Uwielbiam surowe ziemniaki.
Lubię jak strzelają w ustach.
Wszyscy są zdziwieni i uważają, że powinnam mieć po nich gorączkę.
Oświadczam, że jem surowe ziemniaki od trzydziestu lat i nic mi nie jest.
Mam to po mamie.
Nigdy nie udało mi się obrać ziemniaków bez zjedzenia chociaż jednego.
Uwielbiam ich smak...

Uwielbiam surowe ziemniaki.
Lubię jak strzelają w ustach.
Wszyscy są zdziwieni i uważają, że powinnam mieć po nich gorączkę.
Oświadczam, że jem surowe ziemniaki od trzydziestu lat i nic mi nie jest.
Mam to po mamie.
Nigdy nie udało mi się obrać ziemniaków bez zjedzenia chociaż jednego.
Uwielbiam ich smak...

Nie mogę piec ciast, bo zjadam je w wersji surowej.
Uwielbiam surową mąkę, jajka, po prostu nie mogę się oprzeć pokusie wyjadania tego.
Mam tak od dzieciństwa,wtedy babcia dawała mi ...wylizywać garnki. Mniam..
Myślę, że surowe ciasto wolę od prawdziwego.
To samo mam z ciastem naleśnikowym.
Serio...Nikt mnie nie rozumie i nie znam drugiego takiego pasjonata :-)

Nie mogę piec ciast, bo zjadam je w wersji surowej.
Uwielbiam surową mąkę, jajka, po prostu nie mogę się oprzeć pokusie wyjadania tego.
Mam tak od dzieciństwa,wtedy babcia dawała mi ...wylizywać garnki. Mniam..
Myślę, że surowe ciasto wolę od prawdziwego.
To samo mam z ciastem naleśnikowym.
Serio...Nikt mnie nie rozumie i nie znam drugiego takiego pasjonata :-)

Ja jestem czlowiekiem, który uwielbia wszystko co słone, a że często coś mi się nudzi, to lubię trochę pomieszać. Tak narodziła się moja mania jedzenia słonych paluszków z nutellą, kanapek z solą i dżemem, słony popcorn wymieszany z kawałkami czekolady lub zwykły jogurt truskawkowy obficie posypany solą. Może nie są to jakieś naprawdę dziwne przyzwyczajenia smakowe, ale miny ludzi, ktorym zdarza widzieć jak pałaszuje te pyszności, utwierdzają mnie w przekonaniu, że do normalnych tez nie należą.

Ja jestem czlowiekiem, który uwielbia wszystko co słone, a że często coś mi się nudzi, to lubię trochę pomieszać. Tak narodziła się moja mania jedzenia słonych paluszków z nutellą, kanapek z solą i dżemem, słony popcorn wymieszany z kawałkami czekolady lub zwykły jogurt truskawkowy obficie posypany solą. Może nie są to jakieś naprawdę dziwne przyzwyczajenia smakowe, ale...

Nie mam jakiegoś oryginalnego poczucia smaku. Podejrzewam, że wiele osób na świecie ma podobne gusta jak ja. Jestem w stanie zjeść wszystko pod warunkiem, że jest odpowiednio przyprawione. Pieprz czarny, czerwony; wszelkie rodzaje papryki; curry i wiele, wiele innych.
Im więcej tym lepiej.
Nie jestem wielkim pasjonatem gotowania, ale lubię przyrządzać małe rzeczy. Nie potrafię ich wymienić. Może przykładem niech będzie jajecznica. Jest to jedna z potraw których po prostu nie da się popsuć. Rozbić jajka wrzucić na patelnię, ewentualnie zalać mlekiem lub tłuszczem. Dodać dla smaku boczku, cebulki lub cokolwiek komukolwiek smakuje. Jednak moja jajecznica jest niejadalna dla nikogo innego prócz mnie. Kiedyś przygotowałem śniadanie dla siebie i swojej dziewczyny. Dwie porcje. Jedna zwyczajna, druga dla mnie. Chyba już każdy kto to czyta jest w stanie domyślić się co stało się potem. Agnieszka nałożyła sobie na widelec małą górkę pełną jedzenia i przełknęła ją szybko nie spodziewając się niczego niezwykłego. Piętnaście sekund później oświadczyła mi przez łzy z trudem łapiąc oddech, że jeśli jej porcja jest podobna to “koniec naszej znajomości”. Tak czy inaczej zakończyła się w ciągu najbliższego tygodnia chociaż jej mina w momencie uruchomienia się jej kubków smakowych do dzisiaj doprowadza mnie do śmiechu.
Nie wiem czy komukolwiek narobiłem apetytu, ale cóż…
To po prostu mój gust.

Nie mam jakiegoś oryginalnego poczucia smaku. Podejrzewam, że wiele osób na świecie ma podobne gusta jak ja. Jestem w stanie zjeść wszystko pod warunkiem, że jest odpowiednio przyprawione. Pieprz czarny, czerwony; wszelkie rodzaje papryki; curry i wiele, wiele innych.
Im więcej tym lepiej.
Nie jestem wielkim pasjonatem gotowania, ale lubię przyrządzać małe rzeczy. Nie...

