To ostatnia wydana za życia Karla Rahnera książka, która pragnie być przede wszystkim drogowskazem ku modlitwie. Odsłaniając samo centrum duchowości tego wielkiego teologa pomaga odkryć czytelnikom jaka zachodzi w myśli autora bliskość pomiędzy pobożnością a teologią. Jest to wymiar mało akcentowany w ogromnej literaturze na temat Rahnera, bez którego jednak jego teologiczna sylwetka byłaby radykalnie nie doceniona.