Relikwie - z łac. reliquiae, co dosłownie oznacza pozostałości, resztki. W chrześcijaństwie od wieków rozwijał się kult adorowania relikwii, który w średniowieczu zbliżył się niebezpiecznie do pogańskiego czczenia relikwii i powodował wiele nadużyć. W 1215 roku na soborze laterańskim Kościół ustanowił, że ważne są tylko te relikwie które są zatwierdzone przez papieża, miało to ograniczyć handel fałszywymi relikwiami. Ale dzięki właśnie relikwiom w wielkim stopniu odbywała się chrystianizacja Europy, od początku relikwie były umiejscawiane w bogato zdobionych relikwiarzach, ale to nie one same w sobie były adorowane, za ich pośrednictwem czcimy samego świętego. Po raz pierwszy nazwy relikwii użył św. Ambroży z Mediolanu - Ojciec Kościoła, mówiąc że są one "zbroją dla duszy".

Relikwie dzielimy na:
- pierwszego stopnia czyli pierwszorzędne - jest nią ciało zmarłego świętego lub jego części np. części kostne, język, skóra, krew, włosy.
- drugiego stopnia czyli relikwie wtórne - chodzi tu o rzeczy które były własnością świętego lub miał bezpośredni kontakt z nimi np: ubranie, przedmioty, narzędzi męki, różaniec, modlitewniki.
- trzeciego stopnia - są to takie które powstały "przez fizyczny kontakt z relikwiami pierwszorzędnymi"[1] czyli np. rzeczy które za życia święty dotkną.

Niniejsza pozycja "Księga Relikwii" jest obszerną pozycją prezentującą nam kilkanaście znanych relikwii świętych oraz relikwie chrystologiczne i maryjne. Całość Księgo dzieli się na dwie części.

1. Święci i ich relikwie - we wstępie poznajemy dokładne historie kanonizacji i beatyfikacji w rozwoju dziejowym. Następnie mamy przedstawionych świętych (38) i ich relikwie. Autor przedstawia nam po kolei każdego świętego, jego historię, życie i drogę do świętości. Pod koniec każdego opisu o danym świętym znajdziemy krótką notatkę: czyim i kogo jest patronem, jak przedstawiana jest jego/jej postać w ikonografii oraz atrybuty świętego, główne miejsce kultu oraz data wspomnienia liturgicznego. Na samym końcu każdego opisu o określonym świętym mamy spis miejsc w Polsce gdzie możemy znaleźć relikwie danego świętego. W każdym opisie znajdują się liczne zdjęcia, fotografie, obrazy przedstawiające świętego i miejsca z nim związane.

2. Relikwie chrystologiczne i maryjne - ten rozdział pochłonęłam z niesamowitą ciekawością, niby człowiek coś tam wie o relikwiach, jakieś tam historie, ale dopiero dokładne przeczytanie otworzyło mi oczy na niesamowitą historie tych relikwii i mojej wiary. Rozdział w którym przeczytamy o Świętym Krzyżu i relikwiach Męki Pańskiej czyli o: Koronie Cierniowej, Świętych Gwoździach, Świętych Schodach, Świętej Włóczni i o Świętych Tkaninach. W rozdziale o Świętych Tkaninach poznamy takie tkaniny jak: Całun Turyński, Mandylion z Manoppello, Sudarion z Oviedo, Święta Szata Z Trewiru, Welon i pasek Matki Bożej. Wśród wszystkich relikwii Męki Pańskiej tkaniny zajmują szczególne miejsce, jako te które okrywały samego Jezusa. Podobnie jak w pierwszej części tu również znajdziemy mnóstwo zdjęć relikwii i miejsc w których można je zobaczyć.

Rewelacyjna Księga, dowiedziałam się z niej wielu ciekawych informacji i poszerzyłam swoją wiedzę na temat świętych oraz relikwii i ich znaczenia dla chrześcijaństwa. Bardzo piękne wydanie, kartki śliskie, dużo zdjęć, obrazów, rycin, całość prezentuje się bardzo ładnie. Jeżeli obawiacie się języka, to nie ma czego, autor w bardzo prosty sposób przedstawia nam historie świętych i relikwii. Oczywiście to nie jest książka którą siadacie i czytacie od deski do deski, można czytać interesującymi nas fragmentami, ale już mogę Wam powiedzieć że od drugiej części nie mogłam się oderwać. Jeżeli interesują Was takie tematy jest to idealna lektura do pogłębienia swojej wiedzy, jeżeli nie, to dajcie szanse książce - zobaczycie warto.

[1] Andrzej Datko "Księga Relikwii", Wydawnictwo M, 2014, str. 8

http://bibliotekamelanii.blogspot.com/2014/09/andrzej-datko-ksiega-relikwii.html

Relikwie - z łac. reliquiae, co dosłownie oznacza pozostałości, resztki. W chrześcijaństwie od wieków rozwijał się kult adorowania relikwii, który w średniowieczu zbliżył się niebezpiecznie do pogańskiego czczenia relikwii i powodował wiele nadużyć. W 1215 roku na soborze laterańskim Kościół ustanowił, że ważne są tylko te relikwie które są zatwierdzone przez papieża,...