Gratuluję wszystkim, którzy zdecydowali się na zamieszczenie w tym temacie tekstu - czytając je, brakowało mi tchu ze zdziwienia, tak dobre były.
Dziękuję również za wyróżnienie i wszystkie plusiki, które zostały mi ofiarowane :)

Gratuluję wszystkim, którzy zdecydowali się na zamieszczenie w tym temacie tekstu - czytając je, brakowało mi tchu ze zdziwienia, tak dobre były.
Dziękuję również za wyróżnienie i wszystkie plusiki, które zostały mi ofiarowane :)

Gratuluję pozostałym zwycięzcom. C:
Zebrało się mnóstwo fajnych tekstów w tym konkursie.

Gratuluję pozostałym zwycięzcom. C:
Zebrało się mnóstwo fajnych tekstów w tym konkursie.

Nietrudno było dowieść, że nie wszystko jest najlepsze na tym nienajlepszym ze światów ;) Najciekawiej zrobili to:

Karykatura
Alathea
EpidermaS
Paulina
AGNIESZKA

To właśnie te osoby dostaną po egzemplarzu książki. Serdecznie gratulujemy. Z laureatami skontaktujemy się poprzez PW.

Nietrudno było dowieść, że nie wszystko jest najlepsze na tym nienajlepszym ze światów ;) Najciekawiej zrobili to:

Karykatura
Alathea
EpidermaS
Paulina
AGNIESZKA

To właśnie te osoby dostaną po egzemplarzu książki. Serdecznie gratulujemy. Z laureatami skontaktujemy się poprzez PW.

Dziękujemy za wszystkie teksty. Laureatów ogłosimy w poniedziałek.

Dziękujemy za wszystkie teksty. Laureatów ogłosimy w poniedziałek.

Każdy z nas marzy o lepszej przyszłości, o lepszym jutro....
Czy te jutro w ogóle kiedyś nadejdzie? Czy jest o co wałczyć? Codziennie słyszymy, że świat, który nas otocza jest groźny, zły i na każdym kroku należy spodziewać sie zdrady. Czy w takim razie obraz kreowany przez media może wpłynać pozytywnie na nas ludzi? Czy telewizka nie chcę nam dac jedynie złudnej nadziei, że jesteśmy w stanie zrobić coś by wałczyć o lepszy byt? My ludzie nigdy nie będziemy w stanie walczyc o jutro skoro sami nie umeimy walczyć o siebie. Nie rozumeimy, że lepszy świat tworzymy my na każdym ktroku, nasze wybory, decyzje mają codziennie wpływ na wizję otoczającego nas świata. Nie umiemy zaakceptować tego, że świat należy zmienić od podstaw, grunt jest przesiąknięty krwią, którą wszyscy mamy na rękach. Wydaje nam się, że codzienność nie ma znaczenia w walce o szczęście, chcemy wierzyć, że świat się zmieni w momencie gdy my będziemy na to gotowi. Po pierwsze powinniśmy zawsze czynić dobro niezależnie od przyczyny, po drugie nie można nam być dobrym tylko gdy chcemy coś osiągnąć. Szacunek do drugiego człowieka powinien być dewizą każdego z mieszkańców Ziemi, skoro jednak nie znamy podstawowych zasad koegzystencji to jak można mówić o pokojowych współistnieniu tylu narodowości na naszej planecie. Agresja rodzi agresję, więc czemu tak trudno uwierzyć nam, że dobro niesie za sobą światło, którego tak bardzo dziś potrzebujemy! Bądźmy gotowi stanąć do nierównej walki o lepsze jutro, a być może pojutrze okaże się być dniem nadziei....????

Każdy z nas marzy o lepszej przyszłości, o lepszym jutro....
Czy te jutro w ogóle kiedyś nadejdzie? Czy jest o co wałczyć? Codziennie słyszymy, że świat, który nas otocza jest groźny, zły i na każdym kroku należy spodziewać sie zdrady. Czy w takim razie obraz kreowany przez media może wpłynać pozytywnie na nas ludzi? Czy telewizka nie chcę nam dac jedynie złudnej nadziei,...

Słowa przedstawione w cytacie „nie wszystko jest najlepsze na tym nienajlepszym ze światów” nie zawsze się sprawdzają, ponieważ my za wszelką cenę staramy się osiągnąć sukces, dążyć do celu. Można się w takim świecie łatwo pogubić. Szkodzimy jednak nie tylko sobie w momencie kiedy przychodzi pora na sukcesu i pada pytanie co potem? Następuje nicość. Jednak aby „nie wszystko jest najlepsze na tym nienajlepszym ze światów” potrzebne są marzenia, które czynią nas bogatymi wewnętrznie i pozwalają mieć nadzieję na lepsze jutro.

