-
Artykuły
Plenerowa kawiarnia i czytelnia wydawnictwa W.A.B. i Lubaszki przy Centrum Nauki KopernikLubimyCzytać1 -
Artykuły
W świecie miłości i marzeń – Zuzanna Kulik i jej „Mała Charlie”LubimyCzytać1 -
Artykuły
Zaczytane wakacje, czyli książki na lato w promocyjnych cenachLubimyCzytać1 -
Artykuły
Ma 62 lata, jest bezdomnym rzymianinem, pochodzi z Polski i właśnie podbija włoską scenę literackąAnna Sierant4
Cytaty z tagiem "wyscig szczurów" [12]
[ + Dodaj cytat]Wieczny bieg za doskonałością to wyścig bez końca, ponieważ istnieje doskonale skończona doskonałość. To najczęstsza iluzja, jaką ludzie stawiają sobie za cel. Nauczeni w dzieciństwie, że nie liczy się nic oprócz wybitnych osiągnięć, wytresowani w wiecznym ich poszukiwaniu, jako dorośli czują się przegrani. Muszę być najlepszy, muszę być doskonały, nie wolno się pomylić, nie wolno być głupim, wolniejszym i mniej fajnym. Pogardzamy głupimi, sami wpędzając się w szaleństwo udowadniania swojej wartości.
![Booka - awatar](https://s.lubimyczytac.pl/upload/avatars/30732/422533-32x32.jpg)
Im bardziej człowiek stara się okazać, że jest fajny, tym gorzej mu to wychodzi, bo nie jest już wtedy sobą, ale stara się wcielić w różne role i postaci, które z jego punktu widzenia miałyby szanse zostać zaakceptowane.
![Booka - awatar](https://s.lubimyczytac.pl/upload/avatars/30732/422533-32x32.jpg)
Człowiek dla zdobycia wysokiej oceny w oczach innych zrobi bardzo wiele, prawie zawsze zbyt wiele. Ja nie byłem wyjątkiem. Wówczas to osoby w firmie stanowiły „moją paczkę”, których opinia liczyła się najbardziej. Korporacyjna Wirtulandia pociągała mnie przede wszystkim dlatego, że zaspokajałem w niej, niemal do syta, własną próżność. Każdy elegancko ubrany, uśmiechnięty, zadowolony z życia. Dowcipny. Nie przeszkadzał mi wyścig szczurów (to była amerykańska korporacja), bo udawało mi się biec przed innymi. Wszyscy współpracownicy i najważniejsze osoby w firmie bardzo mnie cenili. Czułem się wartościowym człowiekiem. A niestety, byłem tylko cennym pracownikiem. A w domu, w świecie R, traktowano mnie jak nieudacznika. Ta odmiana działała na mnie jak narkotyk.
![marek_lipski - awatar](https://s.lubimyczytac.pl/upload/default-avatar-32x32.jpg)
W dzisiejszych czasach symbolami statusu są obciążenie, praca i stres. Narzekanie na przepracowanie to często jedynie zawoalowana próba, by wydać się innym ważnym i interesującym.
![Kubolski - awatar](https://s.lubimyczytac.pl/upload/avatars/149285/1134589-32x32.jpg)
Wszędzie panuje chaos. Ludzie po prostu rzucają się na wszystko w zasięgu ręki: komunizm, zdrową żywność, zen, surfing, balet, hipnozę, terapię grupową, orgie, rowery, zioła, katolicyzm, siłownię, podróże, ucieczkę od rzeczywistości, wegetarianizm, Indie, malarstwo, rzeźbę, pisanie, komponowanie, dyrygenturę, wyprawy z plecakiem, jogę, kopulację, hazard, alkoholizm, wędrówki bez celu, mrożony jogurt, Beethovena, Bacha, Buddę, Chrystusa, transcedentalną medytację, heroinę, sok z marchwi, próby samobójcze, szyte na miarę garnitury, podróże odrzutowcem do Nowego Jorku, dokądkolwiek... Te fascynacje zmieniają się nieustannie, mijają, ulatują bez śladu. Ludzie po prostu musza znaleźć sobie jakieś zajęcie w oczekiwaniu na smierć. To chyba dobrze, że istnieje jakiś wybór. Ja już swego dokonałem. Uniosłem flaszkę... Rosjanie wiedzą to i owo.
