Serial nie jest ekranizacją znanego cyklu książek "Ania z Zielonego wzgórza".

Jest to słaba próba przekazania widzom swoich przekonań filozoficznych. No więc w ekranizacji dodano jednego z głównych bohaterów - przyjacaciela Ani, homoseksualistę, ciocia przyjaciółki Ani jest homoseksualistką a w Avonlea działa tajemne stowarzyszenie feministek-sufrażystek :D. Oczywiście wszystkie te wątki nie występowały w książkach. No bo przecież nie można nakręcić ekranizacji książki bez homoseksualistów, to by nie było politycznie poprane ( mimo, że słuszne, bo w książce po prostu homoseksualistów nie było. Montgomery PO PROSTU tak tę książkę napisała. To nie jest żadna dyskryminacja).

Wszelkie zło jakie istnieje na świecie pochodzi (w myśl serialu) z kościoła katolickiego (to wzjątkowo mnie rozśmieszyło, gdyż na Wyspach Księcia Edwarda mieszkali protestanci-prezbiterianie, katolików tam nie było ale na potrzeby przekazu trzeba było naciągnąć historię :D).

Ogólnie w skali 1 do 10 oceniam na -10. Nie udawajmy, że serial ten miał nieść coś poza głęboką indoktrynacją swoich przekonań.

Serial nie jest ekranizacją znanego cyklu książek "Ania z Zielonego wzgórza".

Jest to słaba próba przekazania widzom swoich przekonań filozoficznych. No więc w ekranizacji dodano jednego z głównych bohaterów - przyjacaciela Ani, homoseksualistę, ciocia przyjaciółki Ani jest homoseksualistką a w Avonlea działa tajemne stowarzyszenie feministek-sufrażystek :D. Oczywiście...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Właśnie z uwagi na próbę oddania realiów XXw. zauroczył mnie ten serial. Może bez Montgomery nie byłoby serii J.K Rowling i "Ziemiomorza" Ursuli Le Guin.

PS Wiem, że ten artykuł dotyczył serialu!

Właśnie z uwagi na próbę oddania realiów XXw. zauroczył mnie ten serial. Może bez Montgomery nie byłoby serii J.K Rowling i "Ziemiomorza" Ursuli Le Guin.

PS Wiem, że ten artykuł dotyczył serialu!

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Moim zdaniem serial ,,Ania, nie Anna" jest najlepszą adaptacją powieści Montgomery. Z przyjemnością obejrzałem dwie serie i z niecierpliwością czekam na kolejne.

Moim zdaniem serial ,,Ania, nie Anna" jest najlepszą adaptacją powieści Montgomery. Z przyjemnością obejrzałem dwie serie i z niecierpliwością czekam na kolejne.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

nie odnosząc się do książki serial jest niesamowity. Jednak bardzo boli, że wlepili tam do niego wątki, których w książce w ogóle nie ma! mam na myśli wątki świata obecnego czyli LGBT oraz rasizm. tego w książce nie doszuka więc serial nie polecam dzieciom, które Anię mają za lekturę bo wyjdą bzdury.

nie odnosząc się do książki serial jest niesamowity. Jednak bardzo boli, że wlepili tam do niego wątki, których w książce w ogóle nie ma! mam na myśli wątki świata obecnego czyli LGBT oraz rasizm. tego w książce nie doszuka więc serial nie polecam dzieciom, które Anię mają za lekturę bo wyjdą bzdury.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

W pierwszym sezonie "Ani nie Anny" podobało mi się prawie wszystko. Najbardziej bohaterowie, bo byli pełni życia, świetnie dobrani, pasujący do powieści, choć charektologicznie bardziej - mocnej - zarysowani.
Wątki nie występujące w książce też fajnie, nienachalnie wprowadzone (trochę mało prawdopodobna podroż Gilberta do Trynidadu, ale nie bardzo rażąca).
Ja najbardziej zwróciłam uwagę na techniczna stronę filmu jako produkcji. Na czołówkę, która jest przepięknie graficznie dopracowana i bardzo współgra z charterem głównej bohaterki i na zdjęcia, plenery, ujęcia. Zawsze zwracam na to uwagę.
Moja córka też polubiła tą wersje Ani - może dlatego, że te słodsze filmy dla nastolatki to już nie bardzo pasują.

