Drogi Johnie!
Choć nie jestem tą, na którą wciąż czekasz patrząc w blask księżyca, chciałabym abyś przeczytał mój list do końca. Nie potrafię dłużej patrzeć na Twoje cierpienie, które rozrywa moją duszę na milion odłamków. W tym szczególnym dniu zasługujesz na szczęście i kogoś, kto znów pomoże Ci otworzyć oczy na miłość. Bowiem nieprawdą jest, że w życiu tylko jeden raz kochamy prawdziwie i nieprawdą jest, iż tylko jedna osoba może być nam przeznaczona. Jesteś wyjątkowy, ale Twoja szlachetność, dobro oraz niewiarygodna życzliwość są głęboko ukryte pod osłoną mokrych łez rozczarowania i smutku spowodowanych jej odejściem. Nie, ja nie chcę Ci jej zastąpić, ale jeśli dasz mi szansę ofiaruję Ci miłość czystszą niż błękit dzisiejszego nieba. Proszę Cię o to jedno spotkanie –dziś na plaży. Poznasz mnie po uśmiechu wyrażającym więcej niż słowa na tym papierze. Kocham Cię i choć nie jestem i może nigdy nie będę Twoją chcę byś wiedział o moich uczuciach skierowanych do Ciebie. Laura

Drogi Johnie!
Choć nie jestem tą, na którą wciąż czekasz patrząc w blask księżyca, chciałabym abyś przeczytał mój list do końca. Nie potrafię dłużej patrzeć na Twoje cierpienie, które rozrywa moją duszę na milion odłamków. W tym szczególnym dniu zasługujesz na szczęście i kogoś, kto znów pomoże Ci otworzyć oczy na miłość. Bowiem nieprawdą jest, że w życiu tylko jeden raz...

„Mój piękny Panie(…)
Pan główną rolę gra w każdym śnie(…)
Ale dziewczyna przez świat nie może iść całkiem sama
Życie jest życiem, Pan przecież wie(…)
I tak odchodzę bez pożegnania jakby znienacka
Ktoś między nami zatrzasnął drzwi…”

Aragornie,
Piszę do Ciebie pierwszy, a zarazem ostatni list. Ta walentynka będzie specyficzna, gdyż będzie ona…pożegnalna. Nie umiem mówić wprost o uczuciach, dlatego decyduję się napisać Ci krótką, acz treściwą wiadomość. Nie stanęłabym na drodze Twojemu szczęściu z Arweną. W milczeniu znoszę, iż to Ona jest kobietą Twojego życia. Teraz, gdy i ja zdecydowałam się powierzyć życie innemu mężczyźnie, chcę Ci wyznać, iż to Ty zawsze będziesz grał pierwsze skrzypce! Byłeś, jesteś i będziesz moją miłością. Na zawsze będę kochała Ciebie, Twoją odwagę, męstwo, poświęcenie, honor oraz… zniewalające spojrzenie... Jesteś niedoścignionym wzorem mężczyzny i nikt nie jest w stanie Ci dorównać.
Na wieki pozostaniesz w moim sercu, w mojej duszy i w moim umyśle…
A.

„Mój piękny Panie(…)
Pan główną rolę gra w każdym śnie(…)
Ale dziewczyna przez świat nie może iść całkiem sama
Życie jest życiem, Pan przecież wie(…)
I tak odchodzę bez pożegnania jakby znienacka
Ktoś między nami zatrzasnął drzwi…”

Aragornie,
Piszę do Ciebie pierwszy, a zarazem ostatni list. Ta walentynka będzie specyficzna, gdyż będzie ona…pożegnalna. Nie umiem mówić...

Drogi Dorianie.
Ostatnio powiedziałeś mi, że mnie nie kochasz. Twoja miłość do mnie wypaliła się w momencie, gdy przestała fascynować Cię moja gra aktorska. Nie umiem grać bo zakochałam się .. w Tobie Dorianie. W Twoim uśmiechu, oczach, słowach, gestach. Stałeś się dla mnie całym światem. Mimo Twoich ostatnich słów chciałabym Ci podziękować za to, że dzięki Tobie na mojej twarzy gościł uśmiech. Za to, że nauczyłeś mnie czerpać radość z życia. Za to, że po prostu byłeś. Kocham Cię, Dorianie.