Słowa przedstawione w cytacie „nie wszystko jest najlepsze na tym nienajlepszym ze światów” nie zawsze się sprawdzają, ponieważ my za wszelką cenę staramy się osiągnąć sukces, dążyć do celu. Można się w takim świecie łatwo pogubić. Szkodzimy jednak nie tylko sobie w momencie kiedy przychodzi pora na sukcesu i pada pytanie co potem? Następuje nicość. Jednak aby „nie...

Nienajlepsze jest nawet to ,co powinno być najlepsze. Są słowa, które jednoznacznie kojarzą nam się z tym, co powinno być samym dobrem. Miłość: jak bez niej żyć? Ale to nie jest najlepsza rzecz na tym świecie: miłość rani, zawodzi oczekiwania, komplikuje życie. Jedzenie: niby przyjemne, ale: kosztuje, tuczy, po zbyt dużej ilości czekolady mam zgagę. Hobby: jakie by nie było, w nadmiarze staje się czymś w rodzaju choroby psychicznej. Sen: czasem śnią się koszmary. Ależ pesymistyczny tekst mi wyszedł. Wymieniłam cztery rzeczy, które według mnie są najlepszymi na tym świecie i, jak widać, nie są bez wad.

Nienajlepsze jest nawet to ,co powinno być najlepsze. Są słowa, które jednoznacznie kojarzą nam się z tym, co powinno być samym dobrem. Miłość: jak bez niej żyć? Ale to nie jest najlepsza rzecz na tym świecie: miłość rani, zawodzi oczekiwania, komplikuje życie. Jedzenie: niby przyjemne, ale: kosztuje, tuczy, po zbyt dużej ilości czekolady mam zgagę. Hobby: jakie by nie...

Idę najlepsza ulicą, która po obu stronach posiada najlepszy chodnik. Z drugiej strony styka się on z najlepszą ścianą, wykonaną z najlepszego stopu stali i najlepszego szkła. Metal uzyskano z przetopienia trzepaków, służących nam kiedyś za „siatkę”. Szkło zaś z butelek, z których piliśmy oranżadę po każdym meczu w upalne wieczory.
Najlepsze okna są wykonane z najlepszego drzewa, w które jeszcze wczoraj stukał dumnie dzięcioł. Najlepsze drzwi prowadzące do tej ulicy, pochodzą z tego drzewa, z którego spadłem źle obliczając odległość do gałęzi znajdującej się niżej.
Po ulicy jadą najlepsze motorowery, posiadające ramę roweru, którym wjechałem na "mieliznę", jak się potem okazało, bardzo głęboką „mieliznę”. Prowadzący je, mają najlepsze kaski, uzyskane dzięki przetopieniu pistoletów na kulki, których używałem jako brzdąc.
Skręcam do najlepszej kawiarni, drogę do niej wskazuje mi najlepszy znak z zawieszonym najlepszym karmnikiem. Znak i karmnik pochodzą z tego metalu i tego drewna, które służyły nam kiedyś do budowy domku na drzewie. Zamawiam najlepszą kawę, wypijam ją życząc sobie i wszystkim, wszystkiego najgorszego.

Idę najlepsza ulicą, która po obu stronach posiada najlepszy chodnik. Z drugiej strony styka się on z najlepszą ścianą, wykonaną z najlepszego stopu stali i najlepszego szkła. Metal uzyskano z przetopienia trzepaków, służących nam kiedyś za „siatkę”. Szkło zaś z butelek, z których piliśmy oranżadę po każdym meczu w upalne wieczory.
Najlepsze okna są wykonane z...

