Ciekawa sprawa - bywają ludzie, którzy są dla swoich współczesnych niezwykle ważni. Tak ważni, że wielu nie wyobraża sobie świata bez nich. A jednak nie pozostawiają po sobie żadnego materialnego śladu i już w rok czy dwa po ich odejściu mało kto pamięta a po kilkunastu latach jest tak, jakby ich nie było w ogóle nigdy. Niewątpliwie taką postacią był Franciszek Fiszer. Pojawia się on w bardzo wielu wspomnieniach, a nawet w jednej piosence (może w większej ilości, których nie znam), ale dziś trudno jest nam ocenić, co w nim takiego wyjątkowego było. Niektórych rzeczy jednak nie da się opowiedzieć...

"Czajka" jak się okazuje, była swego rodzaju opiekunką Fiszera w ostatnich latach jego życia i na jej rękach, dosłownie, on zmarł. Był dla niej kimś ważnym, ale naturę tej relacji między nimi trudno jest zrozumieć. Na pewno nie chodziło o związek erotyczny (różnica wieku była kolosalna), nie chodziło o związek intelektualny (Izabela jednak umysłowo to nie był poziom Fiszera) a więc co to było? Podobnie jak z całym życiem Fiszera - nie wiadomo co było w tym ważnego, ale najwidoczniej coś było.

Intrygujące, że bardzo niewiele brakowało, żeby taką "zagubioną" postacią stała się Izabela Szwarc-Hertz-Gelbard-Stachowicz "Czajka". A jednak pod sam koniec życia zaczęła pisać książki wspomnieniowe w szalonym tempie, które - choć szalone - i tak okazało się za niskie. Śmierć była jednak szybsza. Szkoda.

Ciekawa sprawa - bywają ludzie, którzy są dla swoich współczesnych niezwykle ważni. Tak ważni, że wielu nie wyobraża sobie świata bez nich. A jednak nie pozostawiają po sobie żadnego materialnego śladu i już w rok czy dwa po ich odejściu mało kto pamięta a po kilkunastu latach jest tak, jakby ich nie było w ogóle nigdy. Niewątpliwie taką postacią był Franciszek Fiszer....