Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

NightmarePlanet
Nygusia28
Ciastko
Excel
po_stronie_kot

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

NightmarePlanet
Nygusia28
Ciastko
Excel
po_stronie_kot

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Jeśli chodzi o wspomnienia związane z owocami to na pewno muszę wskazać tu truskawki. Moi rodzice mieli ich sporo na sprzedaż, więc w sezonie truskawkowym, kiedy lekcji w szkole właściwie już nie było, skupiałam się głównie na pomocy im. Truskawki kojarzą mi się z chorowaniem na ospę, ponieważ pewnego dnia rano wyszłam pomagać rodzicom, ale szybko zaczęło mi się kręcić w głowie, czułam się słabo, pojawiły się krostki... Szybka wizyta u lekarza i okazało się, że mam ospę. Kolejne wspomnienie, również niekoniecznie miłe, wiąże się z tym, że zbagatelizowałam to, jak mocno świeci słońce i skończyło się to dla mnie poparzeniami słonecznymi na udach i plecach. Nieprzespane z bólu noce kojarzą mi się zdecydowanie z truskawkami.

Jeśli chodzi o wspomnienia związane z owocami to na pewno muszę wskazać tu truskawki. Moi rodzice mieli ich sporo na sprzedaż, więc w sezonie truskawkowym, kiedy lekcji w szkole właściwie już nie było, skupiałam się głównie na pomocy im. Truskawki kojarzą mi się z chorowaniem na ospę, ponieważ pewnego dnia rano wyszłam pomagać rodzicom, ale szybko zaczęło mi się kręcić w...

Dla mnie zawsze zapachy były najsilniejszymi wyzwalaczami wspomnień, powrotem do czasów dzieciństwa i do ważnych chwil w życiu. To zapachy przywołują emocje i obrazy. Bardzo realnie przenoszą do konkretnych zdarzeń z przeszłości.
Kiedy rozgryzam truskawkę i czuję jej zapach, zamykam oczy i ponownie znajduję się na polu truskawkowym mojej mamy. Ogromna przestrzeń, zieleń, owoce, koszyki na truskawkami, poczucie szczęścia, wolności, radości. Bliskość z mamą, wspólne spędzanie niby pracowitego, ale i beztroskiego czasu. Zajadanie truskawek na pobliskiej łące.
Kiedy rozgryzam soczystą, pachnącą truskawkę, czas się zatrzymuje. Nie ma zła. Nie ma śmierci bliskich osób. Nie ma bólu. Jest radość, wewnętrzna beztroska i miłość. Jest zieleń i możliwość zaczerpnięcia głębokiego oddechu, odprężenia, regeneracji. Nabrania energii i sił na wszelkie przeciwności losu. Jedna truskawka. Moja medytacja.

Dla mnie zawsze zapachy były najsilniejszymi wyzwalaczami wspomnień, powrotem do czasów dzieciństwa i do ważnych chwil w życiu. To zapachy przywołują emocje i obrazy. Bardzo realnie przenoszą do konkretnych zdarzeń z przeszłości.
Kiedy rozgryzam truskawkę i czuję jej zapach, zamykam oczy i ponownie znajduję się na polu truskawkowym mojej mamy. Ogromna przestrzeń, zieleń,...

Dziewczyna opierając się o drzewo obserwowała rosnące nieopodal krzaki. Jej twarz zasłonięta fotograficznym aparatem intrygowała w równym stopniu co odsłonięte niedbale, lecz z wyrafinowanym wdziękiem ramiono. Skierowała obiektyw w moją stronę i z pretensją w głosie oznajmiła
- Spłoszyłeś go
- Kogo? – zapytałem
- Nieważne – już nie wróci, cały poranek zmarnowany
- Czy mogę ci to jakoś wynagrodzić?
- Jeśli masz w kieszeni spełniająca życzenia złotą rybkę to tak
Nie miałem ale wyciągnąłem z torby pomarańczę.
- Chyba jesteś jasnowidzem. Skąd wiedziałeś ze to mój ulubiony owoc? – zapytała z uśmiechem
Usiedliśmy na trawie. Rozrywałem pomarańczę palcami, a jej aromat mieszał się z gęstym sierpniowym powietrzem i promieniami słońca.
- Najbardziej lubię wyciśnięty świeżo z niej sok. Masz może w swej magicznej torbie mikser?
Pominąłem to milczeniem układając cząstki na zrobionym przez nią z chusteczek prowizorycznym obrusie. Na dłoniach pozostało mi kilka kropel soku. Chciałem je wytrzeć ale niespodziewanie ujęła mnie za nadgarstek
- Zmarnuje się – powiedziała patrząc mi w oczy – pozwolisz?
Bezbłędnie odczytała moje przyzwolenie chociaż nie użyłem ani jednego słowa.
Minęło tyle czasu… Nie pamiętam już jej imienia ale obierając pomarańcze nigdy nie wycieram rąk. Oblizując palce wracam do tamtej ulotnej i pozbawionej konsekwencji chwili. Na zawsze pozostanie w mej pamięci jej spojrzenie, odkryte ramiono i niewinna pieszczota z jaką zbierała palcami krople pomarańczowego soku z mej dłoni.

Dziewczyna opierając się o drzewo obserwowała rosnące nieopodal krzaki. Jej twarz zasłonięta fotograficznym aparatem intrygowała w równym stopniu co odsłonięte niedbale, lecz z wyrafinowanym wdziękiem ramiono. Skierowała obiektyw w moją stronę i z pretensją w głosie oznajmiła
- Spłoszyłeś go
- Kogo? – zapytałem
- Nieważne – już nie wróci, cały poranek zmarnowany
- Czy...

