To moje drugie podejście do Igrzysk Śmierci, ale tym razem z pozytywnym końcem.

Pomimo obejrzenia filmu kilka razy, książka była dla mnie wciąż równie ciekawa.

To moje drugie podejście do Igrzysk Śmierci, ale tym razem z pozytywnym końcem.

Pomimo obejrzenia filmu kilka razy, książka była dla mnie wciąż równie ciekawa.

Film widziałam i byłam przekonana,że książka będzie tak samo dobra. Niestety rozczarowała mnie.

Film widziałam i byłam przekonana,że książka będzie tak samo dobra. Niestety rozczarowała mnie.

#Wyzwanie czytelnicze na kwiecień 2024r. - przeczytam książkę, która przeniesie mnie w inne miejsce;
Rewelacyjnie napisana POWIEŚĆ FANTASTYCZNA. Autorka przenosi czytelnika do futurystycznego państwa zwanego PANEM położonego na terenie byłej Ameryki Północnej i wciąga czytelnika w losy mieszkańców tej postapokaliptycznej krainy.
W pierwszym tomie trylogii przedstawia przygody Kataniss i Peety z Dwunastego dystryktu zwanego Złożyskiem, którzy zostali wylosowani do corocznych Głodowych Igrzysk. Historia znana jest od lat młodzieży i dorosłym czytelnikom, m.in. z popularnego filmu o takim samym tytule, który często emitują w polskiej telewizji.
Mimo, że już wcześniej czytałam tę książkę i oglądałam film, to ponownie pochłonęła mnie ta historia za sprawą talentu pisarskiego autorki. Książka jest bardzo dobrze napisana, ma interesującą fabułę, pełną zwrotów akcji, jest dynamiczna i pełna różnych emocji, odrażająca i wzruszająca, dramatyczna i romantyczna...., a to wszystko tylko na 350 stronach. Pisarka stworzyła wyrazistych i bardzo pozytywnych bohaterów na tle okrutnego, bezwzględnego imperialistycznego państwa, których nie sposób nie polubić. To powieść z przesłaniem, odezwą do uciskanych narodów, które wciąż funkcjonują w aktualnych czasach.
Teraz zgodnie z zasadą "najpierw książka potem film" mogę zasiąść do nowej ekranizacji "Igrzysk Śmierci" z 2023r.
POLECAM, nie tylko fanom fantastyki!

#Wyzwanie czytelnicze na kwiecień 2024r. - przeczytam książkę, która przeniesie mnie w inne miejsce;
Rewelacyjnie napisana POWIEŚĆ FANTASTYCZNA. Autorka przenosi czytelnika do futurystycznego państwa zwanego PANEM położonego na terenie byłej Ameryki Północnej i wciąga czytelnika w losy mieszkańców tej postapokaliptycznej krainy.
W pierwszym tomie trylogii przedstawia...

Po wielu latach po raz kolejny sięgnęłam po "Igrzyska śmierci" i choć w głowie tlił mi się zarys historii, nie pamiętałam, jak cudowna, fascynująca i pomysłowa jest ta książka. Przez nią się po prostu przepływa. Podoba mi się to, że sposób narracji, przedstawiony z perspektywy Katniss, idealnie oddaje jej charakter i emocje. Katniss nie jest jak te wszystkie puste nastoletnie dziewczyny z młodzieżówek. To osoba, której brutalnie zabrano możliwość cieszenia się urokami dzieciństwa. Musiała bardzo szybko dorosnąć i nauczyć się przetrwania w tym popapranym świecie, w którym Igrzyska głodowe są ulubioną formą rozrywki ludzi bogatych i całego Kapitolu.

To mieszanka survivalu, polityki i buntu przeciwko okrutnym zwyczajom w Kapitolu. Katniss jest kimś więcej, niż tylko kolejnym nic nie znaczącym pionkiem w igrzyskach. Niejednokrotnie musi wybierać między człowieczeństwem a moralnością, między życiem a śmiercią. Pełna okrucieństwa, niesprawiedliwości i goryczy. Wiele razy oglądałam filmy, dwa razy czytałam też całą trylogię, ale idea Igrzysk Głodowych nadal wzbudza we mnie niepokój i wywołuje ciarki na całym ciele. Ten chory świat, w którym walka na śmierć i życie między nastolatkami przedstawiona jest jak reality show, nie daje mi spokoju i zmusza do wielu refleksji. Naprawdę dobra książka.

Jedyne co do mnie nie do końca trafia, to relacja Peety i głównej bohaterki. To wszystko jest po prostu dziwne. Choć gdyby wziąć pod uwagę charakter Katniss, jej nastawienie do świata i ludzi, to jak zniszczyło ją życie i zestawić to z obrazem Peety - to stosunki między nimi nabierają większego sensu.

Naprawdę polecam!

Po wielu latach po raz kolejny sięgnęłam po "Igrzyska śmierci" i choć w głowie tlił mi się zarys historii, nie pamiętałam, jak cudowna, fascynująca i pomysłowa jest ta książka. Przez nią się po prostu przepływa. Podoba mi się to, że sposób narracji, przedstawiony z perspektywy Katniss, idealnie oddaje jej charakter i emocje. Katniss nie jest jak te wszystkie puste...

Wreszcie udało mi się zabrać za trylogię "Igrzysk...". Nie ukrywam, że filmy za bardzo mi się nie spodobały, więc się broniłem dość długo, ale książka pozytywnie mnie zaskoczyła. Narracja, wartka akcja, kreacja głównej bohaterki... Wszystko naprawdę zagrało. Nieco brakowało mi pogłębienia świata Panem, ale są od tego kolejne książki - zobaczymy, co przyniosą.

