Dzień dobry, wypożyczalnia ciał? Chciałbym zamówić jakieś ponętne, żeńskie, młode ciało...Wiek? Może mędzy 18-26 lat, środowisko wielkomiejskie. Można wybrać urodę, charakter lub przekonania? Nie? Rozumiem - dobór przypadkowy. Nie, no...to też może być ciekawe doświadczenie - pojawia się element gry - alea... Noo, coś jak totolotek. Na kiedy odbiór? A ile to kosztuje za 24 godziny? W porządku... Mogę wypełnić ankietę, czemu nie. Rozumiem, że chcą Państwo doskonalić usługi, a serwis działa przecież nie tak długo. Dlaczego młoda kobieta? Jestem dojrzałym facetem i widziałem nieraz, jak młode dziewczyny czują się zażenowane natarczywymi zaczepkami rówieśników albo lepkimi spojrzeniami tatuśków... Chciałbym wiedzieć, co dzieje się wtedy w ich głowie. I chciałbym sobie trochę poużywać na tych gościach - niech raz to oni się zawstydzą i spuszczą oczy! Niech poczują się trochę mniej pewnie. Dlatego wolę ciało z dużego miasta i w wieku, w którym dziewczyny przełamały już wstyd i potrafią to wykorzystać. Spodziewam się dobrej zabawy! A jeszcze jedno: co się w tym czasie stanie z moim ciałem - będzie w jakiejś przechowalni? Free sharing? Peer-to-peer? Czyli ciało za ciało - ktoś sobie pojeździ we mnie? Aha, ta dziewczyna? Tym lepiej.

Dzień dobry, wypożyczalnia ciał? Chciałbym zamówić jakieś ponętne, żeńskie, młode ciało...Wiek? Może mędzy 18-26 lat, środowisko wielkomiejskie. Można wybrać urodę, charakter lub przekonania? Nie? Rozumiem - dobór przypadkowy. Nie, no...to też może być ciekawe doświadczenie - pojawia się element gry - alea... Noo, coś jak totolotek. Na kiedy odbiór? A ile to kosztuje za 24...

Znaleźć się w innym ciele, w jego głowie, patrzeć jego oczami. Gdybym mogła jeszcze zatonąć w jego myślach. Zobaczyć co widzi codziennie, idąc zatłoczonymi uliczkami pięknego, starego miasta. Poczuć słońce rozgrzewające jego oliwkową skórę i zapach jeszcze ciepłego chleba, który kupuje z samego rana w niewielkiej, przytulnej piekarni. Oglądać słońce, chowające się za horyzontem niebieskiego bezkresu oceanu i słuchać cichego szumu rozbijających się fal. Położyć się pod ulubiona jabłonią i słuchać treli ptaków. Usiąść na niewielkiej, starej ławeczce w różanym ogrodzie. Poczuć to samo co on. Któż nie chciałby być tak blisko rzeczy związanych z ukochaną osobą, której nie może już nigdy zobaczyć?

Znaleźć się w innym ciele, w jego głowie, patrzeć jego oczami. Gdybym mogła jeszcze zatonąć w jego myślach. Zobaczyć co widzi codziennie, idąc zatłoczonymi uliczkami pięknego, starego miasta. Poczuć słońce rozgrzewające jego oliwkową skórę i zapach jeszcze ciepłego chleba, który kupuje z samego rana w niewielkiej, przytulnej piekarni. Oglądać słońce, chowające się za...

Chciałbym przeżyć ten dzień jako Justin Bieber!

Możemy go nie lubić, ale gość wygrał życie na loterii! Ma miliony fanów i jest ustawiony do końca życia. Pewnie nie miałby mi za złe gdybym na jeden dzień „wypożyczył” sobie jego ciało. Chyba, że… będąc nim, postanowiłbym obdarować kilkoma milionami pewnego faceta z Polski, o którym Bieber nigdy wcześniej nie słyszał…

Chciałbym przeżyć ten dzień jako Justin Bieber!

Możemy go nie lubić, ale gość wygrał życie na loterii! Ma miliony fanów i jest ustawiony do końca życia. Pewnie nie miałby mi za złe gdybym na jeden dzień „wypożyczył” sobie jego ciało. Chyba, że… będąc nim, postanowiłbym obdarować kilkoma milionami pewnego faceta z Polski, o którym Bieber nigdy wcześniej nie słyszał…

Nie jestem pewna, czy moja odpowiedź zostanie uznana za prawidłową, nigdzie w regulaminie jednak nie dostrzegłam zakazu podawania swojego adresu sowom z Hogwartu. A ja, gdybym chociaż na jeden dzień mogła przejąć czyjeś ciało, być tą osobą, wybrałabym bohaterkę literacką - Hermionę Granger z serii o Harry'm Potterze. Przez te dwadzieścia cztery godziny na pewno:
- poznałabym Harry'ego Pottera (mogłabym dostać autograf!)
- zwiedziłabym każdą szparę w Hogwarcie (z przewodnikiem w roli Dumbledore'a)
- pogawędziłabym z duchami
- czarowałabym! naprawdę bym czarowała!
- odwiedziłabym Hogsmeade i Pokątną
- na pewno nie ominęłabym sklepu Weasleyów, który w całości bym obrabowała
- teleportowałabym się!
- obowiązkowo: udział w meczu quidditcha, nawet jeśli nie umiałabym utrzymać się na miotle
- wycieczka do Zakazanego Lasu z Hagridem
- a jeśli starczyłoby czasu, na koniec przejechałabym się Błędnym Rycerzem!
Podsumowując - jeden dzień to zdecydowanie za mało :)

Nie jestem pewna, czy moja odpowiedź zostanie uznana za prawidłową, nigdzie w regulaminie jednak nie dostrzegłam zakazu podawania swojego adresu sowom z Hogwartu. A ja, gdybym chociaż na jeden dzień mogła przejąć czyjeś ciało, być tą osobą, wybrałabym bohaterkę literacką - Hermionę Granger z serii o Harry'm Potterze. Przez te dwadzieścia cztery godziny na pewno:
-...