Zawsze starałam się twardo stąpać po ziemi. Nie zawsze było łatwo i narzekałam, że to mi nie wychodzi, tego nie umiem, z tym się kłócę, choć przecież wcale nie chcę, bo po co się na siebie gniewać? Dążyłam do stawianych celów i często rezygnowałam, bo spodziewałam się szybkiego efektu moich starań nie dostrzegając w tym niczego innego poza chęcią szybkiego zadowolenia samej siebie. Planowałam każdy dzień i denerwowało mnie, kiedy z moich planów nic nie wychodziło, bo pogoda nawaliła, bo rower się popsuł, bo samochód nie chce odpalić, bo sukienka w której idę na bal została zniszczona chwilę przed wyjściem,bo moje marzenia się nie spełniają i uparcie stoją w miejscu. któregoś dnia usiadłam i zaczęłam się zastanawiać, dlaczego mam takiego w życiu pecha? Co robię nie tak? CO jest ze mną nie tak, że zawsze wszystko się wali? I zrozumiałam. Moje życie było doskonałe, tylko zabrakło mi spostrzegawczości. Zbyt idealnie byłoby bez trudu zdobywać góry. Zycie polega na tym, by włożyć wysiłek, by coś osiągnąć. Cóż byłoby z tego, że wszystko szło by tak łatwo? znudziłaby mnie ta rutyna i melancholia. Życie było pełne niespodzianek, których ja nie dostrzegałam. Samochód nawalał bym usiadła na rower! Rower- bym poszła spacerkiem i podziwiała widoki. Co to byłyby za marzenia, które potrafiłabym szybko spełnić? Nie nazywałyby się wtedy marzeniami. To wszystko były niespodzianki losu, których ja nie dostrzegałam, a gdyby ich nie było to byłoby zbyt łatwo, zbyt nudno, drętwo. Ta niedoskonałość życia to doskonały plan, w którym musimy umieć się odnaleźć i rozglądać się za zaletami niedoskonałości, bo przecież one są.

Zawsze starałam się twardo stąpać po ziemi. Nie zawsze było łatwo i narzekałam, że to mi nie wychodzi, tego nie umiem, z tym się kłócę, choć przecież wcale nie chcę, bo po co się na siebie gniewać? Dążyłam do stawianych celów i często rezygnowałam, bo spodziewałam się szybkiego efektu moich starań nie dostrzegając w tym niczego innego poza chęcią szybkiego zadowolenia samej...

"Nie wszystko jest najlepsze na tym nienajlepszym ze światów".
Interesujący temat, na tyle, by nad komentarzem krzyczał pogrubioną czcionką. Głównie dla przypomnienia, bo wciąż trudno mi uwierzyć w absurdalność tego stwierdzenia.

Staruszek pamiętający czasy "komuny" pokiwa głową. Wysokie podatki, niesprawiedliwe urzędy, kolejki, niedostatek... Brr! Słowa mają smak cykuty. Ale pewnie chętnie wróciłby do czasów, kiedy istniały jakieś wartości. O czymś to świadczy, prawda?
Piętnastolatka z żyletką w dłoni rozpacza nad nieszczęśliwą miłością, za nic mając sobie Dar, jakim jest życie.
Sześcioletni chłopczyk podłączony do wiecznej kroplówki, która stała się jego jedynym przyjacielem, jeszcze nie wie, że umiera. A może wie? Pewnie wie. Takie rzeczy ponoć się czuje.
Kobieta patrzy zamglonym wzrokiem na wspólny grób Bojowników, Czerwonych Beretów. Gdzieś pomiędzy prochami tysiąca innych są szczątki jej męża. I co z tego, że patrzy? I tak nie widzi.
Nikt nie jest wolny od cierpienia. Nikt nie potrafi zabić w sobie człowieczeństwa do końca. Nikt, chociaż wszyscy próbują.
Świat codziennie rozbrzmiewa wystrzałami, zagłuszając szlochy i łkania. Codziennie przelana krew zmienia się w złoto w kiesach tych, co to "dla większego dobra".

Ale, do cholery, to my tworzymy ten świat! Ja i ty, wiesz? To przeze mnie i przez ciebie umierają ludzie! Bo chociaż mam szesnaście lat, nie zrobiłam w życiu nic, co byłoby godne nazwania mnie człowiekiem!
Nic, nic nie jest najlepsze w tym nienajlepszym ze światów, przeze mnie i przez ciebie.
No, oprócz miłości. Bo miłość to odwieczny wyjątek, który czyni szary świat kolorowym. Ale ludzi z tęczowymi oczami jest bardzo mało, więc po co o nich mówić? I tak utoną w morzu zła.
Dlatego, jeżeli to ma się skończyć w ogniu, powinniśmy spłonąć razem.
Ja i ty, bo to my jesteśmy winni. Jak każdy inny. I jeśli mamy dziś polec, powinniśmy zginąć razem.
I zginiemy, jeśli jest jakaś sprawiedliwość na tym najlepszym ze światów.

"Nie wszystko jest najlepsze na tym nienajlepszym ze światów".
Interesujący temat, na tyle, by nad komentarzem krzyczał pogrubioną czcionką. Głównie dla przypomnienia, bo wciąż trudno mi uwierzyć w absurdalność tego stwierdzenia.

Staruszek pamiętający czasy "komuny" pokiwa głową. Wysokie podatki, niesprawiedliwe urzędy, kolejki, niedostatek... Brr! Słowa mają smak...