Czułam niedosyt po 10 części zwiadowców, bo ostatnie dwie części mnie, delikatnie mówiąc, rozczarowały. Jednak to nie o tą serię Flanagana mi chodzi. Nie obraziłabym się, gdyby autor postanowił kontynuować Drużynę. Seria tak wciągająca powinna się doczekać jeszcze kilku tomów. A kto wie? Może zrobiliby się z tego drudzy Zwiadowcy?

Czułam niedosyt po 10 części zwiadowców, bo ostatnie dwie części mnie, delikatnie mówiąc, rozczarowały. Jednak to nie o tą serię Flanagana mi chodzi. Nie obraziłabym się, gdyby autor postanowił kontynuować Drużynę. Seria tak wciągająca powinna się doczekać jeszcze kilku tomów. A kto wie? Może zrobiliby się z tego drudzy Zwiadowcy?

Marzy mi się Władca pierścieni 4, ale obawiam się, że nikt nie dorówna autorowi, dlatego może niech zostanie jak jest.

Marzy mi się Władca pierścieni 4, ale obawiam się, że nikt nie dorówna autorowi, dlatego może niech zostanie jak jest.

Ja chciałabym ,jak mój poprzednik Detektywmonk,przeczytać dalsze losy bohaterów z "Długie lato w Magnolii"Jestem raczej osobą,która jest zakochana w książkach o tematyce kryminalnej,pełnych intryg i morderstw."Długie lato w Magnolii"sprawiło,że na chwilę się zatrzymałam,zaczęłam dostrzegać to co jest wokół mnie,wobec czego nieraz przeszłam obojętnie. To przyjemna i dobrze napisana powieść, która nie tylko pozwoliła podziwiać polskie krajobrazy oraz poczuć się jak u siebie, ale także dostarczyła ciekawej, nieraz zaskakującej rozrywki.

Ja chciałabym ,jak mój poprzednik Detektywmonk,przeczytać dalsze losy bohaterów z "Długie lato w Magnolii"Jestem raczej osobą,która jest zakochana w książkach o tematyce kryminalnej,pełnych intryg i morderstw."Długie lato w Magnolii"sprawiło,że na chwilę się zatrzymałam,zaczęłam dostrzegać to co jest wokół mnie,wobec czego nieraz przeszłam obojętnie. To przyjemna i dobrze...

Kiedyś byłaby to gra o tron, jednak teraz jest książka która położyła tamtą o dziwo na łopatki: kontynuacja słów światłości Sandersona.

Saga Sandersona wzniosła literaturę sf na całkowicie inny poziom- wprost kosmiczny.

I co istotne Sandersonowi daleko do takiego celebryctwa ale Martin.

Kiedyś byłaby to gra o tron, jednak teraz jest książka która położyła tamtą o dziwo na łopatki: kontynuacja słów światłości Sandersona.

Saga Sandersona wzniosła literaturę sf na całkowicie inny poziom- wprost kosmiczny.

I co istotne Sandersonowi daleko do takiego celebryctwa ale Martin.

Zaskoczę Was,chciałbym przeczytać kontynuację Mangolii i Długie Lato w Magnolii.Autorstwa Grażyny Jeromin-Gałuszka.Dlaczego ? Bo czasem mam dość tych morderstw i krwi.

Zaskoczę Was,chciałbym przeczytać kontynuację Mangolii i Długie Lato w Magnolii.Autorstwa Grażyny Jeromin-Gałuszka.Dlaczego ? Bo czasem mam dość tych morderstw i krwi.

Serie, szczególnie te dobre i ciekawe, mają do siebie to, że niemiłosiernie wciągają. Nie byłabym oryginalna, pisząc, że i ja oddałabym wiele, by doczekać się kolejnej części z serii przygód Harry'ego Pottera, ponieważ, tak jak moja poprzedniczka wspomniała, wychowałam się w jego świecie magii oraz bardzo chętnie kontynuowałabym „dorastanie” razem z uczniami Hogwartu.

