Agata Przybyłek — na ile mogę to ocenić na bazie powieści jej autorstwa, które do tej pory przeczytałam — kreuje zarówno lekkie komedie romantyczne, jak i poważniejsze, oparte na ciężarze emocjonalnymi powieści obyczajowe z wątkiem romantycznym, ale w każdej z nich stara się ofiarować czytelniczce chwile ukojenia i nadziei, opowiadając o sile uczuć w obliczu różnych wyzwań, tych poważnych i tych z przymrużeniem oka. I tym razem nie zabrakło również urokliwych, pięknych lokacji, w których zakątkach rozkwita historia.

Tym razem przenosimy się do małego nadmorskiego miasteczka, które wydawałoby się rajem na ziemi, gdyby nie seria tajemniczych zniknięć młodych kobiet, które od lat giną wzdłuż leśnej drogi, nazwanej przez okolicznych mieszkańców Drogą Rozpaczy. Nierozwiązana sprawa tragedii z czasem zostaje otoczona nimbem miejskiej legendy, upiornej historii, którą opowiada się szeptem. Burmistrzyni postanawia zatrudnić detektywa ze stołecznej agencji, która stała się medialna dzięki swojej skuteczności w trudnych, sensacyjnych sprawach, by rozwiązał on zagadkę zaginięć i przywrócił dobre imię miasteczka. Rafał Kamieński zjawia się na wybrzeżu, zdeterminowany, by rozwiązać zagadkę, ale zupełnie nie spodziewa się, że jego losy skrzyżują się z losami Amelii, która po życiowym sztormie usiłuje wrócić na spokojne wody. Detektyw ma zadanie do wypełnienia, po którym wróci do swojego wielkiego świata, ona z kolei jest małomiasteczkową kelnerką, rozkochaną w nadmorskim spokoju — czy w tak trudnej sytuacji pozwolą sobie, żeby porwał ich przypływ uczuć?

Agata Przybyłek luźno inspiruje się sprawą true crime, związaną z tajemniczymi zaginięciami młodych kobiet w Kanadzie. Co prawda wątek kryminalny jest w „Od pierwszych słów” wpisany przede wszystkim w tło uczuciowych perypetii bohaterów, ale jestem zaintrygowana tym, czy autorka planuje może śmielszą eksplorację tego obszaru – ostatnio Magdalena Majcher dokonała interesującego połączenia true crime z powieścią obyczajową w „Mocnej więzi”. W przypadku powieści obyczajowej utrzymanej w takim klimacie zagadka kryminalna nie odgrywa takiej samej roli, jaką odgrywałaby w klasycznym kryminale. Mniej mamy tutaj typowego whodunit*, za to cały nacisk kładzie się na emocjonalne przeżywanie trudnej sytuacji przez bohaterów – tych, którzy pozostali. Jak funkcjonuje społeczność naznaczona tragedią, która musi przecież dalej prowadzić normalne życie? Daje to autorkom i autorom szerokie pole do popisu – ujęcie takiego ładunku emocjonalnego stanowi wyzwanie, bo mówimy o codzienności, która po „godzinie zero” składa się z podobnych elementów, co przed nią, ale w zakamarkach psychiki wszystko drastycznie się zmieniło. „Od pierwszych słów” subtelnie korzysta z tego elementu, przedstawiając lokalną społeczność, która żyje dalej, ma swoje problemy, ale nie przestaje plotkować o tragediach, rodząc nowe historie, które zaczynają żyć własnym życiem. W tym gąszczu musi odnaleźć się Rafał, co byłoby trudne samo w sobie, a on jeszcze musi uporać się z myślami skierowanym w stronę ślicznej kelnerki, która zaczyna przysłaniać mu cały świat.

W następnych tomach serii „W tajemnicy” chętnie zobaczyłabym bardziej rozbudowany wątek kryminalny — albo ujmując to inaczej — mocniej wpływający na życie głównych bohaterów. Intryga związana z Drogą Rozpaczy rozgrywa się w sporej części na marginesie, nie mamy zbyt dokładnego wglądu w pracę detektywistyczną Rafała Kamieńskiego, co jest elementem budzącym niedosyt; przecież to bardzo ważny element historii, jak i samej tożsamości mężczyzny. Zdecydowanie się na śmielszą eksplorację elementów kryminalnych na dłuższą metę mogłoby dodatkowo podkreślić płaszczyznę romantyczną — splecenie takiej delikatnej opowieści o miłości z poczuciem zagrożenia wypływającym z kryminalnej tajemnicy może wydawać się godzeniem na siłę dwóch skrajności, ale właściwie są to dwie strony tej samej monety: nadzieja i iskra dobra stają się dla bohaterów drogowskazem wśród niepewności i ludzkich dramatów. A czy w ten sposób nie zatoczyliśmy koła do znaków szczególnych twórczości autorki, wymienionych w jednym z poprzednich ustępów?

Planowane kolejne tomy budzą ciekawość związaną z dalszymi losami Amelii i Rafała. Jest ona, obok atmosfery małego nadmorskiego miasteczka, głównym elementem kreującym ten delikatny, spokojny klimat, jaki otula nas w książkach Agaty Przybyłek. Nie można też zapomnieć o roli rodzin, które osadzają bohaterów w rzeczywistości, przypominając nam o naszych własnych rodzinach. W jaki sposób autorka, specjalizująca się w opisywaniu romantycznych związków, poprowadzi dalej tę relację? Nadmorska magia zdaje się podsycać ich uczucia, ale przecież w końcu pojawi się proza życia… Codzienność jest nieodłącznym elementem jej twórczości, co w połączeniu z detektywistycznymi zagadkami i trwałością wakacyjnego romansu wystawionego na próbę czasu może zaowocować interesującym kierunkiem dla całej serii „W tajemnicy”.

* Kategoria powieści detektywistycznej, w której najważniejszym elementem jest wskazanie sprawcy na podstawie otrzymywanych wskazówek.

Natalia Karolak