![czytambolubie97 - awatar](https://s.lubimyczytac.pl/upload/avatars/1671086/506917-32x32.jpg)
Mam wrażenie, że gram w jakąś grę, której reguł już nie znam. I te reguły są ustalane przez ludzi, których nie znam. I jakoś nie lubię. I jeśli się teraz nie wycofam, to będę w to grał do końca życia. I będą mnie tak pierdolić do końca życia.
![MrsBoogie - awatar](https://s.lubimyczytac.pl/upload/avatars/195234/179639-32x32.jpg)
Wieczny dobrobyt. Dążenie do tego, czego żaden normalny człowiek nie był w stanie zapewnić ani sobie, ani innym. Ciągły wyścig szczurów w istocie zniewalał.
![Kosiarz - awatar](https://s.lubimyczytac.pl/upload/avatars/599079/763247-32x32.jpg)
- (...)Zostałam wprowadzona w błąd. Nigdy nie przypuszczałam, że Korygian może mnie okłamać.
- Dlaczego? On jest władzą. Ty jesteś tylko jednym z jego pionków.
Łzy zaczęły spływać po policzkach Marii.
- Właśnie to mnie boli. Nigdy nie myślałam, że on może tak postąpić.
- Jak mogłaś oczekiwać, że będzie się inaczej zachowywał. Przecież jest prezydentem. Będzie robił wszystko, co w jego mocy, aby rozsławić wizję Rosji w świecie. Właśnie do tego potrzebne mu jest pokonanie Sache. Prezydent Stanton zrobiłby to samo. Oni obaj są politykami. Dla nich to gra polityczna.
![karpatkadobra - awatar](https://s.lubimyczytac.pl/upload/avatars/355339/1163734-32x32.jpg)
Pomimo wszystkich swoich osiągnięć odczuwamy nieustanną presję, by wciąż coraz więcej działać, wciąż coraz więcej produkować. (...) Na poziomie jednostkowym jesteśmy pobudzani do ciągłego zwiększania dochodów i podnoszenia standardu życia. Nawet jeśli nasze obecne warunki są dla nas zupełnie zadowalające, powinniśmy pragnąć więcej. Wczorajsze luksusy stają się dzisiejszą koniecznością. Jeśli kiedyś mogliśmy mieszkać w trzypokojowym mieszkaniu, mieć jeden samochód i jeden komputer stacjonarny, dzisiaj p o t r z e b u j e m y domu z pięcioma sypialniami, dwóch samochodów i całego mnóstwa iPodów, tabletów i smartfonów.
![Kubolski - awatar](https://s.lubimyczytac.pl/upload/avatars/149285/1134589-32x32.jpg)
CHCĘ!
Poza tym słowo „chcę” wyrażało właśnie utracone przeze mnie ludzkie cechy. Po prostu nie wiedziałem już, czego chcę. Nie potrafiłem dokonać wyboru, tonąłem po uszy w niezdecydowanej dwoistości. Niczego nie robiłem po prostu dlatego, że żadnej rzeczy nie chciałem. Gdzie się we mnie podziało owo proste, czyste, bezpośrednie, tak bardzo ludzkie i dziecięce „chcę”? […]
Nie potrafię już chcieć. Zabiłem w sobie ten dar. Czuję jedynie, że muszę zrobić to, powinienem zrobić tamto, że spodziewają się po mnie tego czy tamtego, że to mój obowiązek postąpić w jakiś sposób, że jestem zobowiązany doprowadzić jakąś sprawę do końca, że wymaga się ode mnie, bym spełnił zawsze to, czego ludzie ode mnie chcą. […]
Najgorsze jest to, że pozwoliłem innej serii nakazów zawładnąć sobą. Rzeczom korzystnym. I znów chodziło nie o to, co chciałem, lecz o to, co było korzystne w mojej sytuacji. „Korzyść”. Słowo wypisane na grobie naszego pokolenia. Ludzie robią to, co korzystne.
Zwłaszcza ja.
![Słowianka - awatar](https://s.lubimyczytac.pl/upload/avatars/11222/281110-32x32.jpg)