Chociaż zawsze bardzo lubiłam truskawki, od kiedy związałam się z mężczyzną, który je uwielbia, już za nimi nie przepadam. Dotąd słodkie i soczyste, dziś kojarzą mi się z czymś rozwodnionym, mdłym i nieświeżym, tak samo jak nasz związek – pusta atrapa, w której nie ma uczuć ani zażyłości.

Chociaż zawsze bardzo lubiłam truskawki, od kiedy związałam się z mężczyzną, który je uwielbia, już za nimi nie przepadam. Dotąd słodkie i soczyste, dziś kojarzą mi się z czymś rozwodnionym, mdłym i nieświeżym, tak samo jak nasz związek – pusta atrapa, w której nie ma uczuć ani zażyłości.

Mnie wyjątkowo przyjemnie kojarzą się czereśnie. I - co dziwnie - nie jest to mój ulubiony owoc, to jednak przypomina mi czasy dzieciństwa, gdzie wspinało się po płotach i ogrodzeniach i "kradło" się te słodkie owoce sąsiadom lub okolicznym działkowcom. Czereśnie kojarzą mi się więc ze zdrową adrenaliną, śmiechem, zabawą i dziecięcymi wyzwaniami. A i babciny kompot z czereśni był zawsze pocieszeniem za wszelkie niepowodzenia czy zdarte podczas nauki świata łokcie.

Mnie wyjątkowo przyjemnie kojarzą się czereśnie. I - co dziwnie - nie jest to mój ulubiony owoc, to jednak przypomina mi czasy dzieciństwa, gdzie wspinało się po płotach i ogrodzeniach i "kradło" się te słodkie owoce sąsiadom lub okolicznym działkowcom. Czereśnie kojarzą mi się więc ze zdrową adrenaliną, śmiechem, zabawą i dziecięcymi wyzwaniami. A i babciny kompot z...

Melony. Słodkie hiszpańskie melony, prosto z supermarketu w Alicante.

Dwa lata temu pojechałam z przyjaciółmi na praktyki wakacyjne z Erasmusem. Było tak gorąco, że spaliśmy w salonie na podłodze od której bił przyjemny chłód. Cienkie ściany wynajmowanego mieszkania nie chroniły nas przed południowym skwarem. Otwierając okno chłodziło się Hiszpanię, nie pokój.
Wybawieniem okazały się melony. Najpierw trzymane jakiś czas w zamrażarce. Potem dzielone na cząstki i rozdawane ku ochłodzie dusz i pokrzepieniu serc. I tak siedzieliśmy na podłodze, wgryzając się w puszysty miąższ owocu, nie zważając na lepki sok spływający po palcach. Czysta rozkosz, łyk spragnionego wędrowca na pustyni. Pasja jedzenia i doświadczanie pokarmu każdą cząstką ciała.
Później... Nieudolna próba odtworzenia wspomnień w rodzimym kraju. Melony kupione w "Pieronce". Niby ten sam owoc, ale jego słodycz cierpka, kolor wyblakły, zielonkawy. Mgliste wspomnienie przeszłości, zaledwie urywek rozkoszy. Nie do odtworzenia w tych warunkach klimatycznych. Ale to ulotne wspomnienie na chwilę obecną mi wystarcz. A kiedy znowu zatęsknię za pierwotnym smakiem, będę szukać promocji na bilety lotnicze do Hiszpanii.

Melony. Słodkie hiszpańskie melony, prosto z supermarketu w Alicante.

Dwa lata temu pojechałam z przyjaciółmi na praktyki wakacyjne z Erasmusem. Było tak gorąco, że spaliśmy w salonie na podłodze od której bił przyjemny chłód. Cienkie ściany wynajmowanego mieszkania nie chroniły nas przed południowym skwarem. Otwierając okno chłodziło się Hiszpanię, nie pokój.
...

Truskawki! I może nieco nieschematycznie, bo kojarzą mi się z wakacjami nad polskim morzem dobrych kilka lat temu, razem z paczką znajomych. Zajadaliśmy się nimi podczas grilla, gdy już wyjedliśmy całe mięsne zapasy, a chciało się jeszcze posiedzieć na świeżym powietrzu, pod pięknym gwiaździstym niebem, pograć na gitarze, pośpiewać i pogadać o błahostkach.

Truskawki! I może nieco nieschematycznie, bo kojarzą mi się z wakacjami nad polskim morzem dobrych kilka lat temu, razem z paczką znajomych. Zajadaliśmy się nimi podczas grilla, gdy już wyjedliśmy całe mięsne zapasy, a chciało się jeszcze posiedzieć na świeżym powietrzu, pod pięknym gwiaździstym niebem, pograć na gitarze, pośpiewać i pogadać o błahostkach.

Ilekroć przychodzi sezon na truskawki, zaopatruję się w pełną łubiankę. W każdym koszyczku czuję inny smak, jednak co kilka lat udaje mi się znaleźć ten jedyny. Przypomina mi wakacje, które spędziłam u babci na wsi. Od rana do nocy bawiłyśmy się z moją siostrą na świeżym powietrzu, a naszym ulubionym miejscem były grządki babci. Pod ręką miałyśmy zawsze krzaczki truskawek, z których mogłyśmy jeść do woli i to właśnie ich smak tak dobrze zapadł mi w pamięci.

Ilekroć przychodzi sezon na truskawki, zaopatruję się w pełną łubiankę. W każdym koszyczku czuję inny smak, jednak co kilka lat udaje mi się znaleźć ten jedyny. Przypomina mi wakacje, które spędziłam u babci na wsi. Od rana do nocy bawiłyśmy się z moją siostrą na świeżym powietrzu, a naszym ulubionym miejscem były grządki babci. Pod ręką miałyśmy zawsze krzaczki truskawek,...