Po przeczytaniu tej książki czuję niedosyt, jak dla mnie postacie były bezbarwne, bardzo często ich psychologiczne rozważania są jakby wyrwane z kontekstu i są dość niezrozumiałe, w szczególności patrząc na czas jaki upłynął od ostatnich wydarzeń. Przez co wszystko to wyszło bardzo słabo i monotonnie. Przyznam szczerze, że po "Wielkim Mistrzu" który stał się moja ulubioną częścią Trylogii Czarnego Maga, spodziewałam się po tej serii czegoś lepszego.

Po przeczytaniu tej książki czuję niedosyt, jak dla mnie postacie były bezbarwne, bardzo często ich psychologiczne rozważania są jakby wyrwane z kontekstu i są dość niezrozumiałe, w szczególności patrząc na czas jaki upłynął od ostatnich wydarzeń. Przez co wszystko to wyszło bardzo słabo i monotonnie. Przyznam szczerze, że po "Wielkim Mistrzu" który stał się moja ulubioną...

Spojler!!! Prosto i przyjemnie się czyta. Syn sonei lorkin jedzie do sachaki jako pomocnik ambasdora. zostaje uprowadzony. Książka kończy się że docierają do azylu a cery dowiaduje się że zabija skellin

Spojler!!! Prosto i przyjemnie się czyta. Syn sonei lorkin jedzie do sachaki jako pomocnik ambasdora. zostaje uprowadzony. Książka kończy się że docierają do azylu a cery dowiaduje się że zabija skellin

Książka nie odbiega poziomem od "Trylogii Czarnego Maga", lekko i przyjemnie się czyta. Nowy główny bohater Lorkin sympatyczny, spotykamy też sporo dawnych znajomych postaci. Nawet Regin tym razem mnie nie wkurzał :). Nowy "zły" o dziwo sympatyczny, czy może raczej dobrze takiego udaje. Irytowała mnie mnie tylko Tyvara i bardzo współczułam Lorkinowi :D Od razu biorę się za następny tom.

Książka nie odbiega poziomem od "Trylogii Czarnego Maga", lekko i przyjemnie się czyta. Nowy główny bohater Lorkin sympatyczny, spotykamy też sporo dawnych znajomych postaci. Nawet Regin tym razem mnie nie wkurzał :). Nowy "zły" o dziwo sympatyczny, czy może raczej dobrze takiego udaje. Irytowała mnie mnie tylko Tyvara i bardzo współczułam Lorkinowi :D Od razu biorę się za...

Długo się rozkręcała, jak to dzieje się u Canavan. Z początku się nudziłam i już myślałam, żeby porzucić tę książkę, ale dałam jej szansę. Czy słusznie? Za wcześnie żeby ocenić serię na podstawie pierwszej części.

Wątek Lorkina i Dannyla bardzo fajny, jednak za dużo historii Ceryego. Ten punkt widzenia najbardziej mnie irytował, bo nawet nic wybitnie ciekawego się tam nie działo, a jest na to poświęcona spora część książki, przez co ganiamy po Imardinie za jakimś dzikim, czego kompletnie nie kupiłam, i tak naprawdę mogłabym tylko dostać historię Lorkina, przez co książka byłaby dla mnie ciekawsza.

Długo się rozkręcała, jak to dzieje się u Canavan. Z początku się nudziłam i już myślałam, żeby porzucić tę książkę, ale dałam jej szansę. Czy słusznie? Za wcześnie żeby ocenić serię na podstawie pierwszej części.

Wątek Lorkina i Dannyla bardzo fajny, jednak za dużo historii Ceryego. Ten punkt widzenia najbardziej mnie irytował, bo nawet nic wybitnie ciekawego się tam nie...

Dość podobna w budowie do 1 części trylogii Czarnego Maga. Początek był dla mnie dość nużący, ale potem się wciągnęłam. Bardzo przyjemna fantastyka, ciekawa fabuła.

Dość podobna w budowie do 1 części trylogii Czarnego Maga. Początek był dla mnie dość nużący, ale potem się wciągnęłam. Bardzo przyjemna fantastyka, ciekawa fabuła.

Całkiem dobra książka, przypomniała mi trochę z gildii magów. Cieszę się, że ta książka była raczej dynamiczna i wciągająca. Z chęcią sięgnę po kolejne części , mimo, że sytuacji niektórych bohaterów nie pamiętam i niezbyt rozumiem.

Całkiem dobra książka, przypomniała mi trochę z gildii magów. Cieszę się, że ta książka była raczej dynamiczna i wciągająca. Z chęcią sięgnę po kolejne części , mimo, że sytuacji niektórych bohaterów nie pamiętam i niezbyt rozumiem.

Nie dotrwałem do końca. Jako nastolatek uwielbiałem Trylogię Czarnego Maga, myślałem że wrócą miłe chwile gdy wrócę do autorki. Niestety język jest dość prosty, fabuła płaska i właściwie nudna.

