Oto bowiem Phil Ball, brytyjski dziennikarz znany z bezkompromisowych sądów, niezależny i opiniotwórczy specjalista od futbolu, podjął się odtworzenia dziejów madryckiego klubu od momentu jego oficjalnego powstania w 1902 roku do czasów współczesnych. Autor, od dziewiętnastu lat mieszkający w San Sebastián, postawił sobie za cel obalenie wielu stereotypów i zmierzenie się z prawdziwą historią Królewskich. Podczas lektury czytelnik ma świadomość karkołomnej pracy i ogromnego wysiłku autora, który dotarł do wielu osób, zapoznał się z licznymi publikacjami o podobnej tematyce oraz rzetelnie prześledził prasę. Do tego zapoznał się i przeanalizował liczne statystyki poświęcone Realowi (fakty i liczby, występy, gole, piłkarze, ligowe rekordy, najważniejsze trofea, porażki…). Cały ten trud opłacił się – publikację Brytyjczyka czyta się z dużą przyjemnością, tak jak ogląda się wysokiej jakości widowisko sportowe.

Książka Balla ma przemyślaną strukturę oraz przejrzyste, dobrze rozplanowane i stosunkowo krótkie rozdziały, które najlepiej czytać chronologicznie, aczkolwiek nie jest to warunek konieczny. W swojej piłkarskiej opowieści Ball próbuje zrozumieć, co decyduje o sukcesie Realu Madryt; klubu, którego FIFA uznała bezsprzecznie za najlepszy w XX stuleciu. Żaden bowiem inny klub piłkarski nie może się równać z sukcesami madryckiej drużyny: dziewięć Pucharów Europy, 32 mistrzostwa Hiszpanii, 19 ligowych pucharów, trzy Puchary Interkontynentalne, dwa Puchary UEFA, wiele finałów, półfinałów oraz rozgrywek. Autor analizuje mentalność zawodników zwycięskiego klubu, system szkoleniowy, a nawet… hiszpańską duszę. Właśnie ta część rozważań brytyjskiego dziennikarza zasługuje, w moim przekonaniu, na największe wyróżnienie: Dziś żyję w Hiszpanii, gdzie opinia, że porażka może nas nauczyć więcej niż zwycięstwo, jest obca. Tego typu sentencje uchodzą za idiotyczne, więc nie podejmuje się tutaj podobnych rozważań. Hiszpanie w przeciwieństwie do Brytyjczyków nie widzą problemu, by sądzić, że głównym zadaniem sportowców jest wygrywanie. Przykładem postępowania według tej filozofii jest właśnie Real.

Lektura książki Phila Balla zaskakuje pozytywnie szerokością horyzontów oraz otwartością umysłu autora. Dziennikarz, oprócz tego, że zajmująco pisze o meczach, najważniejszych ligowych rozgrywkach, najsłynniejszych sportowych gwiazdach klubu, kolejnych trenerach i prezydentach klubu, znajduje także powód, by wspominać także o Madrycie jako mieście (w którym jest więcej barów niż w całej Norwegii) i szerzej o Hiszpanii, o zmianach, jakie dokonywały się w XX wieku, o związkach sportu z biznesem.

Książka „Real Madryt. Królewska historia najbardziej utytułowanego klubu świata” to znakomita praca, w której brytyjski dziennikarz analizuje także zjawisko talentyzacji w Realu. Pisze o tysiącach hiszpańskich chłopców, których życiowym marzeniem jest gra w madryckim klubie, oraz dzieli się z czytelnikiem tym, co czują kibice klubu, którzy po raz pierwszy znajdą się w krainie szczęśliwości madrytczyków, czyli na legendarnym stadionie Santiago Bernabéu. Jakby tego wszystkiego było mało, autor ustosunkowuje się w swojej książce do zarzutów padających pod adresem klubu o frankizm, podaje liczne historyczne ciekawostki, wyjaśnia, czym w Hiszpanii jest miłość do paseo oraz tłumaczy, dlaczego na mieszkańców hiszpańskiej stolicy mówi się los gatos (koty).

We wstępie do swojej książki Ball napisał: Jestem Brytyjczykiem i nigdy nie byłem fanem Realu Madryt. Muszę przyznać, że specjalnie użyłem czasu przeszłego. Dziś w pewnym sensie kibicuję temu klubowi i byłbym niezwykle szczęśliwy, jeśli ktoś po przeczytaniu tej pozycji poczułby to samo co ja. Nie jestem fanką Realu Madryt, ale po lekturze książki Balla wiem, iż niezależnie od osobistych sympatii bądź niechęci nie sposób zakwestionować rangi, osiągnięć i znaczenia tego klubu w skali międzynarodowej. Podobnie jak w przypadku książki brytyjskiego dziennikarza, nie sposób nie docenić jej wysokiej jakości. Polecam nie tylko fanom Realu Madryt.

Ewelina Tondys