Podobno ciężko o powieść cięższą do przeczytania od "Ulissesa". Tyle że udało się takową napisać samemu Joyce'owi :D

Podobno ciężko o powieść cięższą do przeczytania od "Ulissesa". Tyle że udało się takową napisać samemu Joyce'owi :D

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Szanuję!

Szanuję!

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Jakieś to niedorzeczne  😏.

Ale książkę dodam sobie do zachcianek na później, bo mnie zaintrygowała.

Jakieś to niedorzeczne  😏.

Ale książkę dodam sobie do zachcianek na później, bo mnie zaintrygowała.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Mnie nie udało się przeczytać, tej książki i zajęło mi to (dojście do tego, że przeczytać nie dam rady) znacznie mniej czasu, w sumie o ile pamiętam jakieś dwa miesiące. To, że zajęło im -to czytanie, 28 lat wcale mnie nie dziwi. Raczej podziwiam wytrwałość i samozaparcie. Dyskusje o Dicku, Black`u, i innych autorach, były chyba swoistym rodzajem psychoterapii, tak przynajmniej sobie to tłumaczę. Bo "Finegannow tren" jest dziełem tak awangardowym, wybitnym i ponadczasowym, że bez terapii grupowej, nawet tak rozłożone w czasie czytanie, - zbiorowe,  jest zdaje się niemożliwe.
W mojej opinii, nie ma (broń Boże) sarkazmu, czy złośliwości, absolutnie doceniam wielkość tego dzieła. Po prostu mój strumień świadomości płynie innym torem niż strumień świadomości autora.

Dodane: jestem pełen podziwu dla tłumacza pana Krzysztofa Bartnickiego, za podjęcie się przybliżenia tego utworu polskiemu czytelnikowi i doprowadzeniu tego do końca.  Chapeau bas panie Krzysztofie.

Mnie nie udało się przeczytać, tej książki i zajęło mi to (dojście do tego, że przeczytać nie dam rady) znacznie mniej czasu, w sumie o ile pamiętam jakieś dwa miesiące. To, że zajęło im -to czytanie, 28 lat wcale mnie nie dziwi. Raczej podziwiam wytrwałość i samozaparcie. Dyskusje o Dicku, Black`u, i innych autorach, były chyba swoistym rodzajem psychoterapii, tak...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Każdy z nas, zapalonych czytelników, ma w swoim czytelniczym dorobku przynajmniej jedną lekturę, po której bardzo dużo sobie obiecywał, a która w dużej mierze zawiodła jego oczekiwania. A po ostatnim przeczytanym zdaniu pozostawało poczucie niedosytu i rozczarowania. I odwrotnie - są na pewno takie książki, do których czytania nie przystępowaliśmy z jakimś wielkim entuzjazmem ani animuszem - a jednak to właśnie one pochłonęły nas czytelniczo absolutnie i bez reszty. Jeśli o mnie chodzi, to do tego pierwszego typu zaliczam z całą pewnością "Onitszę" Le Clezio, a do tego drugiego typu "Lorda Jima" Conrada. 

Każdy z nas, zapalonych czytelników, ma w swoim czytelniczym dorobku przynajmniej jedną lekturę, po której bardzo dużo sobie obiecywał, a która w dużej mierze zawiodła jego oczekiwania. A po ostatnim przeczytanym zdaniu pozostawało poczucie niedosytu i rozczarowania. I odwrotnie - są na pewno takie książki, do których czytania nie przystępowaliśmy z jakimś wielkim...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ja bym nie mogla  😂 wole szybko czytac ksiazki, bo wtedy trace zapal i nie wydaja sie juz takie interesujace.

Ja bym nie mogla  😂 wole szybko czytac ksiazki, bo wtedy trace zapal i nie wydaja sie juz takie interesujace.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Jest sporo takich książek, np. encyklopedie, słowniki  czy Biblia. Pismo św. też raczej trudno całe przeczytać, może ktoś napisze ile mu to zajęło czasu ?

Jest sporo takich książek, np. encyklopedie, słowniki  czy Biblia. Pismo św. też raczej trudno całe przeczytać, może ktoś napisze ile mu to zajęło czasu ?

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Brzmi jak koszmar, ale historia bardzo ciekawa. Więcej takich na lubimyczytać!

Brzmi jak koszmar, ale historia bardzo ciekawa. Więcej takich na lubimyczytać!

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zapraszam do dyskusji.

Zapraszam do dyskusji.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post