-
ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant12
-
Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant1
-
ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
-
ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński8
Cytaty z tagiem "fizyka" [106]
[ + Dodaj cytat]Czymże więc jest czas? Jeśli nikt mnie o to nie pyta, wiem. Jeśli pytającemu usiłuję wytłumaczyć, nie wiem.
[...] diament to tylko kawałek węgla uformowany przez ciśnienie panujące w głębi ziemi, a następnie wyniesiony na powierzchnię w kominie wulkanicznym. Ktoś go szlifuje, tworzy fasetki. Nie może nad nim ciążyć klątwa, nie różni się pod tym względem od liścia, lustra czy ludzkiego życia. Światem rządzi wyłącznie rachunek prawdopodobieństwa. Rachunek prawdopodobieństwa i fizyka.
Fizyka (...) jest wąskim szlakiem wytyczanym przez czeluście nieposiężne dla ludzkiej wyobraźni. Jest to zbiór odpowiedzi na pewne pytania, które zadajemy światu, a świat udziela odpowiedzi pod warunkiem, że nie będziemy mu stawiali innych pytań, tych, które wykrzykuje zdrowy rozsądek.
I cóż ty na to, Fizyko? Oziębłość stosunków między ludźmi powstaje wskutek tarć między nimi.
Prawa termodynamiki to dla szympansa zawracanie głowy.
(...) Boże co to będzie za radość wrócić do domu i odpocząć kilka dni. Przykro mi, że muszę to przyznać, ale emocjonalnie i umysłowo jestem w stanie napięcia — od jakiegoś tygodnia czuję się wyczerpana i dosłownie chora (...) fizyczny objaw silnej umysłowej frustracji. Sedno rzeczy tkwi w moim stosunku do życia — uzależnionym od kursu fizyki. Myślałam wręcz o samobójstwie, byle się od niego uwolnić — czuję się ubabrana własnymi smarkami. Mam wrażenie, jakbym kręciła się w kółko w jakimś bezsensownym kieracie, bo zaległości w fizyce coraz bardziej mnie paraliżują, a każdy dzień ostatniego roku specjalizacji wydaje się straszny i zamiast cieszyć, budzi przerażenie. Wpadłam w prawdziwy obłęd: drobne decyzje i zdarzenia zmieniają się w przeszkody nie do pokonania — jądro życia rozpadło się na kawałki. Chęć uwolnienia się od tego przedmiotu stała się moją obsesją. Przeklinam siebie, że nie zrobiłam tego latem. Próbuję wbijać sobie do głowy puste, suche formułki. Zbrzydzona nimi zadaję sobie pytanie — dlaczego? Dlaczego? Dlaczego?
- Rabarbarek też studiuje chemię?
- E, to dla mnie za mądre. Ja jestem zaledwie na fizyce jądrowej.
W świecie kwantowym pojedyncza cząstka „staje się” dopiero wtedy, gdy zostaje zmierzona przez obserwatora, mimo że obserwator sam składa się z takich samych cząstek.
Zamiast obchodzić stulecie odkrycia ogólnej teorii względności, które niedawno przypadło, przyzwoiciej byłoby celebrować stulecie nieodkrycia kwantowej teorii grawitacji.
Nauka współczesna dotarła do najdalszego pierwiastka, który nazwała protonem.