W swoim życiu przeczytałam parę cykli, niewiele jednak mnie zachwyciło. W sumie były to Pieśni Lodu i Ognia, Millenium, książki o Sherlocku Holmesie oraz o Hannibalu Lecterze, powieści Zafona, Browna oraz Rowling.

Jest jednak w moim życiu jeszcze jedna seria książek... Niezbyt twórcza, bez fantastycznego kunsztu pisarskiego, jednak przepełniona magią, miłością i przygodami. Mowa o Sadze o Ludziach Lodu Margrit Sandemo, której 47 tomów czytałam zawzięcie parę lat temu. To między innymi dzięki tym książkom zrodziła się moja miłość do Norwegii, kultury tego kraju, mitologii, widoków i całej niesamowitej atmosfery, która jest z tym miejscem związana. Moja młodsza wersja początkowo nie sądziła, że przebrnie przez 47 książek, gdy nagle, wraz z ostatnią częścią serii, wszystko się skończyło. Potrafiłam czytać jedną książkę za drugą. Do snu, do śniadania, do obiadu, przed spotkaniem.
W sumie zakończenie cyklu nawet mnie satysfakcjonowało, jednak szczerze mówiąc, cieszyłabym się niezmiernie, gdybym mogła przeczytać coś jeszcze o potomkach Tengela Złego oraz znowu powrócić do tych mroźnych, skandynawskich wiosek.

Serie, szczególnie te dobre i ciekawe, mają do siebie to, że niemiłosiernie wciągają. Nie byłabym oryginalna, pisząc, że i ja oddałabym wiele, by doczekać się kolejnej części z serii przygód Harry'ego Pottera, ponieważ, tak jak moja poprzedniczka wspomniała, wychowałam się w jego świecie magii oraz bardzo chętnie kontynuowałabym „dorastanie” razem z uczniami Hogwartu.

W...

Już w momencie gdy tylko przewróciłam ostatnią stronę sagi A.Sapkowskiego ''Wiedźmin'' czułam niedosyt. Ale jak to? To tyle? To już koniec? Kiedy ja tak bardzo zżyłam się z bohaterami mammam sie z nimi rozstać? Przecież jeszcze tyle przygód przed nimi. Tyle miejsc do odwiedzenia. Z pewnością nie tylko ja przeczytałabym o tym jak potoczyły się dalsze losy Jaskra, Yenn i Geralta. Na jaką kobietę wyrosła Ciri? Z ręki (a raczej łapy) jakiego stwora zginął w końcu Wiedźmin? A może się wycofał? Czy Jaskier znalazł damę serca i pisze teraz o niej ballady? Tak. O tym chciałabym przeczytać.

Już w momencie gdy tylko przewróciłam ostatnią stronę sagi A.Sapkowskiego ''Wiedźmin'' czułam niedosyt. Ale jak to? To tyle? To już koniec? Kiedy ja tak bardzo zżyłam się z bohaterami mammam sie z nimi rozstać? Przecież jeszcze tyle przygód przed nimi. Tyle miejsc do odwiedzenia. Z pewnością nie tylko ja przeczytałabym o tym jak potoczyły się dalsze losy Jaskra, Yenn i...

Pewnie była by to seria Andrzeja Sapkowskiego[authorLink]3291|Andrzeja Sapkowskiego[/authorLink] o wiedźminie Geralcie z Rivi. No wiecie niby jest gra, ale ja wręcz uwielbiam prozę Sapkowskiego. Z chęcią poczytałbym o wszystkich odcieniach "szarości" między białym, a czarnym. No i nie obraziłbym się za jakieś powiedzenia związane z legendarnym królem Dezmodem. Może jeszcze dostaniemy coś w stylu Sezonu burz[bookLink]199630|Sezonu burz[/bookLink]. Oby tak! Ale to niestety nie kontynuacja sagi.

