Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W dzisiejszych czasach ludzie często mylą szczęście z przyjemnością.

Moment, w którym doświadczasz bolesnej straty, może być w istocie chwilą,
w której zostałeś najhojniej obdarowany.

Moja religia jest prosta. Nie wymaga kamiennych świątyń, nie wymaga filozoficznych dociekań. Świątynia jest nasz umysł i nasze serce; filozofią – dobroć.

Istnieją tylko dwa dni w roku, w których nic nie może być zrobione. jeden nazywamy wczoraj, a drugi jutro. Dzisiaj jest właściwy dzień, aby kochać, wierzyć i żyć w pełni.

Myślę, że głównym celem życia jest poszukiwanie szczęścia. To oczywiste. Bez względu na to, czy jesteśmy wierzący, czy nie, czy wyznajemy taką, czy inną religię, wszyscy szukamy sposobu na polepszenie swego życia. Głównym motorem naszych działań jest więc dążenie do szczęścia...

Dla mnie to nic. Nowe milenium, nowy wiek czy nowy rok. Dla mnie to jeszcze kolejny dzień, kolejna noc. Słońce, księżyc, gwiazdy pozostaną te same.

Dawanie ciepła i miłości innym odgrywa istotną rolę w rozwijaniu własnego poczucia wartości.

Kiedy przyznacie, że wszyscy są równi w pragnieniu szczęścia i mają do niego prawo, w naturalny sposób odczuwacie empatię, która was do nich zbliży

Wszyscy jesteśmy takimi samymi ludźmi. Kolor skóry i ubranie to tylko okrycie zewnętrzne. Tym, co decyduje o naszym człowieczeństwie, jest zdolność do okazywania współczucia innym i właśnie ta zdolność pozwoli nam przeżyć w kurczącym się świecie.

Bądź źródłem nadziei! Cokolwiek się stanie, Nigdy nie trać nadziei! Rozwijaj swoje serce.<...> Bądź źródłem współczucia, Nie tylko dla swoich przyjaciół, Ale dla wszystkich. <...> Cokolwiek się wokół Ciebie wydarzy, Nigdy nie trać nadziei!

Obym stał się, teraz i zawsze i na wszystkie czasy.
Opiekunem dla potrzebujących opieki
Przewodnikiem dla tych, którzy zgubili drogę.
Okrętem dla płynących, przez oceany
Mostem dla tych, którzy przechodzą na drugi brzeg.
Azylem dla będących w niebezpieczeństwie
Lampą dla, przebywających w ciemnościach
Schronieniem dla tych, którzy nie mają schronienia
I sługą wszystkich potrzebujących.

Miłość jaką otaczano cie w domu rodzinnym to podstawa twojego życia.

Niewiedza postrzega rzeczywistość opacznie i jest źródłem zafałszowań, które stwarzają karmę, prowadząc do cierpienia.

Jeżeli mówimy o spokoju umysłu, nie chodzi o stan niewrażliwości i apatii, zblazowanie lub całkowitą pustkę. Spokój umysłu to pełen wrażliwości stan zakorzeniony w miłości i współczuciu.

Nie trzeba specjalnie szukać problemów, one same nas znajdą.

To wcale nie szczęście sprawia, że czujemy wdzięczność. Jest na odwrót, wdzięczność czyni nas szczęśliwymi.

Zaprzeczenie istnieniu niezależnego ja eliminuje nasze przywiązanie i gniew.

Zrozumienie nietrwałości jest potężnym antidotum na szkodliwe emocje powodowane chwytaniem się osób i rzeczy nietrwałych, jak nasi bliscy, własność, nastroje, problemy, jakby były one czymś trwałym.

Po co martwić się czymś, co można naprawić. I jaki sens ma zamartwianie się czymś czego naprawić się nie da?

Zasadniczymi przyczynami choroby są nieświadomość, pożądanie i nienawiść.

Jeśli z jakiegoś powodu nie możesz pomóc innym, przynajmniej ich nie krzywdź.

(…) czasem pomimo pozorów religijności czyjś stan umysłu może być bardzo negatywny. Prawdziwa duchowość powinna owocować łagodnym usposobieniem, poczuciem szczęścia i spokoju.

Praktykowanie moralności – czyli strzeżenie trzech bram: ciała, mowy i umysłu przed uleganiem szkodliwym działaniom – wyposaża nas w uważność i przytomność. Obie te właściwości umysłu pomagają unikać negatywnych działań fizycznych i werbalnych – działań, które wywierają destrukcyjny wpływ zarówno na nas samych, jak i na innych. Dlatego moralność stanowi podstawę buddyjskiej ścieżki.

Spośród wskazań przyjmowania Schronienia najważniejsze jest to mówiące o uznawaniu prawa przyczynowości i życiu ze świadomością prawa Karmy. (…) Powstrzymywanie się od negatywnych działań jest oznaką urzeczywistnienia przyjęcia Schronienia. Schronienie wzmacnia naszą odwagę podejmowania pozytywnych działań i osłabia śmiałość w oddawaniu się działaniom negatywnym.

Osobiście uważam naukę o Czterech Szlachetnych Prawdach za niezwykle głęboką. Wyznacza ona ogólny plan dla całej buddyjskiej myśli i praktyki, tworząc tym samym zasadniczą strukturę indywidualnej ścieżki.

Jeżeli jest to dobre działanie,
z natury rzeczy pożyteczne, prawdziwe i sprawiedliwe,
wówczas nie zwlekając i nie poddając się zniechęceniu,
im więcej napotkasz przeszkód, tym bardziej powinieneś
wzmocnić swoją odwagę i tym większy włożyć w to działanie wysiłek,
Oto droga ludzi mądrych i dobrych.

(…) praktyka Dharmy to ciągła wewnętrzna walka, zastępowanie poprzednich negatywnych uwarunkowań i nawyków nowymi, pozytywnymi.

Oczekiwania to sprawa niezwykle skomplikowana. Jeżeli są nadmierne, zazwyczaj prowadzą do problemów, ale z drugiej strony, bez oczekiwań i nadziei, bez aspiracji nie ma postępu. Musimy mieć nadzieję. Odnalezienie równowagi nie jest więc łatwe, a każdą sytuację musimy rozpatrywać oddzielnie.

(...) głównym celem życia jest poszukiwanie szczęścia.

(...) bez uczucia miłości i więzi z innymi ludźmi życie staje się bardzo ciężkie.