Niektórzy autorzy, jak choćby wymieniona Anna Kańtoch, czy też znana przeze mnie Joanna Opiat-Bojarska bardzo dobrze odnalazły się w świecie kryminału. To dobrze, że piszą w tym gatunku, bo na rynek trafia coraz więcej dobrych kryminałów. Jednak obie panie serce skradły mi wcześniejszymi książkami. Bardzo lubię kryminały, obecnie czytam ich bardzo dużo, jednak sięgam bardzo szeroko i nie przeszkadza mi odkrywanie pisarzy w ich różnych literackich odsłonach. 

Niektórzy autorzy, jak choćby wymieniona Anna Kańtoch, czy też znana przeze mnie Joanna Opiat-Bojarska bardzo dobrze odnalazły się w świecie kryminału. To dobrze, że piszą w tym gatunku, bo na rynek trafia coraz więcej dobrych kryminałów. Jednak obie panie serce skradły mi wcześniejszymi książkami. Bardzo lubię kryminały, obecnie czytam ich bardzo dużo, jednak sięgam bardzo...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Bardzo ciekawy artykuł. Ja jestem z gatunku tych zaszufladkowanych. W kryminałach właśnie. Czasem wyjrzę z mojej bańki i przeczytam cos innego (pomagają mi w tym np. wyzwania LC), ale faktycznie kryminały uwielbiam. Nawet sztampowe. 
Dobrym przykładem autora jest dla mnie Charlotte Link, która zdaje się z obyczajowego poletka przeskoczyła do kryminału i nie zanosi się chyba na powrót, ale jej trylogia "Czas burz" bije moim zdaniem na głowę jej kryminały. 

Bardzo ciekawy artykuł. Ja jestem z gatunku tych zaszufladkowanych. W kryminałach właśnie. Czasem wyjrzę z mojej bańki i przeczytam cos innego (pomagają mi w tym np. wyzwania LC), ale faktycznie kryminały uwielbiam. Nawet sztampowe. 
Dobrym przykładem autora jest dla mnie Charlotte Link, która zdaje się z obyczajowego poletka przeskoczyła do kryminału i nie zanosi się chyba...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Powoli i nieubłaganie granica zaciera się. Coraz częściej w księgarni mówi się „obyczajówka z wątkiem kryminalnym” przez co dana pozycja znajduje więcej odbiorców, ale traci dreszczyk emocji podczas rozwiązywania zagadki.
Można też zauważyć jeden i ten sam schemat:
- bohater ma nieszczęśliwą przeszłość
- część obyczajowa jest ważniejsza niż zbrodnia,
- seria staje tasiemcem,
- w fabule musi być zawsze komisarz,
- rozwiązanie zagadki jest przypadkowe (ot gospodyni rzuci jakiś niezobowiązujący tekst a detektyw dostanie olśnienia 😉).  
- opis na okładce nie wyróżniający się na tle innych: „Ktoś popełnił zbrodnie, komisarz X będzie zmuszony ruszyć w pościg jednocześnie mierząc się ze swoja przeszłością”. Brzmi znajomo? Większość książek ma ten sam opis, przy czym zmienia się tylko nazwisko bohatera.
Ja unikam od dłuższego czasu kryminałów właśnie przez ten schemat, który powoduje, ze książka trafia do większej ilości czytelników, ale fabuła jest mdła i nijaka. Nie ma tego WOW na końcu, nie ma charyzmatycznego głównego bohatera, nie ma logicznego zakończenia sprawy.  Liczy się ciągnięcie historii na siłę pomimo spadającej jakości treści. Kryminał staje się więc takim czytadłem, który szybko się czyta aby równie szybko sięgnąć się po kolejna część, pomimo ze fabuła nie zostaje na długo w naszych głowach.

