Pomimo wszystko zamiast stworzyć ekipę z "doświadczonych życiowo" osób, stworzyła bym ją z moich młodszych kuzynów i rodzeństwa. Nie dość, że dzieciakom nie brakuje energii, to dodatkowo ich kreatywność i pomysłowość nie ma granic. Doświadczeni w escape roomach z pewnością odnalazły by się w każdym labiryncie, nawet w najbardziej mrocznym i zakręconym archiwum. Plecak ze słodyczami działał by na nie jak Scooby Chrupka dodająca im odwagi, z taką ekipą na pewno nie było by nudno, a świat mimo chaosu miałby duże szanse na zwycięstwo.

Pomimo wszystko zamiast stworzyć ekipę z "doświadczonych życiowo" osób, stworzyła bym ją z moich młodszych kuzynów i rodzeństwa. Nie dość, że dzieciakom nie brakuje energii, to dodatkowo ich kreatywność i pomysłowość nie ma granic. Doświadczeni w escape roomach z pewnością odnalazły by się w każdym labiryncie, nawet w najbardziej mrocznym i zakręconym archiwum. Plecak ze...

 Nie będę daleko szukać i wezmę męża, dwóch uroczych synów i teściową i damy radę nie jedną sytuację rozwikłać siłą, sprytem, urokiem bądź krzykiem. A głos mam niezły, niezawodny. Od małego słyszę, że mnie nie widać ale słychać już z daleka.

Odnośnie krzyku, zamierzam wykrzyczeć i to głośno to co myślę na temat pomocy dla dzieci chorujących na SMA1, których rodzice w pocie czoła mozolnie zbierają na terapię genową poprzez zbiórki złomu, makulatury, kiermasze ciast mając na koncie 1 976 334 z potrzebnych 9 mln, by od jutra tą kwotę będącą szansą na życie obłożyć 8% VAT... bo  im się należy.

 Nie będę daleko szukać i wezmę męża, dwóch uroczych synów i teściową i damy radę nie jedną sytuację rozwikłać siłą, sprytem, urokiem bądź krzykiem. A głos mam niezły, niezawodny. Od małego słyszę, że mnie nie widać ale słychać już z daleka.

Odnośnie krzyku, zamierzam wykrzyczeć i to głośno to co myślę na temat pomocy dla dzieci chorujących na SMA1, których rodzice w pocie...

Przez dekady wmawiano nam, że świat ratować będziemy przed lecącą asteroidą, nuklearną katastrofą czy też śmiercionośną epidemią. Prawda jest jednak zupełnie inna.

Niecałe 7 kilometrów na wschód od Ciechocinka, znajduje się niemalże wyschnięta studnia. W tejże studni, na jednej z cegieł pomieszkuje para ślimaków.
By uratować świat od zagłady trzeba do niej wskoczyć, a następnie rozdzielić ślimaki nim zapoczątkują nowe pokolenie ślimaków, których zmutowany śluz będzie przenikał glebę, czego skutkiem będą jałowe gleby na całej ziemi. Siłą rzeczy, ludzie umrą z głodu.

Na szczęście wraz ze specjalną grupą uderzeniową, powstrzymamy nikczemne stworzenia.

Skład grupy:

1. Alfred Einstein - Mózg. W rzeczywistości bezużyteczny, jednak obecność uczonego podnosi morale grupy.

2. Alfred Hitchcock - Reżyser. Zebrany w studni materiał pozwoli wyprodukować film, którego dystrybucja zwróci koszty biletów PKS z Ciechocinka do miejscowości ze studnią.

3. Alfred Nobel - Inżynier. Zaproponuje ślimakom pokojową nagrode Nobla, jeśłi zgodzą się rozdzielić. W przeciwnym przypadku Alfred zagrozi im dynamitem. A wiadomo, że ślimaki niczego się tak nie boją jak dynamitu. 

4. Alf (Gordon Shumway) - Kosmita. Bez niego, żadna misja nie ma prawa się odbyć. Nieszablonowe myślenie przyda się w studni. 

5. Ja - Narrator. Jeszcze bardziej bezużyteczny niż Einstein. Pojadę jednak z nimi, bo i tak nie mam nic lepszego do roboty.

Przez dekady wmawiano nam, że świat ratować będziemy przed lecącą asteroidą, nuklearną katastrofą czy też śmiercionośną epidemią. Prawda jest jednak zupełnie inna.

Niecałe 7 kilometrów na wschód od Ciechocinka, znajduje się niemalże wyschnięta studnia. W tejże studni, na jednej z cegieł pomieszkuje para ślimaków.
By uratować świat od zagłady trzeba do niej wskoczyć, a...

Dla mnie bohaterem naszych czasów jest Elon Musk. Dzieciństwo miał ciężkie bity przez rówieśników, ale już jako 12-latek sprzedał do czasopisma swój program-grę. Nienawidził południowo-afrykańskiego apertheidu i skorzystał z okazji by wyemigrować do Kanady, a potem USA. Zaczynał od firm informatycznych, ich startupową filozofię przeniósł prawie równocześnie na firmę kosmiczną SpaceX i firmę samochodową TESLA, bo już w dzieciństwie marzył o podboju kosmosu i o samochodach elektrycznych.
Równie kontrowersyjny Bill Gates, też rewelacyjny programista, jeszcze bardziej się zapamiętał w batalii o dobrostan planety i najbiedniejszych ludzi na Ziemi.
Jest też szerzej nieznany Karol, który jeszcze w gimnazjum pozyskał z crowdfundingu środki na robota i na wysłanie balonu do stratosfery. Całą elektronikę zrobił sam, a teraz studiuje ją w Manchesterze jako hobby robiąc miniaturową instalację fotowoltaiczną. Podziwia prof. Janusza Rajskiego, który zasłynął rewolucyjnymi metodami testowania elektroniki systemów wielkiej skali integracji i piastuje dyrektorskie stanowiska w amerykańskich firmach oraz odebrał tytuł doktora honoris causa macierzystej Politechniki Poznańskiej. Przywołam też nieżyjącego już Steva Jobsa, któremu zawdzięczamy rewolucyjne komputery, graficzne systemy operacyjne, internetową sprzedaż muzyki oraz smartfony.
Jestem przekonany, że ta ekipa byłaby zdolna dokonać cudów, chociaż nie ośmielam się nawet na myśl o przewodzeniu jej, chociaż mój program obiegł świat.

Dla mnie bohaterem naszych czasów jest Elon Musk. Dzieciństwo miał ciężkie bity przez rówieśników, ale już jako 12-latek sprzedał do czasopisma swój program-grę. Nienawidził południowo-afrykańskiego apertheidu i skorzystał z okazji by wyemigrować do Kanady, a potem USA. Zaczynał od firm informatycznych, ich startupową filozofię przeniósł prawie równocześnie na firmę...

Byliśmy uwięzieni w pancernym magazynie Poczty Polskiej, wypełnionym niedoręczonymi przesyłkami; wraz z tą, zawierającą detonator bomby, mającej za godzinę magicznie wymazać wszystkie polskie znaki z dotychczas zapisanej literatury. Sherlock szybko odgadł, że stali za tym Pinky i Mózg, a nie Bralczyk i Miodek, jak podejrzewał Pudzian. Osiłek przydał się później, gdy ustanawialiśmy nowy rekord w biciu gruchy-boksera (jakkolwiek to brzmi). Wygrane żetony wymieniliśmy na mapę z lokalizacją detonatora, pamiątkę z Poznania oraz klucze do domu i odzież wierzchnią tajemniczego handlarza. Autorem tak fenomenalnego przekrętu, mógł być tylko Sasin. Wielu go odradzało, ale w razie czego nadałby się doskonale na mięso armatnie, więc postanowiłem zaryzykować. Przechodząc do postaci o wiele mi bliższej: okropnie stęskniłem się za przyjacielem z czasu liceum, więc przywołałem także jego. Bezpośrednio nam nie pomógł, ale dawno z nikim nie rozmawiało mi się tak dobrze, jak wtedy. Piątym uczestnikiem byłem ja sam – miałbym przegapić okazję na taką barwną przygodę? W życiu! A jeśli nie bierze Cię cholera, gdy czytasz ten tekst, znaczy ze nam sie udalo… co?!

Byliśmy uwięzieni w pancernym magazynie Poczty Polskiej, wypełnionym niedoręczonymi przesyłkami; wraz z tą, zawierającą detonator bomby, mającej za godzinę magicznie wymazać wszystkie polskie znaki z dotychczas zapisanej literatury. Sherlock szybko odgadł, że stali za tym Pinky i Mózg, a nie Bralczyk i Miodek, jak podejrzewał Pudzian. Osiłek przydał się później, gdy...

Do mojej grupy weszliby moi przyjaciele. Zaufanie, lojalność i męstwo pomogło by nam przetrwać. Każdy z nas jest w czymś dobrym. Nie ma takich osób, które dobre strony by się powtarzały, a to na pewno jest bardzo na plus! Chociaż... tak naprawdę jesteśmy zwykłą grupą nastolatków, którzy modlą się o to, żeby pani z fizyki nie zrobiła kartkówki. Czy moglibyśmy uratować świat? Z drugiej strony... czemu nie mielibyśmy tego zrobić? Ile razy czytaliśmy jak ,,zwykli" nastolatkowie stawiali się bohaterami? Ale czy można kogoś nazywać od przymiotnika ,,zwykły" jak w przyszłości staję się bohaterem? Walczy z złem, ratuję ludzkość i naszą ziemię od katastrofy. A jeszcze z kolejnej strony (powiedzmy, że z górnej) skąd mamy wiedzieć, że my nie będziemy w przyszłości bohaterami? Od jakiego poziomu ktoś zaczyna być bohaterem? Od wtedy kiedy pomagamy babci nosić zakupy, ratujemy ludzkie życie czy ratujemy ziemię od katastrofy ekologicznej?

Podsumowując i tak wzięłabym moich przyjaciół.

Do mojej grupy weszliby moi przyjaciele. Zaufanie, lojalność i męstwo pomogło by nam przetrwać. Każdy z nas jest w czymś dobrym. Nie ma takich osób, które dobre strony by się powtarzały, a to na pewno jest bardzo na plus! Chociaż... tak naprawdę jesteśmy zwykłą grupą nastolatków, którzy modlą się o to, żeby pani z fizyki nie zrobiła kartkówki. Czy moglibyśmy uratować świat?...

W skład mojej ekipy weszłyby moje szalone koleżanki, bibliotekarki, które otworzyły magiczne drzwi swoich bibliotek aby wprowadzić mnie w inny wymiar. Tam szukałybyśmy rozwiązania, odbywając podróż do przeszłości i prosząc o radę mądrych tego świata, którzy z pewnością pomogliby nam znaleźć jakieś kreatywne rozwiązanie. 

W skład mojej ekipy weszłyby moje szalone koleżanki, bibliotekarki, które otworzyły magiczne drzwi swoich bibliotek aby wprowadzić mnie w inny wymiar. Tam szukałybyśmy rozwiązania, odbywając podróż do przeszłości i prosząc o radę mądrych tego świata, którzy z pewnością pomogliby nam znaleźć jakieś kreatywne rozwiązanie. 

Moja pięcioosobowa ekipa to ja, moja siostra, mój partner, moja przyjaciółka Marta i druga Ania. Ja i moja siostra mamy w grupie razem bardzo kreatywne pomysły i rozwiązania. Umiemy znaleźć nawet inne zastosowanie popularnych przedmiotów. Z Martą i Anią lubimy czytać książki, a tam na pewno znajdziemy rozwiązanie jak ocalić świat, albo nawet jeśli nie, to książki naprowadzą nas na pomysły jak to zrobić. Mój partner umie znaleźć rozwiązanie w każdej sytuacji, dodatkowo zachowuje zimną krew i zawsze podtrzymuje mnie na duchu, a toby się w tej sytuacji przydało.  Otworzylibyśmy drzwi biblioteki, ponieważ tam jest niezwykły, fascynujący świat i bardzo dużo wiedzy, z której można czerpać. Escape room w bibliotece - marzenie. Tyle drzwi do odkrycia, tajemnic, sekretów, fascynujące. Jestem przekonana, że udałoby nam się uratować świat. W dodatku nasza ekipa jest najlepsza :) 

Moja pięcioosobowa ekipa to ja, moja siostra, mój partner, moja przyjaciółka Marta i druga Ania. Ja i moja siostra mamy w grupie razem bardzo kreatywne pomysły i rozwiązania. Umiemy znaleźć nawet inne zastosowanie popularnych przedmiotów. Z Martą i Anią lubimy czytać książki, a tam na pewno znajdziemy rozwiązanie jak ocalić świat, albo nawet jeśli nie, to książki naprowadzą...

Escape Room[bookLink]5018066|Escape Room[/bookLink]

Escape Room[bookLink]5018066|Escape Room[/bookLink]

 [bookCover]5018066|Escape Room[/bookCover]