"Samotność Boga" w bardzo dobry sposób przybliża środowisko lekarzy i sytuacje, z jakimi muszą się zmierzyć. Często zapominamy, że lekarze to ludzie, a nie maszyny. Niektórzy sprawiają wrażenie zdystansowanych maszyn, ponieważ może właśnie w ten sposób próbują ochronić się przed pułapką nadmiernego zaangażowania w życie pacjenta. Główny bohater, Marek, jest człowiekiem, który doświadczył różnych traumatycznych zdarzeń. Autor w bardzo dobry sposób pokazał, jak trauma może wpływać na życie człowieka. Przedstawił również skutki wzrastania w określonym tle rodzinnym, wyznającym zasady, które potem mogą człowieka wręcz "zakuć w kajdany". Niezmiernie podobały mi się opisy operacji i wszelkich procedur medycznych. Chwalę autora za solidny i dogłębny risercz. Na pewno autor poświecił sporo czasu na rozmowy z lekarzami i konsultacje treści medycznych. Bardzo podoba mi się to, że autor odwołuje się w tekście do symboliki (nie będę zdradzać jakiej). Słabością powieści są jednak pewne niespójności fabuły według mnie i jeszcze nie do końca dopracowany język (to zupełnie normalne, autor jest w drodze, to powieść debiutancka). W niektórych scenach jest wyczuwalna wg mnie pewna sztuczność, czasami nadmierna teatralność emocji. Niektóre sceny mnie po prostu nie przekonały. W tekście pojawiają się opisy różnych odczuć i przeżyć, a także przemyśleń - są wśród nich bardzo dobre fragmenty. Sam pomysł na fabułę, historia lekarza, który decyduje się na zmianę zawodu, jest bardzo dobry. Powieść skłania do refleksji i na pewno do innego spojrzenia na lekarzy i na wyzwania, z którymi się zmierzają. Polecam:)

"Samotność Boga" w bardzo dobry sposób przybliża środowisko lekarzy i sytuacje, z jakimi muszą się zmierzyć. Często zapominamy, że lekarze to ludzie, a nie maszyny. Niektórzy sprawiają wrażenie zdystansowanych maszyn, ponieważ może właśnie w ten sposób próbują ochronić się przed pułapką nadmiernego zaangażowania w życie pacjenta. Główny bohater, Marek, jest człowiekiem,...