Iść przez sen ku tobie w twe słodkie ręce obie... przez pola długie ogromnie sadzone w rzędy doniczek... samych niebieskich konwalji i szafirowych goryczek... ...przejść przez jezioro nieduże zrobione z drewnianej balji... i trochę nieprzytomnie iść dalej przez bór ciemny, w którym kwitną róże, lecz w którym się nie pali ani jedna świeca... gdzie straszy stary niedźwiedź dziecinny z za pieca dziś przerobiony na kota... I widzieć w oddali już twoją psią budę z kryształu, blachy i złota... przedrzeć się z trudem poprzez dziwną grudę... i jeszcze ten rów przebyć... — potknąć się — i już nie być.

Iść przez sen ku tobie w twe słodkie ręce obie... przez pola długie ogromnie sadzone w rzędy doniczek... samych niebieskich konwalji i szafirowych goryczek... ...przejść przez jezioro nieduże zrobione z drewnianej balji... i trochę nieprzytomnie iść dalej przez bór ciemny, w którym kwitną róże, lecz w którym się nie pali ani jedna świeca... gdzie straszy stary niedźwiedź dziec...