W opinii wielu czytelników życie i twórczość Barbary Rosiek zamknęła jedna książka- "Pamiętnik narkomanki". Tymczasem kilka lat po jej pierwszym wydaniu powstała "Kokaina", odrzucona i zapomniana, bo zaprzeczająca istnieniu prostego happy endu.
Napisana w formie wspomnienia, jest przede wszystkim wstrząsającym świadectwem choroby duszy i ciała autorki, na miesiąc przed zaplanowanym samobójstwem. Impresyjna, szczera, odarta ze dystansu spowiedź autorki, pomaga zrozumieć tych, ktorzy dręczeni niemocą poznania tajemnicy życia i śmierci, nie mając nadziei na miłość, za teren swojego życia obierają najczarniejsze z bagien. Świat narkotyków, urojeń, chorób, pozwala uśpić dręczącą ich świadomość, skraca i znieczula oczekiwanie na ostateczne rozwiązanie- na śmierć.