W tym roku podczas pobytu w Japonii zauroczyłam się fasolką w różnych postaciach i wariacjach, ale głównie w wersji na słodko. Pokochałam Mochi z anko, czyli gumowate ciasto ryżowe z nadzieniem z pasty z fasolki Adzuki zawijane w marynowanym liściu wiśni. Brzmi niezachęcająco i większość pewnie odrzuca (nie licząc rodowitych mieszkańców Kraju Kwitnącej Wiśni), ale dla mnie jest to cudowne, choć nietuzinkowe połączenie!
Przenosząc się bardziej na lokalną kuchnię, uwielbiam niezbyt przyjemnie pachnące sery, od których wręcz inni uciekają, a w szczególności w połączeniu z karmelizowanymi figami i orzechami. Raj dla podniebienia! :)

W tym roku podczas pobytu w Japonii zauroczyłam się fasolką w różnych postaciach i wariacjach, ale głównie w wersji na słodko. Pokochałam Mochi z anko, czyli gumowate ciasto ryżowe z nadzieniem z pasty z fasolki Adzuki zawijane w marynowanym liściu wiśni. Brzmi niezachęcająco i większość pewnie odrzuca (nie licząc rodowitych mieszkańców Kraju Kwitnącej Wiśni), ale dla mnie...

NIenawidzę OLIWEK (fuuuuuj) ! :D nie cierpię ich...gdy jest jakaś oliwka blisko mnie zaraz zbiera mi się na w***ty :D nie ma chyba drugiej takiej osoby na świecie która tak by ich nienawidziła :P
...pewnego razu znajomi postanowili zrobić mi kawał (dobrze wiedzą jak nie znoszę oliwek) i zamówili naszą ulubioną pizze tylko z dodatkiem oliwek....:P pamiętam tylko że gdy wziąłem kęs i poczułem ze coś jest nie tak :D zobaczyłem uśmiechy na twarzach znajomych i już wiedziałem - OLIWKI! :D bleeeeeeeeeeeeeeeeee
szybki bieg do łazienki i na tym się skończyło :D

a z rzeczy które lubie śmiało mogę powiedzieć ze jestem smakoszem ketchupów :p czy to ze sklepów czy domowe....uwielbiam i ketchup mogę spożywać litrami:))

NIenawidzę OLIWEK (fuuuuuj) ! :D nie cierpię ich...gdy jest jakaś oliwka blisko mnie zaraz zbiera mi się na w***ty :D nie ma chyba drugiej takiej osoby na świecie która tak by ich nienawidziła :P
...pewnego razu znajomi postanowili zrobić mi kawał (dobrze wiedzą jak nie znoszę oliwek) i zamówili naszą ulubioną pizze tylko z dodatkiem oliwek....:P pamiętam tylko że gdy...

W tym roku podczas pobytu w Japonii zauroczyłam się fasolką w różnych postaciach i wariacjach, ale głównie w wersji na słodko. Pokochałam Mochi z anko, czyli gumowate ciasto ryżowe z nadzieniem z pasty z fasolki Adzuki zawijane w marynowanym liściu wiśni. Brzmi niezachęcająco i większość pewnie odrzuca (nie licząc rodowitych mieszkańców Kraju Kwitnącej Wiśni), ale dla mnie jest to cudowne, choć nietuzinkowe połączenie!
Przenosząc się bardziej na lokalną kuchnię, uwielbiam niezbyt przyjemnie pachnące sery, od których wręcz inni uciekają, a w szczególności w połączeniu z karmelizowanymi figami i orzechami. Raj dla podniebienia! :)

W tym roku podczas pobytu w Japonii zauroczyłam się fasolką w różnych postaciach i wariacjach, ale głównie w wersji na słodko. Pokochałam Mochi z anko, czyli gumowate ciasto ryżowe z nadzieniem z pasty z fasolki Adzuki zawijane w marynowanym liściu wiśni. Brzmi niezachęcająco i większość pewnie odrzuca (nie licząc rodowitych mieszkańców Kraju Kwitnącej Wiśni), ale dla mnie...

W tym roku podczas pobytu w Japonii zauroczyłam się fasolką w różnych postaciach i wariacjach, ale głównie w wersji na słodko. Pokochałam Mochi z anko, czyli gumowate ciasto ryżowe z nadzieniem z pasty z fasolki Adzuki zawijane w marynowanym liściu wiśni. Brzmi niezachęcająco i większość pewnie odrzuca (nie licząc rodowitych mieszkańców Kraju Kwitnącej Wiśni), ale dla mnie jest to cudowne, choć nietuzinkowe połączenie!
Przenosząc się bardziej na lokalną kuchnię, uwielbiam bardzo śmierdzące sery, od których wręcz inni uciekają, a w szczególności w połączeniu z karmelizowanymi figami i orzechami. Raj dla podniebienia! :)

W tym roku podczas pobytu w Japonii zauroczyłam się fasolką w różnych postaciach i wariacjach, ale głównie w wersji na słodko. Pokochałam Mochi z anko, czyli gumowate ciasto ryżowe z nadzieniem z pasty z fasolki Adzuki zawijane w marynowanym liściu wiśni. Brzmi niezachęcająco i większość pewnie odrzuca (nie licząc rodowitych mieszkańców Kraju Kwitnącej Wiśni), ale dla mnie...