Pewnie była by to seria Andrzeja Sapkowskiego[authorLink]3291|Andrzeja Sapkowskiego[/authorLink] o wiedźminie Geralcie z Rivi. No wiecie niby jest gra, ale ja wręcz uwielbiam prozę Sapkowskiego. Z chęcią poczytałbym o wszystkich odcieniach "szarości" między białym, a czarnym. No i nie obraziłbym się za jakieś powiedzenia związane z legendarnym królem Dezmodem. Może jeszcze...

Na pewno chciałabym przeczytać kontynuację "Szeptem" - Beccy Fitzpatrick, która niestety zakończyła się na 6 tomach. Już od pierwszych stron pierwszego tomu polubiłam tę serię i bardzo ciężko było mi się z nią rozstać. Co prawda skończyła się bardzo pozytywnie (nie spodziewałam się tak fajnego zakończenia i nie pozostaje nic do czego mogłabym się doczepić) jednak ja nadal mam mały niedosyt. Bardzo chciałabym poznać dalsze losy Nory i Patcha. Ich historia zaciekawiła mnie do tego stopnia, że całą serie przeczytałam cztery razy, a jeśli mam być szczera rzadko kiedy zdarza mi się sięgać po tę samą książkę po raz drugi.

Czytając serię "Szeptem" nie mogłam się od niej oderwać, pożerałam kolejne strony z coraz to większym zaciekawieniem. Główni bohaterowie, a w szczególności Patch zostali przedstawieni w bardzo ciekawy i intrygujący sposób. Z każdym kolejnym rozdziałem im więcej się dowiadywałam o Patchu tym bardziej wydawało mi się, że wiem o nim co raz mniej. A to sprawiło, że książki pochłonęły mnie bez reszty i nawet nie wiem kiedy zarywałam dla nich noc. Czytałam z zamiarem "jeszcze jeden rozdział i idę spać" a okazywało się, że przeczytałam całe tomy i moja reakcja o 3-ciej w nocy "ups, jednak nie był to jeden rozdział" a i tak potem czytałam kolejne tomy i sytuacja się powtarzała.

Ta seria jest jedną z najlepszych jakie przeczytałam i jeśli miałabym w tej sprawie coś do gadania to autorka dostałaby za nią nagrodę Nobla. Po prostu rewelacja, arcydzieło *.*

Na pewno chciałabym przeczytać kontynuację "Szeptem" - Beccy Fitzpatrick, która niestety zakończyła się na 6 tomach. Już od pierwszych stron pierwszego tomu polubiłam tę serię i bardzo ciężko było mi się z nią rozstać. Co prawda skończyła się bardzo pozytywnie (nie spodziewałam się tak fajnego zakończenia i nie pozostaje nic do czego mogłabym się doczepić) jednak ja nadal...

Nie tylko ja czekałam z roku na rok na kolejną część przygód młodego czarodzieja, który był w dodatku moim rówieśnikiem. Dorastałam z Harrym Potterem, który kształtował moją wyobraźnię, charakter i miłość do książek. Dlaczego marzę o kolejnej części? Po prostu brakuje mi tej magii w moim życiu. Tęsknie za moim przyjacielem rówieśnikiem i chcę wiedzieć jak on sobie radzi po skończeniu szkoły. Wędrować dalej przez dorosłe życie z nutką magii. Kto by tego nie chciał?

Nie tylko ja czekałam z roku na rok na kolejną część przygód młodego czarodzieja, który był w dodatku moim rówieśnikiem. Dorastałam z Harrym Potterem, który kształtował moją wyobraźnię, charakter i miłość do książek. Dlaczego marzę o kolejnej części? Po prostu brakuje mi tej magii w moim życiu. Tęsknie za moim przyjacielem rówieśnikiem i chcę wiedzieć jak on sobie radzi po...