Człowiek-orkiestra, pisał eseje, biografie, science-fiction. Jasnowidzenia inżyniera Szarka uważam za wybitne, Zagubiona przyszłość przypadła mi już nieco mniej, ale zobaczymy następne tomy - kiedyś.

Człowiek-orkiestra, pisał eseje, biografie, science-fiction. Jasnowidzenia inżyniera Szarka uważam za wybitne, Zagubiona przyszłość przypadła mi już nieco mniej, ale zobaczymy następne tomy - kiedyś.

Początek nie zachęca. Specyficzna sposób prowadzenia fabuły głównie dialogami przez co odnosi się wrażenie, że bohaterowie nie działają tyko gadają. Bardzo przypomina to pod tym względem powieść Nevil'a Shute "Ostatni Brzeg" (mniej więcej te same lata powstania). Dalej to już czysta propaganda komunistyczna ale raczej taka naiwna ubrana w szaty SF. Być może autorzy rzeczywiście wierzyli w latach 50, że socjalizm jest jedyną słuszną drogą dla ludzkości jednak historia pokazała jak bardzo się mylili...

Początek nie zachęca. Specyficzna sposób prowadzenia fabuły głównie dialogami przez co odnosi się wrażenie, że bohaterowie nie działają tyko gadają. Bardzo przypomina to pod tym względem powieść Nevil'a Shute "Ostatni Brzeg" (mniej więcej te same lata powstania). Dalej to już czysta propaganda komunistyczna ale raczej taka naiwna ubrana w szaty SF. Być może autorzy...

Książka wiekowa, więc "próg wejścia" może być odstraszający. Ale... jakże nie pokochać uroczo naiwnej, nieco prostej, lecz wciąż wciągającej opowieści de facto o marzeniach? Niezależnie, czy marzenia ograniczają się do obalenia opresyjnego systemu kastowego, sięgania do gwiazd czy zdobycia ukochanej. Czasem trzeba o nie walczyć, a w świecie zamkniętej puszki pędzącej przez bezmiar wszechświata, trapionej niedostatkami i chorobami, walka ta nabiera ostatecznego wymiaru. Czy ratując marzenia można ratować godność? A może wszystko właśnie traci na znaczeniu, kiedy rozchodzi się o egzystencję w nieidealnych, ale zastanych warunkach? Właśnie otwartość na interpretację jest całkiem przyjemnym aspektem tej wiekowej już fantastyki naukowej, która może nie przekonuje realizmem, trąci myszką w zakresie walki klasowej, ale jest cudownym egzemplarzem polskiej myśli fantastycznonaukowej sprzed dekad.

Książka wiekowa, więc "próg wejścia" może być odstraszający. Ale... jakże nie pokochać uroczo naiwnej, nieco prostej, lecz wciąż wciągającej opowieści de facto o marzeniach? Niezależnie, czy marzenia ograniczają się do obalenia opresyjnego systemu kastowego, sięgania do gwiazd czy zdobycia ukochanej. Czasem trzeba o nie walczyć, a w świecie zamkniętej puszki pędzącej przez...

Bardzo dobre science-fiction i aż trudno uwierzyć, że powieść ta powstała w latach 1953 - 1954. Może pewne kwestie społeczne, polityczne i naukowe, kiedy wziąć je pod lupę i spróbować wpasować w kontekst i klimat epoki, w jakiej powstały mogą budzić pewne zastrzeżenia - przy czym nie zgodzę się z opiniami, że jest znajdują się tu elementy prokomunistyczne (wprost przeciwnie, jestem zaskoczony jak wiele krytyki kontroli społecznej i propagandy udało się przemycić autorom) - ale większość z nich ginie w cieniu dobrze skonstruowanej i wciągającej historii, która - jak sądzę - zadowoli wszystkich wielbicieli gatunku.

Mam wrażenie, że "Zagubiona przyszłość" śmiało mogłaby stawiać w szranki z literaturą science-fiction amerykańskich (dziś już) klasyków tamtej epoki i wyjść z nich zwycięsko. Sam czułem tu lekki vibe "Fundacji" - a w każdym razie późniejszych książek z serii, "Agent Fundacji", czy "Fundacja i Ziemia", Isaaca Asimova, bowiem powieść Trepki i Borunia cechuje ten sam poziom równowagi pomiędzy elementami, które służą wywołaniu u czytelnika głębszej refleksji a obfitującymi w zwroty akcji wątkami stricte przygodowymi, którym nie szkodzi lekko melodramatyczny finał.

Jestem ogromnie zaskoczony i zachęcony do sięgnięcia po kolejne tomy a "Zagubioną przyszłość", oczywiście polecam gorąco!

