Chyba po raz pierwszy piszę recenzję książki, której dałam dwie gwiazdki. Głównie dlatego, że jak książka jest tak słaba, to jej nie kończę. Tu się zaparłam.
Jest to 15 tom cyku. Były tomy lesze i gorsze, ale ten jest beznadziejny.
Na prośbę Devery, Vlad trafia do dziwnego domu, stworzonego przy pomocy nekromancji i ma za zadanie wyciągnąć z tegoż domu Deverę, która tam utknęła. Skąd wie, że utknęła? Bo cofnęła się w czasie, żeby poprosić go o pomoc... Ale jak mogła, skoro...? No właśnie.
Vlad trafia do domu, po którym chodzi, ogląda i nic nie rozumie. I tak przez 3/4 książki. Wchodzi do pokoi, korytarzy itp., my otrzymujemy ich opis i... nic się nie dzieje.Czasem z kimś zamieni dwa zdania. A na końcu Vlad zrozumiał (ale ja już nie za bardzo - nie wiem, czy winą obarczyć niewystarczającą inteligencję, znajomość angielskiego, czy to, że tego się nie dało zrozumieć) i uwolnił Deverę. I koniec.
Ta książka, oprócz tego, że ciężka do zrozumienia (ale to już pod koniec), to przede wszystkim i nade wszystko jest NUDNA. Człowiek brnie i brnie i właściwie sam nie wie po co.
Zawsze uwielbiałam Vlada Taltosa, ale ten tom, to jakaś pomyłka. Wygląda, jakby autor nie miał pomysłu, jak wyciągnąć bohatera z bagna, w które sam go wpakował, więc uciekł od problemu. Biorąc pod uwagę, że od wydania poprzedniego tomu minęły 3 lata, to oczekiwałabym znacznie więcej.
Generalnie - wielkie rozczarowanie.

Chyba po raz pierwszy piszę recenzję książki, której dałam dwie gwiazdki. Głównie dlatego, że jak książka jest tak słaba, to jej nie kończę. Tu się zaparłam.
Jest to 15 tom cyku. Były tomy lesze i gorsze, ale ten jest beznadziejny.
Na prośbę Devery, Vlad trafia do dziwnego domu, stworzonego przy pomocy nekromancji i ma za zadanie wyciągnąć z tegoż domu Deverę, która tam...