W ogóle literackie poznawanie nowych krajów ma w sobie coś fascynującego. W Czechach już kiedyś czytelniczo byłem. Jakieś dwa lata temu odkryłem literacką Japonię, o której nic wcześniej nie wiedziałem. Ostatnio koncentruję się na Włoszech.

W mainstreamie naszej kultury są dzieła angielskie, amerykańskie, francuskie i rosyjskie. Czytam dużo klasyki i grupuję książki na półkach według języka oryginału: angielski i francuski zajmują najwięcej miejsca. 

 Możliwe, że Francuzi i Anglosasi piszą najlepsze powieści. Ale przecież kraje takie jak Japonia, Chiny, Czechy, Niemcy, Węgry, Włochy, Hiszpania, Portugalia, kraje skandynawskie etc. też nie mają się czego wstydzić. A są jeszcze całe kontynenty: Ameryka Południowa, Afryka. Życia nam nie starczy, żeby poznać wszystko, co warto przeczytać.

W ogóle literackie poznawanie nowych krajów ma w sobie coś fascynującego. W Czechach już kiedyś czytelniczo byłem. Jakieś dwa lata temu odkryłem literacką Japonię, o której nic wcześniej nie wiedziałem. Ostatnio koncentruję się na Włoszech.

W mainstreamie naszej kultury są dzieła angielskie, amerykańskie, francuskie i rosyjskie. Czytam dużo klasyki i grupuję książki na...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jakiś czas temu odkryłam trochę minimalistycznej japońskiej literatury i w ogóle zainteresowałam się Azją (szczególnie za sprawą „Powiedział mi wróżbita” T. Terzaniego i „Życiem Pi”). Ale ostatnio zaabsorbowała mnie twórczość czołowych polskich pisarzy i poetów. Pokochałam prozę Wańkowicza, Kapuścińskiego, odkrywam Czesława Miłosza, Justynę Kopińską, zachwycam się wierszami Herberta, Julii Hartwig i Baczyńskiego (nie jako pierwsza, oczywiście). Nie mamy się kogo wstydzić na tle wybitnych światowych literatów.

  Terzani był dla mnie pierwszym przedstawicielem i reprezentacją literackich Włoch. Co zaś tyczy się anglojęzycznych klasyków literatury, nie czytałam ich bardzo wiele, ale kocham „Zabić drozda”. 

Jakiś czas temu odkryłam trochę minimalistycznej japońskiej literatury i w ogóle zainteresowałam się Azją (szczególnie za sprawą „Powiedział mi wróżbita” T. Terzaniego i „Życiem Pi”). Ale ostatnio zaabsorbowała mnie twórczość czołowych polskich pisarzy i poetów. Pokochałam prozę Wańkowicza, Kapuścińskiego, odkrywam Czesława Miłosza, Justynę Kopińską, zachwycam się wierszami...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Literacko gramy w lidze światowej. Bez wątpienia. Chociaż polscy pisarze są na mojej liście wstydu. Wspomniany Wańkowicz albo Reymont. Zawsze obiecuję sobie, że do nich wrócę, ale się nie udaje.

 Podobnie mam z literaturą niemiecką. Mieszkam w Niemczech i wypadałoby się trochę podszkolić, ale jakoś zawsze coś innego wpycha się do kolejki. 

Literacko gramy w lidze światowej. Bez wątpienia. Chociaż polscy pisarze są na mojej liście wstydu. Wspomniany Wańkowicz albo Reymont. Zawsze obiecuję sobie, że do nich wrócę, ale się nie udaje.

 Podobnie mam z literaturą niemiecką. Mieszkam w Niemczech i wypadałoby się trochę podszkolić, ale jakoś zawsze coś innego wpycha się do kolejki. 

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Myślę, że po Wańkowicza zawsze warto sięgnąć, wszystkim polecam moje ukochane „Ziele na kraterze”. Jest on autorem przystępnym językowo, a przy tym niezwykle zabawnym, co miło mnie zaskoczyło. Co do Reymonta, u mnie to samo, ale przynajmniej są dobre chęci i może kiedyś…  Dla mnie „listą wstydu” (spodobało mi się to określenie) jest literatura francuska, bo wiele mnie z tym krajem łączy, ale właśnie; zawsze coś pilniejszego.

Myślę, że po Wańkowicza zawsze warto sięgnąć, wszystkim polecam moje ukochane „Ziele na kraterze”. Jest on autorem przystępnym językowo, a przy tym niezwykle zabawnym, co miło mnie zaskoczyło. Co do Reymonta, u mnie to samo, ale przynajmniej są dobre chęci i może kiedyś…  Dla mnie „listą wstydu” (spodobało mi się to określenie) jest literatura francuska, bo wiele mnie z tym...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Przylajkowanie czy też danie plusa to swego rodzaju komunikat dla autora posta/artykułu, że został przez nas przeczytany lub że podoba nam się  , że powstał taki artyukuł. Czasem to dla nas samych "znacznik" że to czy tamto przeczytaliśmy. Dlaczego uważasz za kretyńskie portale społecznościowe? Przecież to tylko media/komunikatory, na których można znaleźć często dobre treści, a przy okazji wymienić się spostrzeżeniami, opiniami na przeróżne tematy lub okazać niezadowolenie właśnie czy przeciwnie.