Bardzo dobre science-fiction i aż trudno uwierzyć, że powieść ta powstała w latach 1953 - 1954. Może pewne kwestie społeczne, polityczne i naukowe, kiedy wziąć je pod lupę i spróbować wpasować w kontekst i klimat epoki, w jakiej powstały mogą budzić pewne zastrzeżenia - przy czym nie zgodzę się z opiniami, że jest znajdują się tu elementy prokomunistyczne (wprost...

Pierwszy tom znanej Trylogii Międzygwiezdnej. Klasyka SF, oczywiście nie dla każdego, choć amatorzy gatunku z pewnością docenią lub już dawno docenili. A być może są wśród nich i tacy którzy swoją przygodę z gatunkiem rozpoczęli właśnie od tego dzieła. To w końcu jedno z pierwszych dzieł tego typu wśród powojennych evergreenów polskiej fantastyki.

Pierwszy tom znanej Trylogii Międzygwiezdnej. Klasyka SF, oczywiście nie dla każdego, choć amatorzy gatunku z pewnością docenią lub już dawno docenili. A być może są wśród nich i tacy którzy swoją przygodę z gatunkiem rozpoczęli właśnie od tego dzieła. To w końcu jedno z pierwszych dzieł tego typu wśród powojennych evergreenów polskiej fantastyki.

Losy Celestii i jej mieszkanców od ucieczki z Ziemi do czasu spotkania załogi Astrobolidu. Fanatyczny prezydent Celestii robi wszystko by jego poddani nie dowiedzieli sie o kontakcie z ludzmi z Ziemi ale kilku rebeliantów wznieca rewolucje. Ciekawe i lekko sie czyta. Dobra rozrywka.

Losy Celestii i jej mieszkanców od ucieczki z Ziemi do czasu spotkania załogi Astrobolidu. Fanatyczny prezydent Celestii robi wszystko by jego poddani nie dowiedzieli sie o kontakcie z ludzmi z Ziemi ale kilku rebeliantów wznieca rewolucje. Ciekawe i lekko sie czyta. Dobra rozrywka.

Książka od samego początku skojarzyła mi się z Mgławicą Andromedy, ale na całe szczęście jest od niej dużo lepsza - ciekawy kawałek polskiego science - fiction

Książka od samego początku skojarzyła mi się z Mgławicą Andromedy, ale na całe szczęście jest od niej dużo lepsza - ciekawy kawałek polskiego science - fiction

Hmm całkiem dobra książka, tak myślę żeby się do czegoś przyczepić, najwyżej drobne archaizmy (napisana bodajże w latach 50tych). Ciekawe połączenie różnych płaszczyzn - politycznej, religijnej, sf itp. Polecił mi książkę... Wojciech Mann - niestety nie osobiście, ale w wywiadzie na temat jego udziału w grze Wiedźmin 3 (podkładał tam głos konia Płotki - wyszło super :) ) wspominał o swoich ulubionych książkach sf. Trafił, więc poluję na następną z serii czyli Proxima...

Hmm całkiem dobra książka, tak myślę żeby się do czegoś przyczepić, najwyżej drobne archaizmy (napisana bodajże w latach 50tych). Ciekawe połączenie różnych płaszczyzn - politycznej, religijnej, sf itp. Polecił mi książkę... Wojciech Mann - niestety nie osobiście, ale w wywiadzie na temat jego udziału w grze Wiedźmin 3 (podkładał tam głos konia Płotki - wyszło super :) )...

Książka zabytek. Chyba najlepsza z trylogii.
Polecam :)

Książka zabytek. Chyba najlepsza z trylogii.
Polecam :)

Ucieczka przed równością komunistyczną z Ziemi i segregacja rasowa w kosmolocie. Ale rewolucja dopada nawet w kosmosie. Wspierana przez naukowców (!) podążających ich tropem z Ziemi, dokonuje jedynie słusznego zwycięstwa...
Nachalna propaganda. Dziwne, jak czytałem tę książkę na początku lat 80-tych XX wieku, nie było to tak bolesne...
Pomiędzy, ciekawie nakreślone życie w kastowym (kapitalistycznym),rządzonym przez konsorcja społeczeństwie.

Ucieczka przed równością komunistyczną z Ziemi i segregacja rasowa w kosmolocie. Ale rewolucja dopada nawet w kosmosie. Wspierana przez naukowców (!) podążających ich tropem z Ziemi, dokonuje jedynie słusznego zwycięstwa...
Nachalna propaganda. Dziwne, jak czytałem tę książkę na początku lat 80-tych XX wieku, nie było to tak bolesne...
Pomiędzy, ciekawie nakreślone życie w...