Uwielbiam cebulę.
To świetna przyprawa do niemal wszystkich dań, kuchnia bez cebuli nie istnieje. Zupy, sosy, wszystko musi zawierać cebulę, grzybów bez cebuli sobie nie wyobrażam, do mięska też, wyjątkiem schaboszczak, prawie niezbędna.
Jajecznicę robię na cebuli: tłuszcz, cebula, zioła, jajka. Inne dodatki opcjonalne.
Placki ziemniaczane jem zwykle z cukrem, ale do ciasta na nie daję dla smaku wcale niemało cebuli. A jak do placków sos mięsny lub grzybowy, to tym bardziej cebula. Placki plus duszona cebulka to też fajne danie.
W naleśniki też mogę dać smażoną lub duszoną cebulę.
Ktoś tu już wspominał zgliwiały ser lub kluski ze słoniną i serem? Ja do tego smażę cebulkę.
Świeży twarożek za to świetnie komponuje się z cebulką równie jak on świeżą.
Jem cebulowe kanapki, tylko chleb, masło, plastry cebuli i odrobina soli.
Do letnich ziemniaków z kefirem (wolę od zsiadłego mleka) skwarki zastępuje mi pokrojona w kostkę cebula, lekko osolona i polana odrobiną oleju, surowa. I nie oszczędzam jej, nakładam przynajmniej jedną czwartą tego, ile mam ziemniaków.
A jak zostanie tak przyrządzona cebula, to i na drugi dzień taką dobrze zamarynowaną i lekko woniejącą wcinam ze smakiem na chlebku albo i bez.
Pamięta ktoś z dzieciństwa przeciwprzeziębieniowy syrop cebulowy? Przeraźliwie słodki, stoi kilka dni, cuchnie cebulą?
Uwielbiam!


A prababcia dzień zaczynała od chleba z masłem, czosnkiem i cukrem i bardzo chętnie się do niej na te śniadanka wpraszałam.

Uwielbiam cebulę.
To świetna przyprawa do niemal wszystkich dań, kuchnia bez cebuli nie istnieje. Zupy, sosy, wszystko musi zawierać cebulę, grzybów bez cebuli sobie nie wyobrażam, do mięska też, wyjątkiem schaboszczak, prawie niezbędna.
Jajecznicę robię na cebuli: tłuszcz, cebula, zioła, jajka. Inne dodatki opcjonalne.
Placki ziemniaczane jem zwykle z cukrem, ale do ciasta...

Zdecydowanie mogę się nazwać francuskim pieskiem. Jeśli chodzi o jedzenie to chyba nie znam bardziej wybrednej osoby niż ja, choć tu bardziej w grę wchodzi to ilu rzeczy nie lubię, a nie za jakimi dziwactwami przepadam.
Kilka przykładów: kocham truskawki, ale tylko pod świeżą postacią, nie tknę produktów truskawkowych, czy to jogurty, lody lub ciasta - nie ma mowy, żebym coś takiego przełknęła.
Jedynymi zupami jakie toleruję jest rosół i pomidorowa. Innych nie jadam, nad czym ubolewa moja rodzicielka, która nie potrafi zrozumieć, że bardzo nie lubię zup. No cóż, jestem mięsożercą.
Nie cierpię warzyw (wyjątki: ogórek, gotowane brokuły i szpinak). Od większości osób słyszę, że szpinak jest bee, brokuły są be - za to ja je uwielbiam. Nie lubię natomiast pozostałych warzyw; jeśli papryka pojawia się w jakichkolwiek potrawach od razu ją wyjmuję - nieważne ile czasu to mi zajmie, na pewno jej nie zjem. To samo się tyczy kukurydzy czy groszku. Już tyle rzeczy słyszałam na temat mojej nietolerancji na warzywa od znajomych i rodziców, że można się złapać za głowę - NO BO JAK TO NIE MOŻNA NIE JEŚĆ ŻADNYCH WARZYW?!
Jedyną szynką jaką jadam jest polędwica sopocka. Tu można się śmiało ze mnie śmiać, ale naprawdę nic innego mi nie smakuje i dodaję jej niemal wszędzie - do kanapek, jajecznicy czy sałatki.
Z jednej strony bardzo ciężko mi dogodzić jeśli chodzi o jedzenia a z drugiej potrzeba mi tak niewiele do szczęścia, wystarczy tylko pamiętać czego bardzo nie lubię i będę szczęśliwa.

Zdecydowanie mogę się nazwać francuskim pieskiem. Jeśli chodzi o jedzenie to chyba nie znam bardziej wybrednej osoby niż ja, choć tu bardziej w grę wchodzi to ilu rzeczy nie lubię, a nie za jakimi dziwactwami przepadam.
Kilka przykładów: kocham truskawki, ale tylko pod świeżą postacią, nie tknę produktów truskawkowych, czy to jogurty, lody lub ciasta - nie ma mowy, żebym...