Książka właśnie dotarła, raz jeszcze dzięki bardzo ;)

Książka właśnie dotarła, raz jeszcze dzięki bardzo ;)

Ja również bardzo dziękuję i gratuluję :)

Ja również bardzo dziękuję i gratuluję :)

Dzięki bardzo i gratuluję pozostałym! Ale się cieszę ;)

Dzięki bardzo i gratuluję pozostałym! Ale się cieszę ;)

Gratulacje:)

Gratulacje:)

Dziękuję za wyróżnienie i gratuluję pozostałym. :)

Dziękuję za wyróżnienie i gratuluję pozostałym. :)

Nagrody otrzymują:
Natalia
Iluzjonistka
triste
Joannab
Aurelia

Gratulujemy! Skontaktujemy się z Wami osobiście.

Nagrody otrzymują:
Natalia
Iluzjonistka
triste
Joannab
Aurelia

Gratulujemy! Skontaktujemy się z Wami osobiście.

Dziękujemy za zgłoszenia! Laureatów ogłosimy w piątek.

Dziękujemy za zgłoszenia! Laureatów ogłosimy w piątek.

Kiedy świat ekscytował się przyznawaniem corocznej Nagrody Nobla w dziedzinie literatury, bardzo często jako faworyta wymieniano Mo Yana i podkreślano, że przed nim tylko jeden Chińczyk zdobył Nagrodę, a był nim Gao Xingjian. Zaintrygowana niespecjalnie znanym mi nazwiskiem udałam się do Przybytku Czytających, zwanego także biblioteką. Odnalazłam cokolwiek przykurzone tomiszcze o wdzięcznym tytule "Góra duszy" – i zakochałam się od pierwszego akapitu.

Xingjian czyni bowiem rzecz niezwykłą – ukazuje czytelnikowi opowieść pisaną mgłą, deszczem i starymi chińskimi legendami. Pokazuje świat, w którym dziko żyjące pandy potrafią obudzić śpiących w namiocie podróżników swoimi pomrukami.
Świat, gdzie mgła bywa tak gęsta, że nie widzi się przewodnika idącego dwa kroki przed tobą, a jednocześnie kraina o powietrzu tak czystym i krystalicznym, iż można dostrzec siedzącą na kamieniu pośrodku rzeki kobietę, która kilka wieków temu utopiła swoje dziecko i która aż do tej pory nie może zaznać spokoju. Okoliczni mieszkańcy zawodzenia wiatru tłumaczą jako łkanie nieszczęsnej niewiasty.
Piękny to świat, w którym tradycja nadal odgrywa ogromną rolę, a ludowe instrumenty wciąż nie wyszły z użycia – przy dobrej pogodzie można usłyszeć, jak daleko niesie się ich głos.

Sama chciałabym zobaczyć i poczuć krainę, którą opisywał Xingjian – kto wie, może i mnie udałoby się zobaczyć Płaczącą Kobietę?

Kiedy świat ekscytował się przyznawaniem corocznej Nagrody Nobla w dziedzinie literatury, bardzo często jako faworyta wymieniano Mo Yana i podkreślano, że przed nim tylko jeden Chińczyk zdobył Nagrodę, a był nim Gao Xingjian. Zaintrygowana niespecjalnie znanym mi nazwiskiem udałam się do Przybytku Czytających, zwanego także biblioteką. Odnalazłam cokolwiek przykurzone...

Każdy z nas chciałby mieć wspaniałe życie. Takie, które przeżywają tylko bohaterowie bajek. Jednak bajki, tak jak i cuda, w prawdziwym życiu, nie zdarzają się często. Czy jest zatem jakaś historia realistyczna, zapisana na łamach książek, której chciałabym być częścią? Jest ich wiele. Jednak żadnej z nich nie chciałabym przeżyć w pełni.

Ogromna pasja Liesel głównej bohaterki „Złodziejki książek” to coś, co chciałabym mieć. Chciałabym mieć w swoim życiu takie zajęcie, które bez względu na to, co dzieje się na świecie, uspokaja mnie. Z drugiej jednak strony, nie chciałabym żeby za mojego życia rozegrała się wojna.

Chciałabym mieć kogoś, kto by kochał mnie do końca życia, miłością jaką widzimy i czujemy na łamach „Kamizelki” Prusa. I tu znów jest, ale... Nie chciałabym bowiem, żebym ja lub ktoś mi bliski chorował.

Ostatecznie również chciałabym przeżyć przygodę na miarę „Hrabiego Monte Christo” Dumasa. Chciałabym przemierzać morza, oceany, czuć się prawdziwie wolna, przez chwilę wyzwolić się z więzów ograniczeń. Jednak nie chciałabym tak jak główny bohater zostać niesłusznie skazana, siedzieć w więzieniu i mieć tylu wrogów.

Naprawdę nie ma jednej historii, którą chciałabym przeżyć na własnej skórze od A do Z. Jednak mogłabym z ich skrawków utworzyć własny wymarzony los – wybierając to, co najlepsze, wymazując to, co złe. Póki co, wolę sama go tworzyć. ;)

Każdy z nas chciałby mieć wspaniałe życie. Takie, które przeżywają tylko bohaterowie bajek. Jednak bajki, tak jak i cuda, w prawdziwym życiu, nie zdarzają się często. Czy jest zatem jakaś historia realistyczna, zapisana na łamach książek, której chciałabym być częścią? Jest ich wiele. Jednak żadnej z nich nie chciałabym przeżyć w pełni.

Ogromna pasja Liesel głównej...

Najlepszą powieścią realistyczną dla mnie jest W odcieniach błękitu[bookLink]123325|W odcieniach błękitu[/bookLink]. Ale nie chciałabym przeżyć tego co Emma. To bardzo smutne:(

Najlepszą powieścią realistyczną dla mnie jest W odcieniach błękitu[bookLink]123325|W odcieniach błękitu[/bookLink]. Ale nie chciałabym przeżyć tego co Emma. To bardzo smutne:(

 [bookCover]123325|W odcieniach błękitu[/bookCover]