Powoli i nieubłaganie granica zaciera się. Coraz częściej w księgarni mówi się „obyczajówka z wątkiem kryminalnym” przez co dana pozycja znajduje więcej odbiorców, ale traci dreszczyk emocji podczas rozwiązywania zagadki.
Można też zauważyć jeden i ten sam schemat:
- bohater ma nieszczęśliwą przeszłość
- część obyczajowa jest ważniejsza niż zbrodnia,
- seria staje...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Osobiście przygodę z książkami zaczęłam również od kryminałów, ale i poezji, do której chętnie wracam [zwłaszcza Lovecraft i Tuwim]. Mam na swoich półkach kilka pozycji "mrożących krew w żyłach", ale równie chętnie inwestuję w Shakespeare'a. Moim cichym hobby jest też czytanie i pisanie bajek i poematów. Może nie jestem dobra, ale kocham takie gatunki i już od jakiegoś czasu myślałam o spróbowaniu z fantastyką no i jakże bym mogła nie powrócić do Pana Samochodzika? Poezja, dramaty, czy bajki to często mało lubiane gatunki, pewnie dlatego, że kazali nam to tłuc w szkołach, ale osobiście gorąco je polecam, można się miło zaskoczyć. 

Osobiście przygodę z książkami zaczęłam również od kryminałów, ale i poezji, do której chętnie wracam [zwłaszcza Lovecraft i Tuwim]. Mam na swoich półkach kilka pozycji "mrożących krew w żyłach", ale równie chętnie inwestuję w Shakespeare'a. Moim cichym hobby jest też czytanie i pisanie bajek i poematów. Może nie jestem dobra, ale kocham takie gatunki i już od jakiegoś...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Napiszę tylko że uwielbiam tego typu artykuły, składają do myślenia na tematy, które wcześniej były mi całkiem obojętne (bo po prostu nie czytam ani kryminałów, ani literatury polskiej). Dobrze jest jednak wiedzieć co w trawie piszczy.

Napiszę tylko że uwielbiam tego typu artykuły, składają do myślenia na tematy, które wcześniej były mi całkiem obojętne (bo po prostu nie czytam ani kryminałów, ani literatury polskiej). Dobrze jest jednak wiedzieć co w trawie piszczy.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Nie ważne co, ważne jak. 

Nie ważne co, ważne jak. 

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Na szczęście istnieje wolny wybór w doborze literatury dla siebie. Sięgam przeważnie po książki intuicyjnie. Nie czekam, że zrobi to za mnie algorytm. Może mój komentarz nie wyczerpuje tematu, ale jest tyle starszych książek, że wcale nie trzeba podążać za nowościami. Możliwe, że sporo z nich więcej przekazuje na temat świata od bardziej współczesnych pozycji. A podejście wydawnictw mogłoby się zmienić dopiero wówczas, gdyby wyraźnie spadła sprzedaż nowych pozycji.

Poza tym kiedyś ukazanie się książki było sporym wydarzeniem, przynajmniej w Polsce, były to jednak inne realia, okoliczności. Wychodziły drukiem ambitne rzeczy. Nie mam na myśli akurat propagandowych, pisanych na zamówienie, bo i takich nie brakowało. 

Na szczęście istnieje wolny wybór w doborze literatury dla siebie. Sięgam przeważnie po książki intuicyjnie. Nie czekam, że zrobi to za mnie algorytm. Może mój komentarz nie wyczerpuje tematu, ale jest tyle starszych książek, że wcale nie trzeba podążać za nowościami. Możliwe, że sporo z nich więcej przekazuje na temat świata od bardziej współczesnych pozycji. A podejście...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jeśli ktoś potrzebuje hurtowo kryminałów zawsze może zatrudnić Remigiusza M. :) :) :) 
 

Jeśli ktoś potrzebuje hurtowo kryminałów zawsze może zatrudnić Remigiusza M. :) :) :) 
 