Nie dotrwałem do końca. Jako nastolatek uwielbiałem Trylogię Czarnego Maga, myślałem że wrócą miłe chwile gdy wrócę do autorki. Niestety język jest dość prosty, fabuła płaska i właściwie nudna.

"Misja ambasadora" rozpoczyna trylogię "Zdrajcy", cykl będący kontynuacją trylogii "Czarnego Maga". Mamy tu trzy równoległe i przeplatające się wątki.

Po ulicach Imardinu grasuje tajemniczy zabójca Złodziei - dziki mag, zabija prawie całą rodzinę Cery'ego. Gildia ma swoje problemy, młodzi magowie i nowicjusze uzależniają się od nilu, niebezpiecznego narkotyku. Mistrz Dannyl, chcąc poznać nieznane karty historii magii, zostaje Ambasadorem w Sachace, krainie Czarnych Magów, magów władających monstrualną mocą. Jego pomocnikiem zostaje mistrz Lorkin, syn Sonei i nieżyjącego już Mistrza Akkarina.

Autorka nie ma daru do kreowania ciekawych postaci. Są nijakie, przeciętne, rzadko różnią się między sobą.
Dialogi także są słabe, każda z postaci mówi w bardzo podobny sposób, czasem pisarka wkłada w ich usta czerstwy humor.
Trudi Canavan posługuje się prostym językiem, powieści brak klimatu, cienia poetyckości.
Akcja toczy się dosyć wolno, a napięcie jest nikłe.

Wykreowana przez autorkę przestrzeń opisana jest bardzo ogólnie, mamy bardzo mało nazw miast, krain, czy kierunku w którym zmierzają bohaterowie.
Atutem jest nazewnictwo, łatwo ujrzeć w nim pewien styl, który może się podobać.
Powieść nie należy do literatury wybitnej, właściwie brak tu przemyśleń, odkrywczych myśli.

Raczej nie polecam tej prawie sześciuset-stronicowej powieści stawiam 6/10.

"Misja ambasadora" rozpoczyna trylogię "Zdrajcy", cykl będący kontynuacją trylogii "Czarnego Maga". Mamy tu trzy równoległe i przeplatające się wątki.

Po ulicach Imardinu grasuje tajemniczy zabójca Złodziei - dziki mag, zabija prawie całą rodzinę Cery'ego. Gildia ma swoje problemy, młodzi magowie i nowicjusze uzależniają się od nilu, niebezpiecznego narkotyku. Mistrz...

Po książkę Misja ambasadora sięgnęłam przez wzgląd że dawno temu czytałam tej autorki serie o czarnym magu. Nie miałam dużych oczekiwań ale jednak po części się trochę zawiodłam. Oczekiwałam więcej przygód bądź polityki jak to autorka ma w zwyczaju. A tutaj było dużo podróży co mnie dość nudziło . Generalnie sama książka nie była zła zwłaszcza że uwielbiam styl pisania autorki jednak brakuje mi tego pazura z dawnych książek. Nie polecam ale i nie odradzam. Dla fana to może być fajna gratka jednak dla początkujących polecam serię o czarnym magu.

Po książkę Misja ambasadora sięgnęłam przez wzgląd że dawno temu czytałam tej autorki serie o czarnym magu. Nie miałam dużych oczekiwań ale jednak po części się trochę zawiodłam. Oczekiwałam więcej przygód bądź polityki jak to autorka ma w zwyczaju. A tutaj było dużo podróży co mnie dość nudziło . Generalnie sama książka nie była zła zwłaszcza że uwielbiam styl pisania...

14/52

Już wiem, dlaczego tak mało z niej pamiętam... Poza interesującym wątkiem "Dzikiego" maga, książka jest... mdła. Zabrakło mi tutaj jakiejś lepszej akcji niż ganianie po Imardinie za dzikim. Jednakże jest to moja ulubiona seria z dzieciństwa. Wiąże się ona z wieloma wspomnieniami, jak i początkami czytelnictwa.

Bardzo podoba mi się styl pisania Trudi, jest prosty i przystępny. Spotykamy starych bohaterów (dosłownie starszych),jak i całkiem nowych. Sympatię zawsze będę miała do Lorkina, jak i jego ojca. Bardzo na plus za żargon złodziei. Niby detal, mały dodatek a robi różnicę.

Gdybym czytała pierwszy raz 6/10, ale przez wzgląd na wszystko dam 7/10.

14/52

Już wiem, dlaczego tak mało z niej pamiętam... Poza interesującym wątkiem "Dzikiego" maga, książka jest... mdła. Zabrakło mi tutaj jakiejś lepszej akcji niż ganianie po Imardinie za dzikim. Jednakże jest to moja ulubiona seria z dzieciństwa. Wiąże się ona z wieloma wspomnieniami, jak i początkami czytelnictwa.

Bardzo podoba mi się styl pisania Trudi, jest prosty i...