W pierwszym sezonie "Ani nie Anny" podobało mi się prawie wszystko. Najbardziej bohaterowie, bo byli pełni życia, świetnie dobrani, pasujący do powieści, choć charektologicznie bardziej - mocnej - zarysowani.
Wątki nie występujące w książce też fajnie, nienachalnie wprowadzone (trochę mało prawdopodobna podroż Gilberta do Trynidadu, ale nie bardzo rażąca).
Ja najbardziej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Pierwszy sezon i drugi sezon idealnie pokazują różnicę między nowym, świeżym spojrzeniem na ikoniczny tekst kultury a próbą wepchnięcia go w ramy współczesnej perspektywy. I ta przepaść między jedną a drugą częścią jest chyba jeszcze bardziej irytująca niż zmiana oryginalnej historii. Bo po prostu nie taki serial zaczynałam oglądać! Już wyżej napisano wszystko na ten temat. Ja chciałam dodać, że jest jeszcze nadzieja, bo w styczniu wychodzi 3 sezon - oby twórcy wrócili do kursu, który obrali na początku ;c

Pierwszy sezon i drugi sezon idealnie pokazują różnicę między nowym, świeżym spojrzeniem na ikoniczny tekst kultury a próbą wepchnięcia go w ramy współczesnej perspektywy. I ta przepaść między jedną a drugą częścią jest chyba jeszcze bardziej irytująca niż zmiana oryginalnej historii. Bo po prostu nie taki serial zaczynałam oglądać! Już wyżej napisano wszystko na ten temat....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Najlepsze przedstawienie Ani w historii. Moim zdaniem przebija nawet książki.

Najlepsze przedstawienie Ani w historii. Moim zdaniem przebija nawet książki.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Jeszcze nie widziałam tego serialu, ale chętnie obejrzę. Na razie mogę napisać tylko, że podoba mi się zewnętrzny wizerunek Ani - dokładnie tak ją sobie wyobrażałam, czytając książkę:)

Jeszcze nie widziałam tego serialu, ale chętnie obejrzę. Na razie mogę napisać tylko, że podoba mi się zewnętrzny wizerunek Ani - dokładnie tak ją sobie wyobrażałam, czytając książkę:)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

A do mnie ten serial nie przemawia. Może dlatego, że w ekranizacjach cenię wierność książce, ale tu mam wrażenie, że duch książki po prostu się zagubił. Przytłoczyły go zbyt współczesne problemy i poprawność polityczna, takie odhaczanie wątków, które muszą się pojawić w serialu XXI wieku. Ciotka Józefina Barry nie wyszła za mąż? Na pewno nie dlatego, że nie spotkała interesującego mężczyzny. To jasne, że była lesbijką, a przy okazji może się okazać, że w Avonlea i Charlottetown społeczność homoseksualna prężnie się rozwija. Gilbert musi wyjechać aż do Trynidadu, żeby przekonać się, jak cudownymi ludźmi są czarnoskórzy mieszkańcy obu Ameryk, a następnie walczy o ich prawa w Kanadzie? Kto to wymyślił? Emancypantki przekonują, że każda gospodyni powinna do nich dołączyć? W XIX wieku na kanadyjskiej prowincji? Dodam, że są to wątki, które zupełnie nie przeszkadzają mi w serialach ze scenariuszem oryginalnym, ale tu niesamowicie drażnią.

LMM też porusza w swoich książkach o Ani trudne tematy. Niekiedy bardzo trudne, wystarczy wspomnieć historię Leslie Moore. Ale nie obraża inteligencji swoich czytelników, łopatologicznie wbijając im do głów jedyny słuszny sposób myślenia. Dlatego są to książki tak uniwersalne, bo w dzieciństwie człowiek skupia się na zabawnych historyjkach, a dorastając, zaczyna rozumieć problemy takie jak przemoc w rodzinie, brak dostępu do edukacji i medycyny, utrata dziecka, samotność i odrzucenie, zmuszanie do niechcianego małżeństwa, wreszcie okrucieństwo wojny. To są prawdziwe problemy, które na dużą skalę trapiły ówczesne społeczeństwo i o nich zdecydowała się pisać autorka.

A do mnie ten serial nie przemawia. Może dlatego, że w ekranizacjach cenię wierność książce, ale tu mam wrażenie, że duch książki po prostu się zagubił. Przytłoczyły go zbyt współczesne problemy i poprawność polityczna, takie odhaczanie wątków, które muszą się pojawić w serialu XXI wieku. Ciotka Józefina Barry nie wyszła za mąż? Na pewno nie dlatego, że nie spotkała...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ania...moja ukochana bohaterka dzieciństwa.
Serial niezwykły,jakże inny niż ten z 85 roku.Ale na szczęście " inny" to nie synonim słowa " gorszy". Każdy z nich ma swoje słabe i mocne strony,dla mnie obydwa są ponadczasowe jak sama powieść.Ania pomogła mi przezwyciężyć własne kompleksy i chyba też trochę rozwinąć się literacko w szkole.
Myślę,że ruda panienka z Zielonego Wzgórza będzie mi towarzyszyła jeszcze przez wiele lat( niezależnie ile i jakie wersje serialowe powstaną).

Ania...moja ukochana bohaterka dzieciństwa.
Serial niezwykły,jakże inny niż ten z 85 roku.Ale na szczęście " inny" to nie synonim słowa " gorszy". Każdy z nich ma swoje słabe i mocne strony,dla mnie obydwa są ponadczasowe jak sama powieść.Ania pomogła mi przezwyciężyć własne kompleksy i chyba też trochę rozwinąć się literacko w szkole.
Myślę,że ruda panienka z Zielonego...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej