swoją nagrodę komuś kto mieszka blisko może odebrać nagrodę. Życzę smacznego:).

Podjęłam decyzję i z nagrody zrezygnowałam. Nie mam możliwości realizacji nagrody. Ucieszy się osoba biorąca udział w tym konkursie. Przyjemnie jest zrezygnować, gdyż można podarować swoją nagrodę komuś kto mieszka blisko może odebrać nagrodę. Życzę smacznego:).

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:
Badhbh
mińska
Aneladgam
Ola
Kacper Szumiał
Ledarg1916
WiktoriaRR
Światełko
Abigel23
Anna

 Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio. 

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:
Badhbh
mińska
Aneladgam
Ola
Kacper Szumiał
Ledarg1916
WiktoriaRR
Światełko
Abigel23
Anna

 Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio. 

Mały Tadek już od rana
Zabrał się do gotowania
 Bo okazja niesłychana
Urodziny ma dziś mama.

Długo dumał i mędrkował
Co tu mamie przygotować.
A wiadomo, jak impreza
Musi też być i wieczerza.

Wszystko sam chciał przygotować
Aby gości oczarować
Aby byli zachwyceni
I by wyszli najedzeni.

Jednak  poczuł się przegrany
Gdy nie wyszły jego plany
Bo sam w kuchni nic nie zdziałał
Choć się bardzo mocno starał.

Poszedł więc do brata swego
By doradził coś mądrego
I krzyknęli jednym głosem
Trzeba pizzę wziąć z dowozem.

I na mamy urodziny
Dla znajomych i rodziny
Wzięli pizzę wprost z dagrasso
Tam najlepsze mają ciasto. 

Mały Tadek już od rana
Zabrał się do gotowania
 Bo okazja niesłychana
Urodziny ma dziś mama.

Długo dumał i mędrkował
Co tu mamie przygotować.
A wiadomo, jak impreza
Musi też być i wieczerza.

Wszystko sam chciał przygotować
Aby gości oczarować
Aby byli zachwyceni
I by wyszli najedzeni.

Jednak  poczuł się przegrany
Gdy nie wyszły jego plany
Bo sam w kuchni nic nie zdziałał
...

Pewnego dnia Kacper, Zosia i Zuzia poprosili mamę, że zechcieliby coś zjeść, czego jeszcze nie mieli okazji spróbować. Mama zastanawiała się długo czym może, ich zaskoczyć, a czego sama nigdy nie wykonywała do tej pory. Poprosiła ich, aby wpadli na pomysł i napisali na kartkach, na co mają ochotę. Kacper napisał, że on chce zjeść danie na słodko. Zosia miała ochotę na coś kwaśnego, a Zuzia na ciasto z dodatkiem miłości, a co chociaż potrafi zrobić, bo robili na zajęciach w klasie ciasto, ale zapomniała  jego nazwy. Pamiętała składniki. Wypisała je. Następnie mama przeczytała z należytą uwagą, co chcą zjeść, a tu stwierdziła, że ją zaskoczyli. W oczach mamy pojawiły się łzy. Mama postanowiła, że dla każdego z nich ma zadanie. Kacper pokrój owoce, Zosia warzywa, a Zuzia przygotuj mi składniki wszystkie, które wypisałaś. Tak, jak mama postanowiła, w szybki sposób podjąć decyzję tak rodzeństwo zadania swe wykonały. Podczas przygotowania zadań rozmawiały, a mama wówczas powiedziała do nich: '' To, co teraz robimy, to będzie nasza wspólna pizza owocowo- kwaśna z dodatkami waszej miłości'', a ja pomogę ją udekorować. Po wykonaniu dekoracji na wyrośniętym pięknym cieście mama włożyła go do piekarnika. Po upieczeniu ciasta pizzy zostało wyjęte. Po 10 minutach skonsumowane. I tak oto powstała pizza, którą zjedli ze smakiem.

Pewnego dnia Kacper, Zosia i Zuzia poprosili mamę, że zechcieliby coś zjeść, czego jeszcze nie mieli okazji spróbować. Mama zastanawiała się długo czym może, ich zaskoczyć, a czego sama nigdy nie wykonywała do tej pory. Poprosiła ich, aby wpadli na pomysł i napisali na kartkach, na co mają ochotę. Kacper napisał, że on chce zjeść danie na słodko. Zosia miała ochotę na coś...

Za siedmioma górami, za siedmioma lasami w niewielkim zamku w najwyższej wieży mieszkała księżniczka Peperoni. Była ona idealnie wypieczona z podwójnym serem i ekstra sosem jednak mimo jej smakowitości była samotna. Bowiem była ona przeklęta. Za dnia pięknością, a nocą zaś zamieniała się w pizzę Hawajską. Król z królową dla jej bezpieczeństwa zamkneli ją w wieży by kiedyś, ktoś ją uratował i zdjął zły urok. Pewnego dnia, ukochany książę Capricciosa postanowił uratować księżniczkę, lecz niestety przybył jej na ratunek w nocy. Gdy zobaczyl ananasy zamiast plasterków salami uznał ją za jeszcze piękniejszą i kiedy klątwa została zdjęta księżniczka stała się polaczeniem obu tych pizz . I tak oto książę Capricciosa i księżniczka pół na pół żyli dlugo i szczęśliwie w swoim królestwie. Koniec.

Za siedmioma górami, za siedmioma lasami w niewielkim zamku w najwyższej wieży mieszkała księżniczka Peperoni. Była ona idealnie wypieczona z podwójnym serem i ekstra sosem jednak mimo jej smakowitości była samotna. Bowiem była ona przeklęta. Za dnia pięknością, a nocą zaś zamieniała się w pizzę Hawajską. Król z królową dla jej bezpieczeństwa zamkneli ją w wieży by kiedyś,...

Królestwo Hawajskiej
Dawno temu, na odległym kontynencie istniały dziesiątki pizzowych państw. Pomimo wspólnej rywalizacji i przekonaniu mieszkańców o niezaprzeczalnej wyższości ich narodowej pizzy nad obcymi, pozostawały one we względnie pokojowych stosunkach. Inaczej sprawy miały się wobec Królestwa Hawajskiej, przedmiotu kpin pozostałych państewek z którym handlu zaprzestali nawet najbliżsi sąsiedzi.
W czasie o którym opawiada nasza bajka na tronie Królestwa Hawajskiej zasiadał Ananasek XXV, dobrotliwy władca usiłujący przez cały okres swych rządów załagodzić stosunki miedzypizzowe. Po latach bezowocnych starań Ananasek postanowił przekazać misję oczyszczenia mienia hawajskiej swoim dwóm synom - Ananaskowi Juniorowi i Prosciutto. 
Starszy z braci - Ananasek - rozpoczął natychmiast swoją misję wysyłając delegatów Królestwa do wszystkich państw płynącego mozzarellą kontynentu, jednak ze znikomym skutkiem.
Obserwując niepowodzenia brata, Prosciutto zdał sobie sprawę że musi podejść do zadania z zupełnie innej strony.  Wraz z ukochaną Oreganką wyruszyli ku małym wsiom i miasteczkom sąsiedniego państwa Margarity. W przebraniu podróżnych handlarzy zajęli się reklamą hawajskiej jako nowego, tajemniczego rodzaju pizzy. Wkrótce wszyscy w państwie i za pobliskimi granicami pragnęli skosztować tego tajemniczego przysmaku, a wieść dotarła również na dwór królewski Margarity. 
Jako że przed dystrybucją nowego smaku pizzy musi być on zatwierdzony przez parę królewską, podróżnicy zostali natychmiast wezwani przed ich oblicze. 
Nie da się słowami opisać wyrazu twarzy władców Margarity, gdy po wydanej aprobacie wobec dania zostali poinformowani przez przybyszów o rodowodzie tajemniczej pizzy.
Pomimo początkowego zamieszania, koniec końców władcy zaczęli nieco przychylniej patrzeć na Królestwo Hawajskiej, a sama pizza niesamowicie zyskała na popularności. Z kolei Prosciutto i Oreganka okrzyknięci zostali bohaterami narodowymi i symbolami prawdziwej miłości do hawajskiej.
Koniec 

Królestwo Hawajskiej
Dawno temu, na odległym kontynencie istniały dziesiątki pizzowych państw. Pomimo wspólnej rywalizacji i przekonaniu mieszkańców o niezaprzeczalnej wyższości ich narodowej pizzy nad obcymi, pozostawały one we względnie pokojowych stosunkach. Inaczej sprawy miały się wobec Królestwa Hawajskiej, przedmiotu kpin pozostałych państewek z którym handlu...

 Za 7 górami, za 7 pustyniami mieszkał biedny chłopiec o imieniu Aladyn. Pewnego dnia spotkał rozbójnika, który zabrał go na niebezpieczną wyprawę. W zamian za pomoc w wydobyciu skarbów z jaskini Aladyn zażyczył sobie złotą lampę.
Kiedy chłopiec potarł lampę, wydobył się z niej obłok dymu, który przybrał postać dżina.
- Uwolniłeś mnie z lampy – powiedział dżin. - W zamian spełnię twoje trzy życzenia!
Trzy życzenia? Aladyn był zaskoczony i długo się namyślał.
- Chcę być sławny. Chcę być bogaty. Chcę być szczęśliwy! - powiedział chłopiec.
Wokół zamigotało, zahuczało, pod nogi Aladyna spadła mała kartka papieru, a dżin zniknął.
Co? Zdziwił się Aladyn. Dał mi kartkę papieru i zniknął?
Aladyn podniósł kartkę i zdziwił się jeszcze bardziej, ponieważ był to przepis na dziwną potrawę, której chłopiec nie znał i nigdy o niej nie słyszał. Nazywała się pizza.

Kiedy wrócił do domu natychmiast przyrządził posiłek. Zagniótł drożdżowe ciasto, posmarował sosem, dodał warzywa i zioła. Po okolicy rozniósł się piękny zapach. Wszyscy chcieli spróbować pizzy i byli zachwyceni tą nową pyszną potrawą. Wieść o pizzy rozeszła się po całym kraju i dalej poza granice. Aladyn otworzył pierwszą pizzerię i już wkrótce stał się sławny, bogaty i szczęśliwy. Dając mu przepis na pizzę dżin dał mu wszystko o czym marzył. 

 Za 7 górami, za 7 pustyniami mieszkał biedny chłopiec o imieniu Aladyn. Pewnego dnia spotkał rozbójnika, który zabrał go na niebezpieczną wyprawę. W zamian za pomoc w wydobyciu skarbów z jaskini Aladyn zażyczył sobie złotą lampę.
Kiedy chłopiec potarł lampę, wydobył się z niej obłok dymu, który przybrał postać dżina.
- Uwolniłeś mnie z lampy – powiedział dżin. - W zamian...

Dawno, dawno temu była raz sobie Panna Pizza. Uwielbiała swój rodowód. Była z rodziny Placków z Ciasta Drożdżowego. Nie była taka jak siostry. Ona była cienka. Jednakże nie przeszkadzało jej to wyróżnienie. Była zawsze uśmiechnięta i radosna. Jednakże zdarzało jej się odczuwać samotność. Nie była zbyt rozmowna, dlatego też skrywała swoje emocje, nic nikomu nigdy nie mówiąc. Pewnego dnia jednakże nie wytrzymała.
– Jestem taka samotna! Chciałabym, mieć przy swoim boku więcej towarzyszy.
Panna Pizza wylała morze drożdżowych łez.
– Moja droga. Nie martw się. Spełnię twe życzenie – odpowiedział jej wierny towarzysz kucharz.
Na początku oblał ją gęstym sosem z Pomidorów. Następnie ozdobił Pannami Pieczarkami, Panami Ziołami, całą wielopokoleniową rodziną Serów. Na sam koniec położył ją do nagrzanego pieca i upiekł ją. Potem wyciągnął na wierzch. Panna Pizza przeglądnęła się w lustrze. Teraz była jeszcze piękniejsza. Ale nie to ją zachwyciło. Wzruszyło ją coś innego. Mianowicie odkryła, że stała się domem dla innych rodzin, które chętnie zamieszkały u niej. Obdarowały ją przy tym swą troską i miłością. Miała towarzyszy już na zawsze!
Odtąd aż po dzisiaj Pizzy z rodziny Placków z Ciasta Drożdżowego nigdy nie były już samotne.

Dawno, dawno temu była raz sobie Panna Pizza. Uwielbiała swój rodowód. Była z rodziny Placków z Ciasta Drożdżowego. Nie była taka jak siostry. Ona była cienka. Jednakże nie przeszkadzało jej to wyróżnienie. Była zawsze uśmiechnięta i radosna. Jednakże zdarzało jej się odczuwać samotność. Nie była zbyt rozmowna, dlatego też skrywała swoje emocje, nic nikomu nigdy nie mówiąc....

 Za siedmioma górami, trzema wieżami i wieloma pizzami, syn kucharza
zrobić miał kolację. Zabrał się do tego skocznie i ulepił
pizzę. Trochę kwadratową (bo takie panowały zwyczaje) i nałożył
sosu, trochę sera na wierzch i pewny swego sięgnął w górę do
szafki nad blatem. Szafkę otwiera i na niego słój ogromny leci!
Oliwek w nim ogrom i trochę pietruszki. Uderzył pierw w szafę,
następnie o ścianę na końcu o pizzę się obił zaginając rogi!
Jednak nie tak to straszne jak fakt, że oliwki rozsypały się po
pizzy! Syn na głowę zakłada ręce, lecz już wszyscy są głodni
konkretnie. Wrzuca więc pizzę do pieca a następnie podaje. Bojąc
się nagany chowa się za rękoma, lecz ojciec przeżuwa a na jego
twarzy nie widać skwaszenia. Kęs drugi i trzeci uśmiecha się do
syna.
- Jakiś nowy
przepis- pyta, a ten nie chcą się przyznać, że smak jest winą
przypadku, potakuje i mówi.- Tak, tak tatku!
 

 Za siedmioma górami, trzema wieżami i wieloma pizzami, syn kucharza
zrobić miał kolację. Zabrał się do tego skocznie i ulepił
pizzę. Trochę kwadratową (bo takie panowały zwyczaje) i nałożył
sosu, trochę sera na wierzch i pewny swego sięgnął w górę do
szafki nad blatem. Szafkę otwiera i na niego słój ogromny leci!
Oliwek w nim ogrom i trochę pietruszki. Uderzył pierw w...

Chcecie bajki oto bajka była sobie pizza bez jajka , ciasto miała tak mięciutkie, że znikała wprost w minutkę,sera pełna aż po brzegi no i z salami pyszne piegi.Kto ją ujrzał,wpadał w szał,bo ją posiąść zaraz chciał. A ona , zrozpaczona, przygód głodna i spragniona,uciec chciała, zwiedzić świata a z nią jej mniejszy brat.Wiec na pomysł wpadli taki, że spakują się w foliaki , zmrożą swoją włoska krew by przygody poczuć zew. Rozesłali się po świecie, do Da Grasso też trafili- to już wiecie. Tam ich gorący temperament zrobił szybko wielki zamęt. 
 I choć szybko ich zjedzono,smakiem  się zauroczono .
Duch ich nadal krąży w każdym mieście w okrąglutkim miękkim cieście, z dodatkami no i serem ,dla głodomorów wrażeń żerem, przepis na pizzę żyje wiecznie, bo po niej każdy czuje się bajecznie . przepysznym sosem ociekają usta , jak rozpusta to rozpusta

Chcecie bajki oto bajka była sobie pizza bez jajka , ciasto miała tak mięciutkie, że znikała wprost w minutkę,sera pełna aż po brzegi no i z salami pyszne piegi.Kto ją ujrzał,wpadał w szał,bo ją posiąść zaraz chciał. A ona , zrozpaczona, przygód głodna i spragniona,uciec chciała, zwiedzić świata a z nią jej mniejszy brat.Wiec na pomysł wpadli taki, że spakują się w foliaki...