Sybila Vane.

Drogi Dorianie.
Ostatnio powiedziałeś mi, że mnie nie kochasz. Twoja miłość do mnie wypaliła się w momencie, gdy przestała fascynować Cię moja gra aktorska. Nie umiem grać bo zakochałam się .. w Tobie Dorianie. W Twoim uśmiechu, oczach, słowach, gestach. Stałeś się dla mnie całym światem. Mimo Twoich ostatnich słów chciałabym Ci podziękować za to, że dzięki Tobie na mojej...

Drogi Julianie!
Nie potrafię zliczyć nocy, gdy senne marzenia o Tobie nie pozwalały mi zasnąć. Wiem, że to banalne, ale co mogę poradzić na realność moich uczuć do Ciebie? Z góry pragnę Cię przeprosić, za język jakim się posługuję do Ciebie, wielkiego mistrza pióra, niedocenionego przez świat.
Chcę Ci wyznać w ten wyjątkowy dzień po raz pierwszy i ostatni, że pragnę twej miłości. Prawdziwej miłości, która dawno już wymarła z tego świata, taka jaką darzyłeś Penelope. Powiedz mi Kochany, co musiałabym uczynić by na to zasłużyć?
Mimo, że nigdy na oczy Cię nie widziałam, to łatwo mogę sobie wyobrazić twoje silne ramiona obejmujące mnie przed domem, pod czujnym okiem sąsiadów. Widzę i czuję twoje usta, które pierwszy raz, bardzo delikatnie muskają me, czuję ich rozkosz. Czuję twoje głębokie spojrzenie, które potrafi wyznać mi miłość, które odsłania twoją delikatną duszę i wielką inteligencję.
Czy Ty także to wszystko widzisz i czujesz? Czy pragniesz spełnić to pragnienie? Bo ja oddałabym wszystkie książki na Cmentarz za jeden dzień spędzony z Tobą, moim idealnym kochankiem.
Żałuję tylko, że me uczucie nie będzie odwzajemnione, zdaję sobie sprawę z Twojej miłości do zmarłej Penelope. Kocham Cię za to i jednocześnie nienawidzę. Ta postawa jest jednocześnie piękna, miłość przetrwała nawet śmierć, ale z drugiej strony taka żałosna, odrzucasz mą miłość dla zmarłej dawno temu dziewczyny.
Wybacz za to, że Ci narzucam swe uczucia, ale ja dłużej nie potrafię wytrzymać bez ich wyznania. Mam nadzieję, że nie będziesz mną gardzić po tym co Ci napisałam.

Twoja K.

Drogi Julianie!
Nie potrafię zliczyć nocy, gdy senne marzenia o Tobie nie pozwalały mi zasnąć. Wiem, że to banalne, ale co mogę poradzić na realność moich uczuć do Ciebie? Z góry pragnę Cię przeprosić, za język jakim się posługuję do Ciebie, wielkiego mistrza pióra, niedocenionego przez świat.
Chcę Ci wyznać w ten wyjątkowy dzień po raz pierwszy i ostatni, że pragnę twej...

Szanowny Panie Bogumile!
Ilekroć biorę do ręki „Noce i dnie”, cała zamieniam się w uśmiech, gdy tylko widzę Pana imię. I jakże jestem zła na Barbarę, że nie potrafiła być dla Pana serdeczniejsza. Kobiety czasami nazbyt daleko patrzą w przeszłość, albo w przyszłość i nie potrafią docenić szczęścia, które mają tuż obok siebie. Sama nie wiem, czy bardziej chciałabym się przenieść na kartki powieści, czy Pana z nich wyciągnąć. Ma Pan wszystkie, po prostu wszystkie cechy, jakich zawsze szukam w mężczyźnie. Z Panem nie bałabym się ciężko pracować i zapomniałabym o pięknych strojach byle tylko zasypiać i budzić się w Pana objęciach. Oczywiście, że miałabym swoje złe humory, migreny i koniecznie musiałabym na Pana nakrzyczeć – niestety mam trochę wspólnego z Barbarą. Ale jedno spojrzenie Pańskich oczu sprawiałoby, że moja złość topniałaby niczym śnieg na wiosnę. Jest Pan moją ulubioną postacią literacką, Bogumile, i szkoda, że nigdy nie będę mogła powiedzieć Panu, że go kocham...
M.