Są momenty wzruszenia, rozterki, fragmenty powodujące uśmiech na twarzy... W sumie nie dziwię się, że w Stanach to lektura. I młodzieżowi, i dorośli znajdą tu coś dla siebie na miły wieczór. Z minusów jednak - rozterki sercowe Katniss są o wiele "słabsze", niż te moralne i życiowe. No i jakaś głębia postaci drugoplanowych jest... dyskusyjna.

Wreszcie udało mi się zabrać za trylogię "Igrzysk...". Nie ukrywam, że filmy za bardzo mi się nie spodobały, więc się broniłem dość długo, ale książka pozytywnie mnie zaskoczyła. Narracja, wartka akcja, kreacja głównej bohaterki... Wszystko naprawdę zagrało. Nieco brakowało mi pogłębienia świata Panem, ale są od tego kolejne książki - zobaczymy, co przyniosą.

Są momenty...

Książkę trudno się czytało ze względu na trafiające do wyobraźni opisy okrucieństwa, ale ostatecznie trafiające do wyobraźni opisy to jej zdecydowany plus.

Książkę trudno się czytało ze względu na trafiające do wyobraźni opisy okrucieństwa, ale ostatecznie trafiające do wyobraźni opisy to jej zdecydowany plus.

Nostalgiczny powrót do lektury po wielu latach. Nadal czyta się z przyjemnością. Pewnie te kilka /a nawet kilkanaście/ lat temu byłaby jedna gwiazdka więcej, ale cóż... człowiek dorasta ;)

Nostalgiczny powrót do lektury po wielu latach. Nadal czyta się z przyjemnością. Pewnie te kilka /a nawet kilkanaście/ lat temu byłaby jedna gwiazdka więcej, ale cóż... człowiek dorasta ;)

Jaka była Wasza najlepsza książka przeczytana w lutym?

U mnie zdecydowanie był to pierwszy tom trylogii Igrzysk Śmierci.

To było niesamowite. Miałam kilka podejść do tej trylogii i cieszę się, że skończyłam pierwszy tom. Na pewno skończę ją czytać w tym roku.

Książka opowiada historię Tris, która żyje w dwunastym dystykcie w kraju Panem. Jest biedna, musi polować, by przeżyć. Raz do roku są organizowane Głodowe Igrzyska, w których dwudziestu czterech uczestników (po 2 z każdego dystryktu, jeden chłopiec i dziewczynka w wieku od 12 do 18 lat) walczy na śmierć i życie. Może wygrać tylko jedna osoba. Uczestnicy zostają wylosowani.

W tym roku zostaje wylosowana Prim - siostra Tris (głównej bohaterki) oraz Peeta (syn piekarza). Jadą, by przeżyć.

Tris jest dobra w łucznictwie, a Peetę cechuje siła. Czy dadzą radę? Czy przeżyją? Polecam przeczytać

Książkę czytało mi się bardzo szybko, ponieważ wciągnęła mnie od pierwszych stron. Plot twisty na końcu rozdziałów sprawiały, że ciężko było się oderwać.. Zakończenie było zaskakujące, nie spodziewałam się go totalnie.

W pewnym momencie pojawił się wątek romantyczny, co mnie zaskoczyło , bo myślałam, że Tris była zakochana w kimś innym. Sceny, w których główna bohaterka musiała wykazać sie sprytem napisano bardzo dobrze że sama analizowałam, co ja bym zrobiła w danej sytuacji.

Moja ocena - 5/5 gwiazdek

Jaka była Wasza najlepsza książka przeczytana w lutym?

U mnie zdecydowanie był to pierwszy tom trylogii Igrzysk Śmierci.

To było niesamowite. Miałam kilka podejść do tej trylogii i cieszę się, że skończyłam pierwszy tom. Na pewno skończę ją czytać w tym roku.

Książka opowiada historię Tris, która żyje w dwunastym dystykcie w kraju Panem. Jest biedna, musi polować, by...

Bardzo dobre otwarcie serii. Oglądałam już filmy i wiem co będzie się działo dalej, ale na pewno będę kontynuować serię, bo jest bardzo dobrze napisana i bardzo wciągająca. Punkt widzenia Katniss i to jak patrzy na świat, a my razem z nią jest ciekawe, zwłaszcza, że nie zawsze pokrywa się to ze stanem faktycznym. Mega polecajka.

Bardzo dobre otwarcie serii. Oglądałam już filmy i wiem co będzie się działo dalej, ale na pewno będę kontynuować serię, bo jest bardzo dobrze napisana i bardzo wciągająca. Punkt widzenia Katniss i to jak patrzy na świat, a my razem z nią jest ciekawe, zwłaszcza, że nie zawsze pokrywa się to ze stanem faktycznym. Mega polecajka.

Czytałam tę książkę wiele lat temu. Wróciłam do niej niedawno i wciąż wywołuje u mnie te same, pozytywne, odczucia. O ile pozytywnymi można nazwać opisy brutalności i tego, jak wysoko postawieni ludzie, posiadający zasoby, mogą poniżać tych "niższych". Wysoka nota.

Czytałam tę książkę wiele lat temu. Wróciłam do niej niedawno i wciąż wywołuje u mnie te same, pozytywne, odczucia. O ile pozytywnymi można nazwać opisy brutalności i tego, jak wysoko postawieni ludzie, posiadający zasoby, mogą poniżać tych "niższych". Wysoka nota.