Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ktoś, kto wsłuchuje się w szum wiatru, wiele może w nim usłyszeć.

Fanatyczna wiara we własne możliwości może czasami pchać człowieka do niepojetych czynów.

(...) miłość nie pyta o wygląd. Łączy ludzi w najmniej spodziewany sposób...

Taki stary strych ma w sobie coś smutnego. Gromadzą się tu wspomnienia minionych
czasów, zachowane w przypadkowych przedmiotach, których kiedyś używano, może
kochano, posługiwano się nimi, niekiedy przez całe pokolenia. W końcu wyniesiono je tutaj,
by trwały w zapomnieniu.

Następnego dnia Are i Liv poszli na cmentarz.
Liv wsunęła mu rękę pod ramię.
- Teraz zostaliśmy sami, braciszku. Tylko ty i ja.

Przez wiele lat strasznie się bałam o Daga. Widziałam, że jego czas się kończy. I byłam pewna, że jeśli on umrze, to ja się załamię. A teraz jestem jakaś spokojniejsza. Pełna żalu, ale uspokojona.