Szanowny Panie Bogumile!
Ilekroć biorę do ręki „Noce i dnie”, cała zamieniam się w uśmiech, gdy tylko widzę Pana imię. I jakże jestem zła na Barbarę, że nie potrafiła być dla Pana serdeczniejsza. Kobiety czasami nazbyt daleko patrzą w przeszłość, albo w przyszłość i nie potrafią docenić szczęścia, które mają tuż obok siebie. Sama nie wiem, czy bardziej chciałabym się...

Drogi Romeo,
wiedz, że słowami uczucia wyrazić się nie da. Wyrazy nie znaczą nic wobec mojej miłości, którą do ciebie żywię. I słonce jaśniej świeci, i gwiazdy częściej mrugają, kiedy myślę o tobie i o naszej miłości, która jak statek dryfuje na morzu wolna, ale niebezpieczna. jesteśmy jak te dwa ptaki, białe, nieskalane, które latają koło siebie dzień i noc, nie rozstając się. Z twego powodu me serce rozkwitło jak wielki kwiat róży. Pokazałeś mi, najdroższy, jak spoglądać na świat, jak patrzeć oczyma miłości. To z Tobą chcę być już na zawsze, do śmierci.

Twoja Julia

Drogi Romeo,
wiedz, że słowami uczucia wyrazić się nie da. Wyrazy nie znaczą nic wobec mojej miłości, którą do ciebie żywię. I słonce jaśniej świeci, i gwiazdy częściej mrugają, kiedy myślę o tobie i o naszej miłości, która jak statek dryfuje na morzu wolna, ale niebezpieczna. jesteśmy jak te dwa ptaki, białe, nieskalane, które latają koło siebie dzień i noc, nie rozstając...

Drogi Stanisławie,

twoja miłość do mnie jest niczym ocean. Twoje uczucia przemawiają jak ptaszek latający na wietrze. Miłością mógłbyś zbudować nowe miasta.
Ja czuję się niespełna rozumu. Cały czas zastanawiam się co ty we mnie ujrzałeś tego pamiętnego dnia kiedy moje oczy patrzyły na ciebie po raz pierwszy.
Teraz wiem, że moje życie bez ciebie byłoby puste. Pisząc ten list chciałam ci powiedzieć jak bardzo jesteś mi bliski. Nigdy nie czułam, że można kogoś aż tak bardzo pokochać. Twoja wiara we mnie dodaje mi skrzydeł. Po raz pierwszy w życiu jestem pewna, że mogę w kimś mieć oparcie. Mogę powierzać ci moje najbardziej skryte nadzieje. Jesteś moim przyjacielem jak i kimś więcej zarazem. W żaden sposób nie umiem wyrazić słów, które opisałyby mój stan, w którym się przez ciebie znajduję.
Bardzo dziękuję, że jesteś i zawsze byłeś. Codziennie dziękuję Panu Bogu, że mi ciebie zesłał. W sercu mam skrytą nadzieję na wspólne lata razem. Ufam ci i mam nadzieję, że tym co mogłoby nas rozdzielić będzie tylko i wyłącznie śmierć.

Na wieki oddana tobie, Izabela.


Adresat: Stanisław Wokulski
Nadawca: Izabela Łęcka

Drogi Stanisławie,

twoja miłość do mnie jest niczym ocean. Twoje uczucia przemawiają jak ptaszek latający na wietrze. Miłością mógłbyś zbudować nowe miasta.
Ja czuję się niespełna rozumu. Cały czas zastanawiam się co ty we mnie ujrzałeś tego pamiętnego dnia kiedy moje oczy patrzyły na ciebie po raz pierwszy.
Teraz wiem, że moje życie bez ciebie byłoby puste. Pisząc ten...

Miłość z jasnego nieba[bookLink]208740|Miłość z jasnego nieba[/bookLink]

Miłość z jasnego nieba[bookLink]208740|Miłość z jasnego nieba[/bookLink]

 [bookCover]208740|Miłość z jasnego nieba[/bookCover]