Zawsze marzyłam o tym, żeby wymiatać na perkusji. Niestety minęły 22 lata, a ja wciąż nawet nie spróbowałam na niej zagrać. Myślę więc, że na jeden dzień chciałabym się przenieść do ciała perkusisty (tak, rodzaj męski jak szaleć to szaleć) rockowego zespołu i zagrać niesamowity koncert przed wielką publiką.

Zawsze marzyłam o tym, żeby wymiatać na perkusji. Niestety minęły 22 lata, a ja wciąż nawet nie spróbowałam na niej zagrać. Myślę więc, że na jeden dzień chciałabym się przenieść do ciała perkusisty (tak, rodzaj męski jak szaleć to szaleć) rockowego zespołu i zagrać niesamowity koncert przed wielką publiką.

Gdyby dodać do wypożyczenia ciała jeszcze możliwość cofnięcia się w czasie, to osobą w której skórze chciałabym się zaleźć była by moja praprababcia Eleonora. Dzięki temu, że jej mąż był leśniczym w jej życiu nie brakowało dostatków i luksusów. Była kobietą, która nie tylko lubiła dobrze wyglądać, ale również przy okazji dobrze wypić (teraz już wiem, po kim mam taką mocną głowę). W każdym bądź razie w 1920 roku była mniej więcej w moim wieku plus, minus 5 lat. Gdyby to było możliwe, chciałabym się przejść po okolicy w której mieszkała i zobaczyć jak kiedyś to wszystko wyglądało, w jaki sposób ludzie się ubierali, mówili, zachowywali. Było by to coś niesamowitego. Po dniu pełnym wrażeń wróciłabym do domu i tak jak to praprababcia w zwyczaju miała wypiłabym kieliszek czystego spirytusu i położyłabym się spać.

Gdyby dodać do wypożyczenia ciała jeszcze możliwość cofnięcia się w czasie, to osobą w której skórze chciałabym się zaleźć była by moja praprababcia Eleonora. Dzięki temu, że jej mąż był leśniczym w jej życiu nie brakowało dostatków i luksusów. Była kobietą, która nie tylko lubiła dobrze wyglądać, ale również przy okazji dobrze wypić (teraz już wiem, po kim mam taką mocną...

Jeden dzień chciałabym być... królową Elżbietą po to, by zobaczyć zakamarki pałacu Buckingham i Windsoru niedostępne oczom zwiedzających, poczuć się podziwianą i kochaną przez tysiące Brytyjczyków, pojechać królewską karocą na grób Diany, trzymać w dłoniach tę niesłychanie drogą i niegustowną, szytą na specjalne zamówienie, jedyną na świecie torebkę, poobserwować królewskie dogi, spacerujące w butach po ogrodach przypałacowych, degustować menu podane w rodowych srebrach, dźwigać na swych skroniach wysadzaną diamentami koronę przodków, zakosztować życia bez zmartwień, kłopotów i pracy, wreszcie popatrzyć na wszystkich i wszystko z majestatu wysokości okiem chłodnym i od nikogo niezależnym.

Jeden dzień chciałabym być... królową Elżbietą po to, by zobaczyć zakamarki pałacu Buckingham i Windsoru niedostępne oczom zwiedzających, poczuć się podziwianą i kochaną przez tysiące Brytyjczyków, pojechać królewską karocą na grób Diany, trzymać w dłoniach tę niesłychanie drogą i niegustowną, szytą na specjalne zamówienie, jedyną na świecie torebkę, poobserwować królewskie...

Drobne dłonie i palce, które potrafią zaciskać się tak mocno, aby nie puścić. Maleńkie ciało, zanurzone w świecie, który jest dla niego zagadką, być może nie do rozwiązania. Dwa kawałki nieba, w których lśnią gwiazdy ciekawości. Bezprecedensowy uśmiech pozbawiony kredek i farb, które uczyniłyby go sztucznym. Słowa, prawie całkiem pozbawione znaczenia, w których brakuje noży, ruin i cierpienia. Łzy niczym odłamki szkła zanurzone w powiekach sprawiają, że panika wyziera z jego twarzy niczym rwąca woda. Mały świat, jak zielone drzewko, które rozkwita wraz ze słońcem i deszczem. Jestem w stanie od nowa uczyć się tego, co teraz dopiero się przede mną otwiera. Jestem gotowa na nowe pokłady bólu. Mogę na powrót stać się niemowlęciem.

Drobne dłonie i palce, które potrafią zaciskać się tak mocno, aby nie puścić. Maleńkie ciało, zanurzone w świecie, który jest dla niego zagadką, być może nie do rozwiązania. Dwa kawałki nieba, w których lśnią gwiazdy ciekawości. Bezprecedensowy uśmiech pozbawiony kredek i farb, które uczyniłyby go sztucznym. Słowa, prawie całkiem pozbawione znaczenia, w których brakuje...

Ender[bookLink]262156|Ender[/bookLink]

Ender[bookLink]262156|Ender[/bookLink]

 [bookCover]262156|Ender[/bookCover]