Sama powieść to kontynuacja „Sejfu”, który, jeżeli wierzyć informacji okładkowej, sprzedał się w ponad 25 tysiącach egzemplarzy. Sekielski zadbał więc o przyszłego czytelnika i ci, którzy nie czytali pierwszej części, mogą bez problemu odnaleźć się w fabule. Zdarzenia opisane są klarownie i wystarczy odrobina wyobraźni, by połączyć je w logiczną całość. A w samej książce dzieje się tyle, że dość łatwo można się pogubić w zdarzeniach. Wystarczy jednak czytać uważnie, a nic ważnego czytelnikowi nie umknie.

„Obraz kontrolny” to starzy bohaterowie w zupełnie nowej dla nich rzeczywistości. Artur Solski wychodzi ze szpitala psychiatrycznego. Nie czuje się pewnie, cały czas wraca do wydarzeń z przeszłości i nawet jego przyjaciel nie jest w stanie odpowiednio go pokierować. Główną osią fabuły jest tym razem Gilgamesz, tajna operacja, która ma na celu uzyskanie profitów z wojny w Iraku. Zadanie trudne i na granicy prawa, tym bardziej, że w szeregach służb specjalnych znajduje się szpieg. Próba odkrycia jego tożsamości doprowadzi do wielu niebezpiecznych sytuacji. A Solski znajdzie się w samym środku zdarzeń, które okazują się powiązane z jego przeszłością dziennikarską.

W powieści można dopatrzeć się wielu odniesień do rzeczywistości, mniej lub bardziej zakamuflowanych (pojawia się nawet postać samego autora). Czytając książkę napisaną przez znanego dziennikarza, czytelnik czuje jakby czytał reportaż. Sama konstrukcja „Obrazu kontrolnego” również go odrobinę przypomina. Suche daty na początku każdego rozdziału przypominają wojskowy zapis raportu z pola bitwy. Jednak już sam tekst to kawał dobrej literatury. Interesujące przejścia między scenami wciągają, a opisy oraz dialogi to kawał fachowej literatury.

Będą gangsterzy, luksusowe sklepy oraz prostytutki, wypadki samochodowe i zamachy terrorystyczne. Całość została zgrabnie ze sobą powiązana, a napięcie nie opada nawet na chwilę. Nielinearna konstrukcja powieści może wprowadzić odrobinę zamieszania, ale dzięki wspomnianym wcześniej datom, czytelnik bez problemu sobie poradzić. Fakt, że niektóre ze zdarzeń wydają się wyjątkowo nieprawdopodobne, ale nie umniejsza to przyjemności z czytania powieści. „Obraz kontrolny” to znakomity thriller, który rozpala ciekawość czytelnika. Jedyne co działa na niekorzyść książki to jej zakończenie. Pozostawia czytelnika w okropnym zawieszeniu. A jak powszechnie wiadomo, nikt nie lubi za długo czekać. Oby więc kolejna część pojawiła się jak najszybciej.

Bartosz Szczygielski