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Muszę przyznać, że trochę zdziwił i zaskoczył mnie ten artykuł. Przecież na stronie LC już od dłuższego czasu właśnie królują kryminały w każdej postaci  😜 Jakiś czas nawet wciągnął mnie swoją nietuzinkowością i językiem Minier cyklem o Martinie Servaz, ale trwało to do książki "Nie gaś światła" (notabene świetnej, i chyba najlepszej z całego cyklu), potem już straciłem zapał do kolejnych odsłon, nie lubię przedłużania czegoś w nieskończoność, tak jak obecnie jest na rynku seriali, które ciągną się niczym guma: im więcej sezonów, tym lepiej. Ja dostrzegam również przesyt rynku literaturą faktu, i to niezbyt wysokich lotów, szczególnie chodzi tu o wszelkiego rodzaju reportaże. Pewnie jakby zebrać te kilkadziesiąt i poddać krytycznej, a nie marketingowej ocenie, to zebrałoby się może z dziesięć wartych wydania na nich kasy. Nie zgadzam się, co do kierunku, w jakim poszedł Denis Villeneuve. "Labirynt" to wg mnie nadal jego najlepszy film, nadal bardzo niedoceniony, z genialną ścieżką dźwiękową Johannssona. Doceniam jego świetny warsztat i efekty końcowe w  "Nowym początku" czy "Blade Runner 2049", to jednak dużo bardziej wolałem go w klimacie np. "Sicario". Przecież nakręcił też świetny dramat "Polytechnique", zanim stał się rozpoznawalny. Dlaczego nie poszedł w kierunku kina bardziej ambitnego? Proste: kręcenie wielkich blockbusterów jest dziś dużo bardziej opłacalne aniżeli kina bardziej wymagajacego. Tu również dostrzegam coraz większe przechylanie szali na korzyść klimatów dystopijnych i sci-fi, zarówno w literaturze, jak i kinie. Sam mam kilka ulubionych filmów i książek w takim klimacie, ale są to dzieła zdecydowanie starsze, i widać że producenci i wydawcy poczuli pismo nosem i chcą iść w tym kierunku, bo zainteresowanie ogólnie pojętą fantastyką wraz z coraz większym zaawansowaniem technologicznym cywilizacji rośnie, więc na pewno jest to marketingowy i finansowy strzał w dziesiątkę, czy jednak dla wszystkich, polemizowałbym. Niestety wydawcy i producenci stawiają opłacalność i zysk ponad różnorodność, więc to trochę pobożne życzenia, że nagle zaczną brać pod uwagę gusta miejszości i "podążać za talentem", jak mogą zarobić masę kasy na czymś innym - bezlitosne prawa rynku. Poza tym, ludzie są już tak przesiąknięci internetem i pewnymi nawykami, że nie ma szans, że to czytelnicy, widzowie, będą kreować trendy w literaturze, filmie, produkcjach telewizyjnych. Teraz raczej ludzie czekają, aż im się coś podsunie pod nos, z lenistwa i wygody.     

Muszę przyznać, że trochę zdziwił i zaskoczył mnie ten artykuł. Przecież na stronie LC już od dłuższego czasu właśnie królują kryminały w każdej postaci  😜 Jakiś czas nawet wciągnął mnie swoją nietuzinkowością i językiem Minier cyklem o Martinie Servaz, ale trwało to do książki "Nie gaś światła" (notabene świetnej, i chyba najlepszej z całego cyklu), potem już straciłem...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ostatnio chciałam się bardziej zagłębić w ten gatunek ale wyszukać coś co przyciągnie uwagę i zachęci mnie do wzięcia po taką książkę jest trudno. Opisy i okładki w większości bardzo podobne, nic wyróżniającego się. Przełamała to trylogia Igora Brudnego Przemysława Piotrowskiego która bardzo mi się spodobała. Szkoda że w Polsce nie czyta się bardziej różnorodnie, większość osób jak już czyta to raczej proste i mało wymagające rzeczy takie jak "typowy" kryminał czy romans. I nie mówię że to źle. Ja czytam głównie fantastykę ale duża część osób ma przeświadczenie że ten gatunek jest dla dzieci, że to cegły, że to dla osób bujających w obłokach xD Szczerze mówiąc nie spodziewam się żeby ta tendencja się zmieniła, skoro nawet pisarze fantastyki przechodzą do kryminału bo widzą w tym większy zysk. Szkoda.

Ostatnio chciałam się bardziej zagłębić w ten gatunek ale wyszukać coś co przyciągnie uwagę i zachęci mnie do wzięcia po taką książkę jest trudno. Opisy i okładki w większości bardzo podobne, nic wyróżniającego się. Przełamała to trylogia Igora Brudnego Przemysława Piotrowskiego która bardzo mi się spodobała. Szkoda że w Polsce nie czyta się bardziej różnorodnie, większość...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej