Z chęcią pojechałbym na północ Hiszpanii.
Tak, przeczytaliście poprawnie - północ, nie południe. Nad Atlantyk.
Czemu właśnie tam? Uważam, że w oceanie jest coś hipnotyzującego, tajemniczego.. Obfite opady deszczu, ulice jedynie z nielicznymi osobami próbującymi znaleźć schronienie zanim zmokną.. no i ta kuchnia. Kraj Basków i jego okolice, z największym zagęszczeniem restauracji z gwiazdkami Michelin (i zarazem przyzwoitymi cenami). Idealny cel podróży. Można z przyjemnością zagłębić się w lekturze książki, wsłuchać w szum fal - a w przypadku głodu - wziąć parasol i udać się do dowolnej restauracji na pyszne, pięknie przygotowane pinchos i lampkę czerwonego wina.
Całe szczęście, że ludzie wolą piesze wędrówki w górach - lub gorące plaże i opalanie się.

Z chęcią pojechałbym na północ Hiszpanii.
Tak, przeczytaliście poprawnie - północ, nie południe. Nad Atlantyk.
Czemu właśnie tam? Uważam, że w oceanie jest coś hipnotyzującego, tajemniczego.. Obfite opady deszczu, ulice jedynie z nielicznymi osobami próbującymi znaleźć schronienie zanim zmokną.. no i ta kuchnia. Kraj Basków i jego okolice, z największym zagęszczeniem...

Celem mojej wycieczki byłby region Polski, który jest kompletnie odmienny od pozostałych. Tradycja, historia, architektura i wszystko co tworzy Górny Śląsk jest połączeniem wielu kultur, które stały się 'wybuchową' mieszanką. Charakterystyczny zawód górnika i wszystko co jest z nim powiązane pozwala nam zrozumieć wielką dbałość i miłość mieszkających tam ludzi wobec swojej rodziny oraz dramaty jakie tam przeżywają. Kopalnie i ich rozwój od XVIII w przyczyniły się do skoku cywilizacyjnego i ogromnego znaczenia Śląska dla Polski, ale także dla Innych krajów Europy. Bardzo łatwo i przyjemnie jest zwiedzać całą aglomerację, gdyż poszczególne miasta są od siebie niezbyt oddalone, a każde z nich wyróżnia się bogatą historią. Wspaniałe jedzenie, zwyczaje i otwartość ludzi tylko zachęca nas do głębszego poznania tego regionu. Liczne zabytki oraz dzieje z nimi związane pochłoną naszą wyobraźnię jak choćby historia "Śląskiego Kopciuszka z Kopic".
Racibórz, Gliwice, Bytom, Opole czy Chorzów nie są najpopularniejsze na turystycznej mapie Polski jednak odwiedzenie tych miejsc będzie bardzo interesującym doświadczeniem.

Celem mojej wycieczki byłby region Polski, który jest kompletnie odmienny od pozostałych. Tradycja, historia, architektura i wszystko co tworzy Górny Śląsk jest połączeniem wielu kultur, które stały się 'wybuchową' mieszanką. Charakterystyczny zawód górnika i wszystko co jest z nim powiązane pozwala nam zrozumieć wielką dbałość i miłość mieszkających tam ludzi wobec swojej...

Od dziecka moim
marzeniem było pojechać do tropikalnych lasów Amazonii. Niestety ingerencja człowieka zmieniła to miejsce nie do poznania. Wycinki lasów, wyniszczanie środowiska naturalnego i destrukcja najrzadszych gatunków sprawiła że to miejsce nie jest i nie będzie takie jak sprzed 30 lat kiedy marzyłam by tam pojechać. Nie jest to bardzo popularny kierunek wakacji. Kto chciał by natknąć się na pająka wielkości dużego garnka, węża czy wielkich owadów? Ale myślę że to napewno podróż życia.

Od dziecka moim
marzeniem było pojechać do tropikalnych lasów Amazonii. Niestety ingerencja człowieka zmieniła to miejsce nie do poznania. Wycinki lasów, wyniszczanie środowiska naturalnego i destrukcja najrzadszych gatunków sprawiła że to miejsce nie jest i nie będzie takie jak sprzed 30 lat kiedy marzyłam by tam pojechać. Nie jest to bardzo popularny kierunek wakacji. Kto...

Morze odpadów rozciągnięte na 110 hektarach, góra śmieci mierząca 40 metrów wysokości, bogactwo fauny: psy, koty, kozy, muchy i karaluchy – takie atrakcje czekają na tych, którzy zdecydują się dotrzeć na wysypisko Bantar Gebang w Indonezji. Miejsce co prawda nietypowe jako cel turystyczny, ale za to wrażenia murowane, a może i pobyt uzmysłowi niejednemu jak wielkie to zagrożenie dla zdrowia i życia, i wskaże drogę ku bardziej ekologicznemu stylowi egzystencji. Na to największe wysypisko trafia dziennie około 7000 ton odpadów, każdego dnia ciągną tam kolegi ciężarówek. Oczywiście podczas zwiedzania ubiór i zabezpieczania konieczne. Niebezpieczne są już same usypujące się hałdy śmieci, doświadczeni zbieracze zjeżdżają po nich na plandekach. Ponadto wydzielający się metan, natężenie much i nade wszystko ostry nieprzyjemny zapach. Nowy pracownik wysypiska potrzebuje kilku tygodni na adaptację, do tego czasu trudno coś przełknąć, głównie się wymiotuje. Miejsce to bowiem jest domem i źródłem utrzymania dla blisko 3000 rodzin, głównie trudniących się zbieraniem śmieci. Warto zobaczyć, przerazić się i pomyśleć…

Morze odpadów rozciągnięte na 110 hektarach, góra śmieci mierząca 40 metrów wysokości, bogactwo fauny: psy, koty, kozy, muchy i karaluchy – takie atrakcje czekają na tych, którzy zdecydują się dotrzeć na wysypisko Bantar Gebang w Indonezji. Miejsce co prawda nietypowe jako cel turystyczny, ale za to wrażenia murowane, a może i pobyt uzmysłowi niejednemu jak wielkie to...

Podśmiewajki w necie z ludzi rzekomo nadużywających słowa "dla Ciebie", strzelania z łuków do samolotów, odcięcia od cywilizacji, prądu na korbę i  uwielbienia do piosenek o niewyszukanych rymach i tematyce związkowo-łożkowej? Podlasie ! Obiekt powszechnych żartów internetowego świata , a w rzeczywistości piękne, sielskie miejsce do odpoczynku, idealna sceneria na złapanie głębokiego oddechu, nawiązanie bliskości z naturą  i podziwianie pięknych krajobrazów. Ja wśród wysokich traw, w cieniu potężnych drzew, z niebem nad sobą i szumem natury dookoła siebie -tak widzę mój cel podróży. Do tego ludzie - przyjaźni, życzliwi i z dystansem do prądu na orb i strzelania z łuku :)Czy to nietypowy cel podrozy? MUfam, że będie coraz popularniejszy, że odkryjemy że nie tylko "all inclusive" przy hotelowym basenie jest szansą na satysfakcjonujący wypoczynek.

Podśmiewajki w necie z ludzi rzekomo nadużywających słowa "dla Ciebie", strzelania z łuków do samolotów, odcięcia od cywilizacji, prądu na korbę i  uwielbienia do piosenek o niewyszukanych rymach i tematyce związkowo-łożkowej? Podlasie ! Obiekt powszechnych żartów internetowego świata , a w rzeczywistości piękne, sielskie miejsce do odpoczynku, idealna sceneria na złapanie...

Cmentarz jako kierunek podróży żywych nie plasuje się wysoko na listach miejsc, które pragnie się odwiedzać...
U mnie pewien cmentarz jest najwyżej na liście. A za nim owszem... wiele bardziej popularnych kierunków: Kenia, Nepal, Alaska, miejsce, gdzie żyją pingwiny...
Jednak gdyby pozostało mi odwiedzić w ciągu życia jedno miejsce wybrałabym "ten" cmentarz, rezygnując z wszelkich innych, o niebo atrakcyjniejszych kurortów! Powody? W szczegółach zbyt intymne, by móc je tutaj wszystkie przytoczyć.

Odwiedziłabym cmentarz, którego wąskie uliczki poprowadziłyby mnie pod jeden ważny grób.
Na grobie złożyłabym kwiaty i zapaliła znicz.
I mogłabym wracać... pewna, że zrobiłam coś więcej, niż zrealizowałam marzenie. Odwiedziłam mistrza, przyjaciela, kogoś, kto swoim słowem pomógł mi się ukształtować.
Odwiedziłabym cmentarz w Oksfordzie. Wolvercote. Miejsce pochówku J.R.R. Tolkiena.

Cmentarz jako kierunek podróży żywych nie plasuje się wysoko na listach miejsc, które pragnie się odwiedzać...
U mnie pewien cmentarz jest najwyżej na liście. A za nim owszem... wiele bardziej popularnych kierunków: Kenia, Nepal, Alaska, miejsce, gdzie żyją pingwiny...
Jednak gdyby pozostało mi odwiedzić w ciągu życia jedno miejsce wybrałabym "ten" cmentarz, rezygnując z...

W tamtym roku byłem w Bieszczadach i udało mi się dotrzeć do trójstyku granic Polski, Słowacji i Ukrainy. Znajduje się on na górze Krzemieniec na wysokości 1221 m.n.p.m. Piękne miejsce i naprawdę warte odwiedzenia.

Wtedy przyszło mi do głowy, że Polska z racji licznej ilości "sąsiadów". Ma więcej takich trójstyków i warto byłoby je wszystkie odwiedzić. Dowiedziałem się, że kilka z nich to praktycznie żadne atrakcje turystyczne, ot słup pośrodku niczego (pola, lasu). I że będąc nieuważnym można mieć nieprzyjemności ze strony strażników granicznych. Ale chyba właśnie takie wyprawy są najlepsze! Jest cel, jest przygoda, czego chcieć więcej?

W tamtym roku byłem w Bieszczadach i udało mi się dotrzeć do trójstyku granic Polski, Słowacji i Ukrainy. Znajduje się on na górze Krzemieniec na wysokości 1221 m.n.p.m. Piękne miejsce i naprawdę warte odwiedzenia.

Wtedy przyszło mi do głowy, że Polska z racji licznej ilości "sąsiadów". Ma więcej takich trójstyków i warto byłoby je wszystkie odwiedzić. Dowiedziałem się, że...

Od wielu lat mieszkam daleko od mojej rodzinnej miejscowości. To Mokre koło Zamościa. Nie spodziewam się byście kiedykolwiek o niej słyszeli. Jest tam rezerwat susła, kapliczka św. Antoniego, pozostałości po lotnisku jakie było w Mokrem w czasie drugiej wojny światowej. Niedawno przeglądając publikację Archiwum Państwowego w Zamościu znalazłem szkic zabudowań z września 1939 roku, które stanowiły zaplecze lotniska i były zlokalizowane dokładnie na działce, którą teraz jest naszą własnością !!!! Niesamowite odkrycie. W czasie wojny spadł tu zestrzelony Junkers, tak opowiadali starsi mieszkańcy. Nigdy nie słyszałem, żeby Mokre było jakimś szczególnie obleganym kierunkiem turystycznym. Będę uczciwy i dodam także, że nie kojarzę tabunów przetaczających się przez moją wioskę z aparatami fotograficznymi, przewodnikami i plecakami. Wypada tylko stwierdzić, że wiele ich ominęło. Ale dla mnie to najpopularniejsze i najciekawsze miejsce do którego mogę podróżować i to od wielu, wielu lat.

Od wielu lat mieszkam daleko od mojej rodzinnej miejscowości. To Mokre koło Zamościa. Nie spodziewam się byście kiedykolwiek o niej słyszeli. Jest tam rezerwat susła, kapliczka św. Antoniego, pozostałości po lotnisku jakie było w Mokrem w czasie drugiej wojny światowej. Niedawno przeglądając publikację Archiwum Państwowego w Zamościu znalazłem szkic zabudowań z września...

Chciałbym pojechać do pałacu w Będlewie, gdzie w wieku jedenastu lat wypoczywałem na kolonii. Sypialnie powstały przez wstawienie do nich turystycznych łóżek z brezentowym pokryciem od dołu naciąganym na aluminiowej ramie przez gumowe ściągacze. My spaliśmy w obsydianowej komnacie. Pewnego wieczora jedno z łóżek zawiodło i kolega wylądował na podłodze. Wymieniono mu więc łóżko i zapomnielibyśmy o tym, lecz kolejnego dnia sytuacja powtórzyła się. Przyjrzałem się łóżku i zauważyłem, że ściągacze zostały wcześniej przecięte nożem, a od spodu na brezentowym pokryciu widoczne były nacięcia. Wyraźnie ktoś przecinał nożem typu finka. Ponieważ tak się tym interesowałem, więc okrzyknięto mnie detektywem prowadzącym w tej sprawie śledztwo. Od razu zgłosił się do mnie wychowawca z pytaniem czy czegoś więcej nie wiem. Nie wiedziałem. A następnego dnia przyszedł jakiś kolonista z podobnym pytaniem. Zastanowiło mnie to i postanowiłem go sprawdzić. Poprosiłem przyjaciela, żeby go rozzłościł, co on po mistrzowsku zrobił, a ponieważ był silniejszy niż tamten, więc nie został zaatakowany. Za to wieczorem kładąc się na łóżku mój przyjaciel zamiast na nim wylądował … w wodzie, bo nie tylko uszkodzono mu łóżko, ale również złośliwie podłożono pod nie miskę z wodą. Widząc uśmieszek podejrzanego krzyknąłem:
-To on!
I wszyscy włącznie z wychowawczynią zauważyli ten grymas na jego twarzy.
-Więc, to ty zrobiłeś! – naskoczyła na niego wychowawczyni – I poprzednie łóżka też?
Przyznał się do wszystkiego.

Chciałbym pojechać do pałacu w Będlewie, gdzie w wieku jedenastu lat wypoczywałem na kolonii. Sypialnie powstały przez wstawienie do nich turystycznych łóżek z brezentowym pokryciem od dołu naciąganym na aluminiowej ramie przez gumowe ściągacze. My spaliśmy w obsydianowej komnacie. Pewnego wieczora jedno z łóżek zawiodło i kolega wylądował na podłodze. Wymieniono mu więc...

***

O roku marzę, by pojechać do Jazłowca. Nieoczekiwanie odezwała się we mnie nostalgia kresowa. Widocznie noszę gdzieś w sobie krainę moich przodków. Podole, obszar na wschodzie ograniczony przez rzekę Murchowa, na zachodzie ciągnący się wzdłuż Strypy, przez Buczacz aż Trembowli, na południu zamyka go Dniestr i na północy Wołyń. Chciałabym kiedyś zobaczyć zakola Dniestru, lasy nad Strypą, gdzie zbocza porośnięte są dywanami kwiatów, a zapach konwalii, według opowieści mojej babci, jest tak silny, że przyprawia o zawrót głowy. Ach, odwiedzić klasztor w Jazłowcu, w którym moja babcia spędziła młodość. Patrzę na zdjęcia i oczami wyobraźni widzę całą okolicę. Po lewej stronie klasztoru strome zbocze, w oddali niewyraźny zarys kapliczki. Po prawej wzgórze obsypane domami, których dachy połyskują w słońcu. Niesamowita przestrzeń wokół, lasy, sady i w soczysta zieleń ogrodów, przeplatana złotymi polami. Podobno Ormianie w swej wędrówce w dwunastym wieku przybyli na Podole i zatrzymali się na wypoczynek w pięknej kotlinie otoczonej wzgórzami, u stóp których przepływały dwie rzeczki. Miejsce to bardzo spodobało się znużonym wędrowcom, a ponieważ przypominało im strony ojczyste i stwarzało możliwość wypasu dużych stad owiec, zachęciło ich do założenia osady pod nazwą Jasłowiec, później Jazłowcem zwane. Może uda się, że i ja kiedyś zatrzymam się na tych wzgórzach, wciągnę w płuca znajomy zapach lipy i poczuję, że jak znużony wędrowiec znalazłam w końcu wymarzone miejsce do odpoczynku.

***

***

O roku marzę, by pojechać do Jazłowca. Nieoczekiwanie odezwała się we mnie nostalgia kresowa. Widocznie noszę gdzieś w sobie krainę moich przodków. Podole, obszar na wschodzie ograniczony przez rzekę Murchowa, na zachodzie ciągnący się wzdłuż Strypy, przez Buczacz aż Trembowli, na południu zamyka go Dniestr i na północy Wołyń. Chciałabym kiedyś zobaczyć zakola...