Powieść psychologiczna, po raz pierwszy wydana w 1891 roku. Leon Płoszowski, ostatni potomek arystokratycznej rodziny, lew salonowy i zdobywca serc kobiecych, inteligentny sceptyk, nie umie w bezczynnym życiu znaleźć żadnej wartości. Szansę na wyrwanie się z marazmu upatruje w miłości pięknej dziewczyny, ale nie potrafi zdobyć się na małżeństwo z nią, godzi się na jej zamążpójście za człowieka niekochanego, by zbyt późno zrozumieć, że żyć bez niej nie może, gdy zaś ona odrzuca jego miłość i umiera - Płoszowski jedyny ratunek znajduje w samobójstwie.