Visual kei to nurt w japońskiej muzyce subkulturowej, który definiowany jest nie tyle przez rodzaj brzmienia, co wizerunek wykonawców i estetykę, w jakiej utrzymane są ich koncerty, płyty i teledyski. Muzycy identyfikujący się z tą stylistyką ubierają się barwnie i ekstrawagancko, noszą silny makijaż i często cechuje ich androginia. Autorka podejmuje się zbadania tego fenomenu, poszukując źródeł definiowania pojęcia męskości w japońskiej kulturze, sposobów jej kreowania oraz inspiracji – od glam rocka po gotyk i barok, od teatru kabuki po stylistykę kawaii (słodycz) czy ero guro (erotyczna groteska).
Visual kei to baśń, która czerpiąc pomysły z wszystkich możliwych źródeł, tworzy własną opowieść o pięknie.