Lektura fascynująca z powodu gęstego od drobnych faktów opisu codzienności tamtych lat. Czas okupacji spędził Stanisław Rembek w Grodzisku Mazowieckim, a właściwie na jego odległym przedmieściu, i zapiski skupiają się przede wszystkim na życiu tego podwarszawskiego miasteczka, połączonego ze stolicą trakcją EKD...

Jego sąsiedzi i znajomi to robotnicy kolejowi, rolnicy, pracownicy magistratu, nauczyciele z miejscowych szkół, oficer rezerwy, sędzina, adwokat, były burmistrz, kamienicznicy, rzemieślnicy, restaurator i wielu innych...
Jego najbliższymi z kręgów literackich Warszawy byli: Ferdynand Goetel, ojciec Stefana Kisielewskiego, Juliusz Saloni z żoną Janiną. Czasami pojawia się Karol Irzykowski, Jan Nepomucen Miller...
Mieliśmy już dzienniki okupacyjne Zofii Nałkowskiej i Marii Dąbrowskiej. Dziennik Rembeka może być ich doskonałym uzupełnieniem...

W opisie codzienności okupacyjnej występują rozmaite ludzkie postawy, poczynając od egoistycznej woli przetrwania za wszelką cenę, po budzący się sprzeciw, chęć oporu i aktywnej walki z hitlerowskim najeźdźcą.
Stanisław Rembek rejestruje lapidarnie i wnikliwie szeroką skalę ludzkich zachowań, powstrzymując się od kategorycznych sądów i potępień. spełnia rolę kronikarza...

Ze wstępu Marka Nowakowskiego