Książka, która pokazuje małym czytelnikom jak ważne jest, aby mieć własne zdanie i kolokwialnie mówiąc "swój rozum". Dlaczego? A no dlatego moi drodzy, że mamy tu Wilczusia, który rozpoczyna swą medialną karierę. Zostaje zatrudniony w Wilczowieściach Leśnych, w dziale listów i pod pseudonimem Sobieradek udziela rad i rozwiązuje zagadki.

Po kilku listach syn stwierdził: ,,ale to głupie", no i przyznałam mu rację, ale po chwili przyszło mi do głowy, że przecież o to w tym chodzi. Taki właśnie jest morał tych rad Sobieradka, że nie były one dobre dla odbiorcy, który ślepo brnął w to, co przeczytał, po czym wpadał w jeszcze gorsze tarapaty. Po takiej analizie syn doszedł do wniosku, że jednak trzeba kierować się własnymi przeczuciami, że można wysłuchać rady, ale koniec końców zachować zdrowy rozsądek i postąpić tak, jak my uważamy za słuszne. Rady, które komuś wydają się słuszne, nie zawsze dobrze będą służyły nam, a czasem ktoś egoistycznie kieruję się zwyczajnie swoim dobrem. Myślę, że mimo chaotycznosci i początkowego niezrozumienia tekstu, końcowo wyciągnęliśmy przedstawione w nietypowy sposób refleksje z przeczytanej książki

Książka, która pokazuje małym czytelnikom jak ważne jest, aby mieć własne zdanie i kolokwialnie mówiąc "swój rozum". Dlaczego? A no dlatego moi drodzy, że mamy tu Wilczusia, który rozpoczyna swą medialną karierę. Zostaje zatrudniony w Wilczowieściach Leśnych, w dziale listów i pod pseudonimem Sobieradek udziela rad i rozwiązuje zagadki.

Po kilku listach syn stwierdził:...