Tym razem większa część książki opowiedziana jest z perspektywy Amandy, która, pod koniec poprzedniej części, została dość niespodziewanie porzucona. Rozstania bywają bolesne – taka już kolej rzeczy. Ale gdy twój ukochany znika bez słowa, bo nagle zapragnął zwiedzać świat i to w dodatku zaraz po tym, jak trafiasz do szpitala po brutalnej napaści – cóż, takie rozstania bywają cholernie bolesne.

Od tego czasu minęło już kilka tygodni, ale Amanda wciąż nie może się otrząsnąć. Wydarzenia ostatnich miesięcy były jak jazda na rollercoasterze – ponowne pojawianie się w jej życiu Logana, rozstaniu z nim, a potem kolejny start od nowa, który zakończył się nie lada tragedią... Nic więc dziwnego, że nasza bohaterka chce zostawić to wszystko za sobą.
Jednak Logan nie daje jej o sobie zapomnieć. Jest gdzieś na drugim końcu świata, ale właśnie kupił jej samochód i opłacił czesne na studia. A mimo to nie odezwał się nawet słowem. Choć może to i lepiej, bo dziewczyna sama już nie wie, czy w ogóle chciałaby z nim jeszcze kiedyś rozmawiać.

Alicja „Więcej niż on” zaczyna się pięć tygodni po zakończeniu drugiego tomu i dalej leci jak szalona. Jednak nie głównym nurtem – na początku książki na pierwszy plan wychodzą uczucia i problemy osób pobocznych, dopiero później wracamy do historii naszych bohaterów, która gdzieś tam powoli płynie pośród dramatów innych osób.
Amanda i Logan to skomplikowana para. Po tylu perypetiach wciąż czają się na siebie i krążą wokół tematu, a czytelnika aż skręca, bo tak chciałoby się nimi potrząsnąć. Jasne, oboje wiele przeszli i to nie tylko przez ostatni rok, więc ich zachowanie podyktowane jest niepewnością i strachem przed zranieniem. I to po raz kolejny. Ale naprawdę, momentami aż chciałoby się ich solidnie ochrzanić.

Szalenie się im kibicuje, bo widać, że należą do siebie i daje się to odczuć, nawet gdy są osobno. Jednak oni, zamiast postawić wszystko na jedną kartę, wciąż boją się reakcji bliskich im osób i przedkładają ich zdanie nad własne szczęście. Równocześnie ich historia pięknie pokazuje, że związek to ciągła praca. Praca nad sobą i nad zaufaniem do drugiej osoby. To kompromisy, wyrozumiałość i empatia. Bez tego ani rusz.

„Więcej niż on” to idealne zakończenie cyklu o przeznaczeniu, błędach, chwilach słabości, ale i sile prawdziwej miłości, która potrafi przezwyciężyć wszelkie przeciwności losu.
Pokazuje zamykanie pewnych rozdziałów w życiu i obiecujące nowe początki, więc jeśli potrzebujecie efektownego happy endu, to powiem Wam, że koniec tej książki jest idealnie w sam raz. Wszystkie wątki zostają domknięte, nawet postaci pobocznych. Będziecie cieszyć się, że to już koniec, bo bohaterowie sobie na to wszystko zapracowali. I nie będzie Wam smutno, bo podświadomie będziecie wiedzieć, że u nich już zawsze wszystko będzie w porządku.

Aż chciałoby się rzec: „I żyli długo, i szczęśliwie, bo sobie na to zasłużyli” i w ten sposób zakończyć tę bajkę. Ale szczerze mówiąc, to z chęcią chwyciłabym od razu czwarty tom. Gdyby tylko takowy istniał...

Katarzyna Kłosowska