Przylajkowanie czy też danie plusa to swego rodzaju komunikat dla autora posta/artykułu, że został przez nas przeczytany lub że podoba nam się  , że powstał taki artyukuł. Czasem to dla nas samych "znacznik" że to czy tamto przeczytaliśmy. Dlaczego uważasz za kretyńskie portale społecznościowe? Przecież to tylko media/komunikatory, na których można znaleźć często dobre...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ale po co autorowi artykułu komunikat, że ktoś go przeczytał? W dzisiejszych czasach istnieje jeszcze coś takiego jak gazeta, taka zwykła, papierowa. Publikowane są w niej podobne informacje i nie ma możliwości zalajkowania ich czy poparcia, a ich autorzy jakoś potrafią bez tego żyć. O tym, że przeczytaliśmy jakiś tekst w internecie, można napisać w komentarzu i jeszcze dodać, dlaczego mam się spodobał lub nie. Tylko tutaj pojawia się kolejny absurd - te wszystkie "lajki". Ktoś napisze, że Milan Kundera był wybitnym pisarzem i dostanie za to lajka. Ktoś inny napisze, że jednak wiele brakowało mu do doskonałości i też dostanie lajka. I czemu niby to ma służyć? Na Facebooku zauważyłem dziwny zwyczaj, że jak pojawi się informacja o śmierci kogoś znanego, to wszyscy ją lajkują. Czyli co, cieszą się z jego śmieci? Ludzie przestają myśleć, a niektórzy chyba w ogóle nie zaczęli. Ważniejsze jest przypinanie jakichś głupich emotek od zwykłej przyzwoitości. Ale przecież to świadczy o empatii i skoro jest możliwość przypięcia kciuka lub smutnej buźki z cieknącą łezką, to czemu z niej nie skorzystać. To takie dojrzałe...

Ale po co autorowi artykułu komunikat, że ktoś go przeczytał? W dzisiejszych czasach istnieje jeszcze coś takiego jak gazeta, taka zwykła, papierowa. Publikowane są w niej podobne informacje i nie ma możliwości zalajkowania ich czy poparcia, a ich autorzy jakoś potrafią bez tego żyć. O tym, że przeczytaliśmy jakiś tekst w internecie, można napisać w komentarzu i jeszcze...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

@SenioritaPięknyLolo, ha ha ha, wybitnie zabawne ksywo! Doskonale koresponduje z poważną treścią. I powiedzmy sobie szczerze - taki internet, jakie ksywa.

@SenioritaPięknyLolo, ha ha ha, wybitnie zabawne ksywo! Doskonale koresponduje z poważną treścią. I powiedzmy sobie szczerze - taki internet, jakie ksywa.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Aż tak zabolało, klikaczko lajków gdzie tylko się da?

Aż tak zabolało, klikaczko lajków gdzie tylko się da?

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Mogłoby zaboleć gorzej, dużo gorzej.

Mogłoby zaboleć gorzej, dużo gorzej.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Gorzej czy bardziej? Ksywo czy ksywa? Czasem lepiej jest przeczytać jedną książkę więcej, nie mogąc dać jej lajka, niż zalajkować pięćdziesiąt wypowiedzi znajomych na Facebooku...

Gorzej czy bardziej? Ksywo czy ksywa? Czasem lepiej jest przeczytać jedną książkę więcej, nie mogąc dać jej lajka, niż zalajkować pięćdziesiąt wypowiedzi znajomych na Facebooku...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Od ksywo w liczbie poj. zrobiłam ksywa w liczbie mn. A znajomych nie lajkuję za książki lecz według klucza...

Od ksywo w liczbie poj. zrobiłam ksywa w liczbie mn. A znajomych nie lajkuję za książki lecz według klucza...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Za praską wiosnę nie lajkuję.

Za praską wiosnę nie lajkuję.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Słowo bardziej mi się nie podoba, gdyż kojarzy mi się z siedzeniem przy barze panów pijących piwo, dlatego gorzej.

Słowo bardziej mi się nie podoba, gdyż kojarzy mi się z siedzeniem przy barze panów pijących piwo, dlatego gorzej.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Jeszcze to dziej - przecież nic się nie dzieje fajnego, kiedy panowie piją piwo, chyba że robią to w innym barze przy barze. Zwolnione miejsce to jak najbardziej dobre miejsce do siedzenia.

Jeszcze to dziej - przecież nic się nie dzieje fajnego, kiedy panowie piją piwo, chyba że robią to w innym barze przy barze. Zwolnione miejsce to jak najbardziej dobre miejsce do siedzenia.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Oj, całkiem się już pogubiłaś, dziewczyno. To ja tylko jeszcze raz powtórzę: mniej Facebooka, a więcej książek. Najlepiej jakiś słownik na początek.

Oj, całkiem się już pogubiłaś, dziewczyno. To ja tylko jeszcze raz powtórzę: mniej Facebooka, a więcej książek. Najlepiej jakiś słownik na początek.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post