Muzeum ziemi ojczystej to barwna opowieść o Mazurach lat trzydziestych i czterdziestych XX wieku, podejmująca problemy pogranicza polsko-niemieckiego, "małej ojczyzny" i tożsamości mieszkańców mazurskiej ziemi.

Główny bohater, Zygmunt Rogalla - badacz historii i tkacz kilimów, który przez kilka dziesięcioleci opiekował się mazurskim muzeum regionalnym - opowiada o wydarzeniach toczących się w przedwojennym Łukowcu i jako członek tej społeczności kreśli panoramę społeczną wschodniopruskiej prowincji od czasów sprzed I wojny światowej, aż do ucieczki mieszkańców przed Armią Czerwoną.